نگاهی به ابعاد مختلف سریال داریوش به بهانه پایان انتشار این سریال غلبه بر ترس ها

مرجان فاطمی | «داریوش» به عنوان اولین تجربه سریال سازی هادی حجازی فر در شبکه نمایش خانگی با انتشار قسمت 13 به پایان رسید. سریالی که می تواند برای هر سلیقه ای مناسب باشد. نبود و خشونت موجود در آن باعث رنجش برخی از مخاطبان شد، اما نقاط قوت بسیاری داشت. انتخاب و بازی بازیگران، شخصیت پردازی و سیر داستان تا رسیدن به نقطه پایانی درست و دقیق بود و علاوه بر درگیر شدن احساسات مخاطب، توانسته مفهوم را نیز منتقل کند.

به گزارش بازتاب آنلاین، هادی حجازی فر پس از تجربه ساخت سریال «عاشورا» برای تلویزیون در اولین تجربه ساخت سریال خود برای شبکه داخلی سیما، «داریوش» را در سیزده قسمت تولید کرد. سریالی که با واکنش های متفاوتی روبرو شد و در نهایت چهارشنبه 25 مهر مدت. در پایان نگاهی به حال و هوای این سریال می اندازیم.

انتخاب بازیگران | هادی حجازی فر در نقش داریوش یکی این یکی از بهترین کارت های برنده این سری بود. حتی اگر خودش کارگردان باشد. نبود باز هم می توان پیش بینی کرد که او بهترین گزینه برای ایفای این نقش خواهد بود. او از یک طرف توانسته تصویر یک مرد خجالتی را به درستی به تصویر بکشد و از طرف دیگر شیرینی ذاتی اش کمی حال و هوای سریال را جا بیاندازد. همراهی او با عباس جمشیدی فر از دیگر اتفاقات مهم این سریال بود. جمشیدی فر پیش از این ثابت کرده است که از عهده نقش های جدی برمی آید و این بار قسمت قابل توجهی از بار احساسی سریال بر دوش این شخصیت افتاد. سحر دولتشاهی توانست در موقعیت های مختلف تصویری از زندگی یک زن تنها را با ترکیب بندی های مختلف به نمایش بگذارد و چالش احساسی خوبی را مقابل شخصیت داریوش به نمایش بگذارد. محسن قصابیان یکی او یکی از بهترین انتخاب ها برای نقش بهرام بود. او به درک کاملی از این نقش رسیده بود و باعث شد من او را از صمیم قلب بپذیرم و به احساساتش ایمان بیاورم. کنار هم بودن هادی حجازی فر، زیلا شاهی و مهرداد صدیقیان بعد از «پوست شیر» این بار هم به نفع سریال بود و یک بنیان دقیق خانوادگی را تشکیل داد.

جریان تاریخ. | محور اصلی سریال «داریوش» بر اساس پرسش مهم ترس بود. شخصیت های اصلی توانایی رویارویی با واقعیت را نداشتند و مدام از ترس فرار می کردند یا پشت سر دیگران پنهان می شدند. داریوش خانواده اش را رها کرده بود و از ترس ایران را ترک کرده بود. او حتی این شانس را نداشت که همسرش را دوباره به خاک بسپارد و دخترش را تنها نگذارد. کاظم می ترسید مردانگی خود را زیر سوال ببرد و توان مقابله با بهرام را نداشت. او می خواست به هر نحو ممکن از داریوش دفاع کند، اما ترس اجازه نداد و علیرضا از ترس تصمیم به فرار گرفت و تمام زندگی خود را از دست داد. مهم این است که حتی بهرام هم با تمام وجود می ترسید از احساساتش با لیلا حرف بزند و از این عذاب رنج می برد. چیزی که داستان را جالب کرد این بود که چگونه این شخصیت ها ترس های خود را به چالش کشیدند و چگونه هر یک از آنها در طول مسیر تغییر کردند. کاظم به کلاس های کاراته رفت و حاضر بود برای بچه دار شدن دست به هر کاری بزند و در نهایت به خاطر شورش علیه بهرام جان خود را از دست داد. علیرضا بر ترس‌هایش غلبه می‌کرد و برمی‌گشت و با برادرش روبرو می‌شد و در نهایت گرفتار می‌شد. بهرام بالاخره داشت از ضعف داریوش سوء استفاده می کرد و نسبت به لیلا ابراز احساسات می کرد و فقط داریوش را که همه منتظرش بودند می ماند تا بالاخره در قسمت پایانی با ترس هایش روبرو شود و همین اتفاق افتاد. در واقع، داریوش با اعتماد به احساسات خود توانست به جای فرار، جان خود را برای کمک به دیگران به خطر بیندازد.

استفاده صحیح از مالکیت برای نتیجه گیری| هادی حجازی فر از ابتدای سریال چندین بار به نکات مهمی درباره شخصیت هایش اشاره کرد و در نهایت در پایان از آنها کمک گرفت. یکی از جمله تلاش کاظم برای یادگیری کاراته بود. درست است که خود کاظم نتوانست از تکنیکی که یاد گرفته بود برای دفاع از خود استفاده کند، اما داریوش که تنها سرپرست این کلاس بود، در آخرین لحظه توانست از آن تکنیک برای خلق یک رویداد مهم پایانی استفاده کند. نکته مهم دیگر استفاده صحیح از رقابت عشقی داریوش و بهرام بود. در طول سریال بارها عنوان شد که بهرام به همسر داریوش علاقه داشته و حتی به دیدار او رفته است. در قسمت پایانی اشاره به این عشق عاملی انگیزشی برای داریوش شد. نکته مهم بعدی استفاده قابل قبول از شخصیت صفی بود. حجازی فر از ابتدا این شخصیت را در کنار بهرام قرار داد و بر درونگرایی و غم همیشگی او تاکید کرد. این شخصیت با بازی وحید حجازی فر در طول سریال اطلاعاتی درباره بهرام به دست می آورد و تلاش او برای برقراری ارتباط با پسرش به جایی نمی رسد. در نهایت، او کسی بود که در نهایت در نقطه پایانی از بلوک خود خارج شد و به رویداد بزرگ نهایی دست یافت. حجازی فر حتی از تخم طلایی که در طول سریال به نوه‌اش گفته بود به خوبی استفاده کرد و از آن برای واسطه‌ی صحنه پایانی استفاده کرد. می توان سکانس پایانی سریال «داریوش» را با تمام خصوصیاتش بهترین نقطه پایانی برای این اثر دانست.

«داریوش» به نویسندگی و کارگردانی هادی حجازی فر و تهیه کنندگی نوید محمودی با بازی هادی حجازی فر، عباس جمشیدی فر، سحر دولتشاهی، محسن قصابیان، ژیلا شاهی، مهرداد صدیکیان و… ساخته شده است. در سیزده قسمت توسط پلتفرم فیلم نت تولید و به پایان رسید.