رولاند دوبرل و ماکسیم سیرو در طراحی این بنا به دنبال تلفیق معماری مدرن غربی با عناصر معماری سنتی ایران بودند. این بنا از بسیاری جهات ترکیبی از فرم های مدرن با الهام از معماری سنتی ایران است. استفاده از آجرکاری و سازه های هندسی ساده از جمله این ویژگی هاست که به نوعی هویت بومی و فرهنگی را حفظ می کند و در عین حال با اصول مدرنیسم همخوانی دارد.
نما و استفاده از آجر
یکی یکی از ویژگی های بارز معماری دانشکده هنرهای زیبا استفاده از آجر است. آجر یکی یکی از مصالح بومی و سنتی در معماری ایرانی است که هم از نظر استحکام و هم از نظر زیبایی شناسی حائز اهمیت است. نمای ساختمان به شکلی ساده و محکم طراحی شده است اما در عین حال این سادگی با استفاده هوشمندانه از آجر به یک اثر هنری تبدیل می شود.
استفاده از نور و فضاهای باز
معماران از پنجره های بزرگ و نورگیرهای طبیعی برای استفاده از نور طبیعی استفاده کرده اند. این موضوع در طراحی فضاهای داخلی و کارگاه های هنری اهمیت ویژه ای دارد، زیرا نور طبیعی برای فعالیت های هنری ضروری است. پنجره های بزرگ نه تنها نور کافی برای کار دانش آموزان را فراهم می کند، بلکه ارتباطی بین فضای داخلی و بیرونی (محیط دانشگاه) ایجاد می کند.
ورودی ها و طراحی کلاسیک
یکی یکی دیگر از عناصر برجسته در معماری این بنا، طراحی ورودی های قوسی شکل و استفاده از طاق های نیم دایره ای است که تأثیر معماری سنتی ایرانی مانند معماری اسلامی را نشان می دهد. این طاق ها و طاق ها علاوه بر ایجاد عنصر زیبایی شناختی، به شکل دهی و ساختار ساختمان نیز کمک می کنند.
- فضاهای داخلی و کاربری
فضاهای داخلی برای پاسخگویی به نیازهای آموزشی هنرهای زیبا طراحی شده اند. از کارگاه های بزرگ و استودیوهای پر نور گرفته تا گالری های هنری و فضاهای گالری، تمامی قسمت های این ساختمان به گونه ای طراحی شده اند که محیطی مناسب برای فعالیت های خلاقانه فراهم کنند.
- جلوه های معماری مدرن
دوبرل و سیرو تحت تأثیر مدرنیسم اصولی مانند سادگی، کارکردگرایی و استفاده بهینه از فضا را در طراحی ساختمان به کار گرفتند. در عین حال توانستند این اصول مدرن را با فرم ها و جزئیات معماری ایرانی تلفیق کنند.
نقش تاریخی و فرهنگی بنا
ساختمان دانشکده هنرهای زیبا یکی یکی از مراکز مهم آموزش هنر در ایران است و معماران سعی کرده اند با ایجاد فضایی الهام بخش هنرجویان را به سمت خلاقیت و تفکر هنری سوق دهند. این ساختمان با طراحی منحصر به فرد خود، یکی یکی از نمادهای دانشگاه تهران و فرهنگ معماری ایران در دوران معاصر به شمار می رود.
ساختمان دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران نمونه ای برجسته از تلفیق موفق معماری مدرن با عناصر بومی و سنتی است. رولاند دوبرل و ماکسیم چیرو در طراحی این بنا توانستند هویتی منحصر به فرد برای آن بسازند که هم به روز و مدرن بوده و هم پیوندی عمیق با تاریخ و فرهنگ ایران زمین دارد.