در مورد مرضیه صدرائی صحبت می کنیم. این بازیگر نقش خاله الهه را در سریال لالایی به کارگردانی احمد درویش علیپور بازی کرد که تاکنون 12 قسمت از آن پخش شده است. به همین منظور با او گفتگویی انجام دادیم که در ادامه می خوانید:
خانم صدرائی، شما کار خود را از تئاتر شروع کردید. برخی معتقدند کسانی که از صحنه تئاتر می آیند، گاهی اوقات بازیگران موفق تری هستند. نظر شما در مورد این موضوع چیست؟
خاستگاه هنرهای نمایشی تئاتر است و هرکس تئاتر را به صورت آکادمیک و علمی خوانده باشد و تجربه عملی در تئاتر کسب کرده باشد در سایر زمینه ها از نظر مقررات حضور و غیاب، رفتار، اخلاق و … صددرصد کمک کننده خواهد بود. کار در تئاتر نه تنها به بلوغ و کسب تجربه می انجامد، بلکه منجر به تسلط بیشتر در بداهه گویی در شیوه کلام و دیالوگ می شود و در واقع شامل همه ابزارهای بازیگری می شود. شاید در هالیوود بازیگرانی باشند که برای قوی شدن و توانمند شدن روی صحنه تئاتر می روند و نقش بازی می کنند.
اساسا: بازیگری در تئاتر چقدر و چقدر در سایر حوزه های هنری به شما کمک کرده است؟
من از کلاس پنجم دبستان تجربه بازیگری روی صحنه تئاتر را داشتم و عموماً در مدارسی درس خوانده ام که برای این حرفه ارزش قائل بودند و نمایش را حرفه ای تر اجرا می کردند. در دانشگاه هم هنرهای نمایشی خواندم و خدا را شکر می کنم که نزد اساتید خوبی درس خواندم. تئاتر انگیزه و پشتکار و همچنین صبر را برای یک بازیگر به ارمغان می آورد. تحصیل در هنرهای نمایشی و حضور در تئاتر همیشه در بداهه نوازی و نظم حرفه ای به من کمک کرده است.
شما علاوه بر بازیگری در صدا و سیما نیز فعالیت داشتید. صحبت کردن چه نقشی در زندگی شما دارد؟
در سال 1358 در برنامه رادیویی شرکت کردم و در همان زمان برای دوبله اقدام کردم و پذیرفته شدم. حوزه دوبله و اصولاً صحبت کردن یک هنر و صنعت است و مثل این است که یک تیم جدید باید نقش‌هایی را ایفا کند و حسی را ایجاد کند که دیگران قبلاً بازی کرده‌اند. من خودم را دانشجوی دوبله آزاد می دانم که کار بسیار سختی است. با وجود اینکه همکلاسی هایم در حال حاضر مدیران همگام هستند، اما من کار اصلی را نمی دانم و گاهی برای آرامش کار می کنم.
چه عواملی در حضور شما در سریال لالایی تاثیر داشت؟
اولین همکاری من با داریوش فضیایی و برادران درویش علیپور به سریال محله گل و بلبل برمی گردد که در آن نقش ملکه سایه ها را بازی کردم. این کار برای من داستانی معنوی داشت و ماجرا از این قرار بود که به دلیل شرایط مادرم نتوانستم حضور در اثری را قبول کنم چون برایم در اولویت بود اما طبق قرارهای پروردگار در این کار عمل کردم. درویش علیپور. این افراد دوست داشتنی برای من بسیار قابل احترام و با ارزش هستند و همیشه کار با این افراد دوست داشتنی که بسیار حرفه ای هستند و من دوست دارم در کارشان باشم جالب است.
از نقشتان در فیلم لالایی بگویید.
در این کار نقش «خاله الهه» را بازی کردم که از دوستان نزدیک گوهر خیراندیش در سریال است. در واقع «خاله الهه» از بچه ها حمایت می کند و مانند فرشته نجات از ابتدا وارد داستان می شود. ناگفته نماند که در سریال لالایی با یک رئالیسم جادویی روبرو هستیم که «خاله الهه» در طول اثر در رویاها و خیالات شخصیت های داستان ظاهر می شود.
از تفاوت های کار با کودکان و جوانان با کار ویژه بزرگسالان بگویید.
در مورد کار کودکان احتیاط بیشتری لازم است زیرا علاوه بر در نظر گرفتن قسمت سرگرمی، باید به بخش آموزشی و فرهنگ سازی نیز توجه شود و با احتیاط بیشتری برخورد شود. کار کودک شخصاً برای من بسیار جذاب است، گویی برای فرزند درونم انجام می دهم. کار کودک را نباید ساده گرفت، بلکه باید با حساسیت بیشتری برخورد کرد.
تولید سریال برای گروه سنی کودکان و نوجوانان خطرات خاص خود را دارد. چه چیزی لالایی را مشخص می کند؟
سریال لالایی می تواند کودکان 3 یا 4 ساله تا افراد 99 ساله را مجذوب خود کند زیرا تمام ویژگی های لازم برای جذب مخاطب را دارد. از داستان و شخصیت های مختلف گرفته تا تصاویر منحصر به فرد. ناگفته نماند که این اثر داستان محور است و نه تنها واقعی است، بلکه بخشی از آن رئالیسم جادویی است که می تواند خلاقیت و تخیل کودکان را پرورش دهد. از سوی دیگر، داستان هایی بر اساس سوء تفاهم وجود دارد; اتفاقی که بشریت امروز مدام با آن دست و پنجه نرم می کند. معماهای ارائه شده در لالایی به صورت کاملا روانی و علمی با هدف تخیل کودک است که در روند رشد فکری، روحی و روانی مخاطب تاثیر مثبت دارد.
کودکان و نوجوانان امروزی ممکن است به دلیل انواع مختلف رسانه ها مناسب نباشند. برای جلوگیری از این امر چه باید کرد؟
متأسفانه تولیدات چندانی برای گروه سنی کودک و نوجوان نداریم و شاید امروزه بسیاری از آثار در این زمینه کودکان را به سمت هیجان و بازی های رایانه ای انفرادی سوق می دهد، در حالی که در لالایی می بینیم که بازی های گروهی طراحی می شود. این سریال نه تنها به روز و با استفاده از تکنولوژی، بلکه سنتی است و به سمت بازی های قدیمی که جسم و ذهن کودک، هوش و تخیل او را درگیر می کند، رفته است.
حرف آخر…
ما خودمان طرفدار آثار برادران عموپورنگ و درویش علیپور هستیم و امیدواریم بیشتر دیده و حمایت شود. ناگفته نماند که تماشاگران خوشحال بودند و از سریال لالایی و دیگر آثار این گروه حمایت کردند تا جایی که هنوز برخی از آنها به من می گویند خاله ملکه. اصولا باید از همه کسانی که در حوزه کودک و نوجوان فعالیت می کنند حمایت بیشتری شود تا شاهد کار باکیفیت در این حوزه باشیم.