| نام فیلم | طعم گیلاس |
|---|---|
| کارگردان | عباس کیارستمی |
| تولید کننده | عباس کیارستمی |
| نویسنده | عباس کیارستمی |
| بازیگران | همایون ارشادی |
| موسیقی | منتخبی از لوئیس آرمسترانگ و احمد ظاهر |
| فیلمبردار | پایور همایون |
| ویرایشگر | عباس کیارستمی |
| توزیع کننده | فیلم های Zeitgate |
|
تاریخ های انتشار |
مه 1997 (جشن) |
|
مدت |
95 دقیقه |
| کشور | ایران |
| زبان | فارسی |
خلاصه فیلم
(خطر افشای داستان)
فیلم درباره مردی 40 ساله به نام آقای بدیعی است که قصد خودکشی دارد و قبر خود را کنار درختی کنده است. می خواهد قرص های خوابش را بخورد و شب در این قبر بخوابد. بدیعی به دنبال کسی است که صبح بعد از مرگش خاک بر بدنش بپاشد. او با ماشینش در شهر به دنبال شخصی می گردد که این کار را برایش انجام دهد و در ازای آن یک پاکت 200 هزار تومانی به عنوان دستمزد به او می دهد. او در این فیلم با یک سرباز، یک دانشجوی افغان و یک کارمند موزه آشنا می شود. سرباز این پیشنهاد را رد می کند و از ترس به پادگان خود می گریزد. این طلبه افغان بادی را تبلیغ می کند و خودکشی را خلاف آموزه های دین می داند. اما کارمند موزه که بعداً معلوم شد در موزه مشغول شکار پرندگانی مانند بلدرچین و کبک برای تاکسیدرمی است، پیشنهاد آنها را با گفتن داستانی در مورد روز خودکشی و اینکه چگونه “یک توت شیرین او را از خودکشی باز داشت” می پذیرد. در پایان فیلم وقتی منتظریم سرنوشت بدیعی را ببینیم، فیلمبرداری تغییر می کند و شاهد تصاویری از پشت صحنه، کارگردان و عوامل فیلم و همایون ارشادی (بازیگر نقش بدیعی) هستیم. رسید. بیرون قبر در پایان، او به درک جدیدی از معنای زندگی می رسد.
در مورد فیلم
طعم گیلاس فیلمی در سبک مینیمالیستی ایرانی به کارگردانی و نویسندگی عباس کیارستمی در سال ۱۳۷۶ است.
ظاهراً آقای بدیعی درگیر پرسشی درباره معنای زندگی است و احتمالاً پاسخ مناسبی پیدا نکرده و اکنون زندگی را یک بن بست کامل می بیند. بن بستی که خودکشی برای آن رهایی است. به این اعتبار، او نوعی افسردگی پنهان در زندگی خود دارد. افسردگی ناشی از پوچ و بی معنی دیدن دنیا و ناامیدی برای یافتن پاسخی برای سوالات اصلی زندگی.