بررسی اهمیت مدیریت بخش خصوصی ؛ چرا مثل کره جنوبی نشدیم؟

مدیریت بخش خصوصی یکی یکی از مواردی است که همیشه در مورد صنعت خودرو در ایران مطرح بوده است، اما نتیجه این روند چه خواهد بود؟

صنعت خودرو در ایران و کره جنوبی تقریباً هم سن و سال است و این دو کشور تقریباً همزمان شروع به عرضه خودرو کردند. اما نتایج این دو صنعت پس از سال ها فعالیت کاملا متفاوت است. کره جنوبی اکنون دوست دارد یکی به عنوان یکی از قدرت های مهم صنعت خودروسازی جهان شناخته می شود و در بازارهای مهم دنیا حضور دارد، اما در ایران صنعت خودرو حتی پاسخگوی نیاز بازار داخلی نیست و همیشه انتقادات زیادی وجود دارد. نسبت به کیفیت خودروهای ایرانی . اما چگونه ممکن است که کره جنوبی در این سال ها چنین پیشرفت هایی داشته باشد و صنعت خودروسازی ایران به آن پایبند باشد؟ اکنون دلیل این ماندگاری را بررسی می کنیم.

خصوصی سازی انتخابی کره ای ها

بررسی تاریخچه صنعت خودرو در کره جنوبی نشان می دهد که در ابتدا کره ای ها به طور کامل از صنعت خودروسازی دولتی خود حمایت کردند. این دقیقاً همان مسیری است که از ابتدا تا کنون در ایران دیده ایم، اما در دهه 80 و با تثبیت زیرساخت های تولید، دولت کره کنترل خود را بر صنعت خودرو کاهش داد و در سال 1985 هیوندای وارد یک شرکت خصوصی شد. . تبدیل شود. در این مرحله، دولت سرمایه گذاری بخش خصوصی را تشویق کرد و در عین حال مداخله مدیریتی را کاهش داد و رشد صنعت خودروسازی کره دقیقاً از آن نقطه به بعد شتاب گرفت.

در دهه 1990، زمانی که کره ای ها توانستند وارد بازارهای جهانی شوند، هیچ چیز در مورد مدیریت بخش خصوصی تغییر نکرده بود. آنها کیفیت بالا را با قیمت بسیار پایین‌تری به مشتریان ارائه می‌کردند و این باعث می‌شد که سهم خود را در بازارهای مختلف داشته باشند. متعاقباً، سرمایه‌گذاری‌های خارجی جذب شد و قراردادهای همکاری مشترک که قبلاً منعقد شده بود، توسعه یافت و کره به جایی رسید که اکنون می‌بینیم.

اهمیت تحقیق و توسعه در کنار کیفیت بالای کار

مطالعه صنعت خودروسازی کره جنوبی در دوران شکوفایی آن نشان می دهد که کره ای ها سرمایه گذاری زیادی در تحقیق و توسعه انجام داده اند. این سرمایه گذاری ها به ویژه با مدیریت بخش خصوصی افزایش یافت و در نتیجه پیشرفت همه جانبه ای در صنعت خودروسازی کره حاصل شد. علاوه بر این، با مدیریت بخش خصوصی، استخدام نیروی کار کارآمد افزایش یافت و در کنار آن، آموزش نیروهای متخصص تقویت شد که باعث شد راندمان تولید بیشتر شود و نقص فنی بسیار کمتر از قبل شود. اهمیت سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه و توجه به کیفیت نیروی کار دو عنصری است که مدیریت بخش خصوصی به طور ویژه به آن توجه دارد.

نسخه صنعت خودرو ایران

صنعت خودرو در دنیا قدمتی طولانی دارد، از این رو می توان سابقه آن را در صنعت خودروسازی کشور نیز مورد توجه و پیاده سازی قرار داد. پیشرفت کره جنوبی در این سال ها نشان می دهد که ممکن است خصوصی سازی تنها راه حل ممکن برای توسعه صنعت خودرو در ایران باشد. البته در مدل ایرانی تحریم های بین المللی داریم که در تاریخ صنعت خودروسازی کره جنوبی سابقه نداشته است، اما به هر حال سوابق تاریخی این صنعت نشان داده است که مدیریت بخش خصوصی تنها راه ایجاد رقابت پذیری است. در بازار و پیشرفت صنعت

مخالفان قوی و جدی.

اگرچه همه بررسی ها نشان می دهد که مدیریت بخش خصوصی تنها راه باقی مانده برای صنعت استراتژیک اما زیان ده کشور است، اما همچنان مخالفان جدی در این مسیر وجود دارد. به عنوان مثال، سهم دولت در شرکت ایران خودرو حدود 5 درصد است، اما مدیریت این گروه در اختیار دولت است و بخش خصوصی حدود 30 درصد از سهام ایران خودرو را در اختیار دارد. طبیعتاً با توجه به پیشنهادات و توصیه های رهبر انقلاب در مورد مدیریت بخش خصوصی، پیش از این باید شاهد وابستگی مدیریت بخش خصوصی به ریاست این شرکت بودیم، اما به نظر می رسد وجود دارد. مشکلات و مخالفان قدرتمندی در این زمینه می شوند که همچنان مانع از تغییرات مدیریتی در این بخش می شوند.

صنعت خودروی ایران به دلیل زیان های انباشته در حال حاضر در مقطع حساسی قرار دارد و به نظر می رسد راهی جز مدیریت بخش خصوصی برای بقای آن وجود نداشته باشد. حال باید دید توصیه های رهبر انقلاب در مورد مدیریت این بخش چه زمانی محقق می شود و آیا دولت پزشکیان آیا تصمیمی تاریخی می گیرید یا خیر؟