در سال 1747، جیمز لیند، جراح نیروی دریایی بریتانیا یکی او یکی از اولین افرادی بود که یکی او اولین مطالعات بالینی را انجام داد و نشان داد که مرکبات می توانند از اسکوربوت پیشگیری و درمان کنند. با این حال، چندین دهه طول کشید تا یافته های او کاربرد گسترده پیدا کند.
در سال 1795، نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا رسماً روش تهیه آب لیمو برای ملوانان را معرفی کرد که به طور چشمگیری تعداد موارد اسکوربوت را کاهش داد.
شواهدی از ظهور مجدد اسکوربوت
در گزارش یک مورد جدید، پزشکان در استرالیای غربی درمان یک مرد میانسال مبتلا به این بیماری را توصیف کردند. در گزارش مورد دیگری، پزشکان در کانادا از درمان یک زن 65 ساله مبتلا به این بیماری خبر دادند.
هر دو بیمار با ضعف پا و آسیب پوستی به پزشک مراجعه کردند، اما پزشکان در ابتدا احتمال ابتلا به اسکوربوت را در نظر نگرفتند. پزشکان تصور می کردند که ویتامین C در رژیم غذایی مدرن فراوان است، بنابراین کمبود آن نباید رخ دهد. در هر دو مورد، درمان با دوزهای بالای ویتامین C (هزار میلی گرم در روز برای حداقل هفت روز) منجر به بهبود علائم و در نهایت بهبودی کامل شد.
پاپریکا منبع خوبی از ویتامین C است
نویسندگان هر دو گزارش مورد هشدار می دهند که در صورت عدم درمان، اسکوربوت می تواند منجر به التهاب رگ های خونی (واسکولیت) و در برخی موارد خونریزی کشنده شود.
یک نظرسنجی در یک بیمارستان بزرگ در نیو ساوت ولز در سال گذشته نشان داد که کمبود ویتامین C بسیار گسترده است. بیش از 50 درصد از بیمارانی که سطح ویتامین C آنها مورد آزمایش قرار گرفت، کمبود متوسط (29.9 درصد) یا کمبود قابل توجه (24.5 درصد) داشتند. این کمبود در بیمارانی که در مناطق روستایی و فقیرتر زندگی می کردند بیشتر بود.
چرا اسکوربوت ممکن است عود کند؟
متأسفانه، دریافت و مصرف غذاهای مغذی با ویتامین C کافی همچنان برای برخی افراد مشکل ساز است. عواملی که خطر کمبود ویتامین C را افزایش می دهند عبارتند از:
رژیم غذایی ضعیف: افرادی که به دلیل ناامنی غذایی یا انتخاب های غذایی رژیم های غذایی محدودی دارند ممکن است ویتامین C کافی دریافت نکنند. این شامل کسانی می شود که به شدت به غذاهای فرآوری شده و فاقد مواد مغذی وابسته هستند و محصولات تازه کافی مصرف نمی کنند.
صحراهای غذا: کمبود ویتامین C ممکن است در مناطقی رخ دهد که دسترسی به میوه‌ها و سبزیجات تازه و مقرون به صرفه محدود است (اغلب به عنوان صحراهای غذایی شناخته می‌شوند). در برخی از مناطق کشورهای در حال توسعه مانند هند، دسترسی به مواد غذایی تازه وجود ندارد یکی این یک عامل خطر برای اسکوربوت است.
بحران هزینه های زندگیاز آنجایی که افراد بیشتری قادر به خرید غذای تازه نیستند، افرادی که مصرف میوه و سبزیجات خود را محدود می کنند ممکن است از کمبود مواد مغذی از جمله اسکوربوت رنج ببرند.
روش های کاهش وزن و داروها: مصرف محدود غذا به دلیل جراحی کاهش وزن یا داروهای کاهش وزن می تواند منجر به کمبود مواد مغذی شود.
بیماری های روانی و اختلالات خوردن: مشکلات سلامت روان مانند افسردگی و بی اشتهایی عصبی می تواند منجر به رژیم های غذایی محدود شود و خطر ابتلا به اسکوربوت را افزایش دهد.
عایق: افراد مسن، به ویژه کسانی که به تنهایی یا در خانه های سالمندان زندگی می کنند، ممکن است در تهیه وعده های غذایی متعادل با ویتامین C کافی مشکل داشته باشند.
شرایط پزشکی خاص: افراد مبتلا به اختلالات گوارشی، مشکلات سوء جذب، یا افرادی که به دلایلی مانند آلرژی های شدید یا عدم تحمل رژیم غذایی بسیار محدود دارند، اگر نتوانند ویتامین C کافی بخورند یا جذب کنند، ممکن است دچار اسکوربوت شوند.