اولین قسمت از فصل جدید “شام ایرانی” یکشنبه بیست و نهم مهر منتشر شده است؛ مسابقه ای که تلفیقی از مسابقه شام ایرانی، مافیا و مسابقه تخصصی سرآشپز است، اما هیچ کدام کاملا توجیه نمی شوند. با نگاهی به نظرات مخاطبان در شبکه های اجتماعی می توان دریافت که استقبال در نقطه شروع هنوز نتوانسته انتظارات مخاطبان خود را برآورده کند.
به گزارش بازتاب آنلاین، در این دوره کمند امیرسلیمانی، الیکا عبدالرزاقی، حدیث میرامینی و مونا احمدی بازیگران اصلی هستند و سپند امیرسلیمانی، امیرعلی نبویان و بهار نوروزپور نیز به عنوان مهمان در این برنامه حضور داشته اند. نگاهی داریم به قسمت اول «شام ایرانی».
عدم قطعیت در شناسایی شرکت کنندگان | کمند امیرسلیمانی در ابتدای برنامه اعلام می کند که در حال تهیه شام برای مراسم ختم برادرش است. او را در حال ساخت اشترودل می بینیم و بلافاصله بعد از آن مهمان ها از راه می رسند. الیکا عبدالرزاقی، حدیث میرامینی، سپند امیرسلیمانی، مونا احمدی، امیرعلی نبویان و بهار نوروزپور از راه می رسند و بازی مافیایی را انجام می دهند. بیش از نیمی از زمان صرف بازی مافیایی می شود و همه پشت میز می نشینند و پس از چند دقیقه گپ زدن، نوبت به گلزنی می رسد. فقط در نقطه پایانی متوجه می شویم که امیرعلی نبویان و بهار نوروزپور در مسابقه نبودند و قرار نیست امتیاز بدهند. آنها فقط برای مافیا بازی به مهمانی آمده بودند و سپند امیرسلیمانی فقط همسرش را همراهی می کرد. در واقع در پایان قسمت یک متوجه می شویم که با رقابت این چهار خانم روبرو هستیم.
عدم توجه به غذا. | در «شام ایرانی» مهم مراحل پخت و سرو غذاست و چیزهای دیگر جزئی کوچک از آن است. در این قسمت زمان زیادی را برای پختن غذا قبل از آمدن مهمان صرف نمی کنیم. امیر کربلایی زاده به عنوان شاهد به منزل کمند امیرسلیمانی می رسد و مراحل پخت اشترودل را نیز با او می بینیم. مهم این است که دوربین حتی روی غذا زوم نمی کند تا بتوانیم طرز تهیه غذا را کمند ببینیم و فقط از دور شاهد این تهیه باشیم. بعد از اشترودل خبری از مراحل بعدی غذا نیست. زمانی که غذا فراموش می شود و ذهن به سمت مافیا می رود. نکته مهم بعدی این است که وقتی سر سفره می نشینند حتی غذای بسته را هم نمی بینیم. ما اصلا نمی فهمیم چرا رای می دهند. ما به سادگی به نام غذاها گوش می دهیم و به غذاهای آنها نگاه می کنیم.
بی فایده بودن داوران | هنگام صرف شام، دو داور بین المللی به خانه کمند می آیند تا به همراه شرکت کنندگان در مورد غذاها رای دهند. اگر با مسابقه تخصصی غذا روبرو بودیم، حضور آنها را می‌توان یک رویداد بزرگ تلقی کرد، اما وقتی مردم حتی نیم نگاهی به غذا ندیده‌اند و از طرز تهیه آن اطلاعی ندارند، این داوران چه رای می‌دهند؟ برای آنها در کنار مهمانان نمی نشینند یا در گوشه ای به تنهایی غذا نمی خورند، که باعث می شود تمرکز دائماً از میز دور شود و دوربین گهگاه به سمت داوران حرکت کند. در واقع ما با یک برنامه کاملا بلاتکلیف روبرو هستیم و نمی دانیم با شام ایرانی یا مافیایی یا رقابتی تخصصی در زمینه انتخاب بهترین آشپز مواجه هستیم. قسمت اول فصل جدید «شام ایرانی» همه اینها را دارد اما در عین حال هیچ کدام نیست و مخاطب را سردرگم می کند.
سرگرم کننده و دیگر هیچ. | تنها زمانی می توانیم به «شام ایرانی» امتیاز دهیم که آن را یک اثر کاملا سرگرم کننده بدانیم. یعنی با این فرض، ببینیم چند نفر دور من جمع می شوند، می خندند، مافیا درست می کنند و در نهایت شام می خورند و تمام. خب در این مورد جای امتیاز دادن زیاد نیست و داور بین المللی و حساسیت به این موضوع که شرکت کنندگان باید خودشان غذا درست می کردند. به نظر می رسد خود تهیه کنندگان این سریال هنوز نمی دانند دقیقا برای چه هدفی برای ساخت «شام ایرانی» رفته اند.
فصل جدید رئالیتی شو «شام ایرانی» به کارگردانی سعید ابوطالب یکشنبه ها به صورت اختصاصی از «فیلمو» پخش می شود.