این بازیگر با برشمردن برخی از آسیب های تئاتر کودک و نوجوان، تاکید کرد: لازم است کودکان در مدرسه با رشته های مختلف هنری آشنا شوند و به جای این همه تبلیغات برای بازیگری، برای نویسندگی تبلیغ کنیم.
به گزارش ایسنا، وی گفت: اولاً آنچه برای کودک جذاب است نور و تصویر یک اجراست. به این معنا که فرزند اول باید با یک اثر نمایشی ارتباط تصویری برقرار کند. بنابراین آن کار باید از نظر گریم، لباس، دکور و نور او را جذب کند تا در مرحله بعد داستانی برای مخاطب کودک تعریف شود.
وی با ابراز تاسف از کمبود امکانات تئاتر افزود: در حال حاضر سالن حرفه ای تئاتر کودک و نوجوان نداریم که بتوان از نورپردازی در آن استفاده کرد اما در بسیاری از سالن ها نور بسیار کم داریم. از طرفی گروه های تئاتری به دلیل بودجه بسیار محدودی که دارند نمی توانند برای دکور یا لباس خود هزینه کنند یا گریم حرفه ای داشته باشند.
وی افزود: به همین دلیل مخاطب کودک در همان ابتدای داستان طرد می شود. با این حال، گروه هایی را می بینیم که سعی می کنند داستان خود را با موسیقی و عناصر دیگر پیش ببرند. از آنجایی که ما بازیگران و کارگردانان بسیار خوبی داریم، اما تا زمانی که بودجه کم است، نمی توان کار را پیش برد.
وی با اشاره به تفاوت تئاتر کودک و نوجوان ادامه داد: شرایط کار بزرگسالان در مقایسه با کار کودک بسیار متفاوت است. در کار بزرگسال با چهارپایه و داستانی جذاب و بازی قابل قبولی می توان مخاطب را سر کار آورد، اما قرار دادن کودک در تئاتر نیازمند عناصر زیادی است.
وی افزود: در حال حاضر گروه ها با موسیقی سعی در جذب کودکان دارند اما گروه های تئاتر اغلب شکسته می شوند. بنابراین بودجه اندک در سطح کیفی آثار جشنواره تاثیر بسزایی دارد.
وی در پاسخ به این سوال که تداوم جشنواره تئاتر کودک و نوجوان در همدان چقدر بر فرهنگ مخاطبان این شهر و ارتقای امکانات سخت افزاری تاثیرگذار است، گفت: امسال کارهای زیادی انجام داده اند. تلاش برای بهبود امکانات، پلاتو ساختند و تیم اجرایی جشنواره خیلی تلاش کرده اند تا امکانات نور و صدا را بهبود ببخشند، اما وقتی خود سالن بازسازی نشده و حتی تبدیل شده است، چه کاری می تواند داشته باشد. حتی برخی از این سالن ها اصلاً برای اجرای کنسرت ساخته نشده اند دوره بعدی جشنواره با شرایط بهتری برگزار می شود و پایگاه جشنواره تئاتر کودک و نوجوان از شأن لازم برخوردار خواهد بود.
وی از محدودیت موضوع و ضعف متون نمایشی در تئاتر گلایه کرد و افزود: ما در تئاتر بزرگسال هم این مشکل را داریم و در عرصه نمایش خیلی ضعیف هستیم، اما چه خوب است که به جای این همه تبلیغات برای کلاس های بازیگری، تبلیغات دوره های نویسندگی ساخته شد. بگذاریم بچه هایی که استعداد نویسندگی دارند دست به کار شوند تا شاید در نسل بعدی ما نمایشنامه نویسان خوب رشد کنند، چون الان کمبود نمایشنامه های خوب کاملا احساس می شود.
وی در پاسخ به اینکه بیشتر علاقه مندان به هنرهای نمایشی به بازیگری علاقه دارند، تصریح کرد: این علاقه به بازیگری به این دلیل است که در مدارس ما کلاس نویسندگی وجود ندارد، در حالی که بچه ها در مدارس امکان حضور در بازیگری، موسیقی و نویسندگی را دارند. کلاس ها و…، با این شاخه های هنری آشنا می شوند و علاقه واقعی آنها را کشف می کنند. یعنی به جای اینکه در سن 18 سالگی به اشتباه خود را علاقه مند به بازیگری بدانند، راهی پیدا می کنند، زیرا تجربه ای در زمینه هنری ندارند.