به گزارش خبرگزاری بازتاب آنلاین، شاید تصور اینکه روزی فضانوردان در فضا از مولکول های هیدروژن و اکسیژن محیط خود آب تولید کنند، دشوار باشد. آب را بدون نیاز به ذخایر زیاد و گران قیمت از روی زمین با خود حمل می کنند. این سناریو دیگر فقط یک رویای علمی نیست. موفقیت اخیر محققان امکان ساخت و تامین آب در فضا را به میزان قابل توجهی افزایش داده است.
در ویدئویی بی سابقه در مقیاس نانو، دانشمندان موفق به ثبت ترکیب اتم های هیدروژن و اکسیژن و تشکیل کوچک ترین حباب آب در تاریخ شدند.
این حباب در محیطی فوق العاده بی وزن و شرایطی شبیه فضا ایجاد شده است. تاکنون هیچ دانشمند یا محققی نتوانسته بود چنین فرآیندی را به صورت زنده مشاهده کند.
این پیشرفت علمی نه تنها دانش ما را در مورد تشکیل مولکولی آب افزایش می دهد، بلکه درهای جدیدی را برای تولید آب در محیط هایی مانند ایستگاه های فضایی یا ماموریت های طولانی مدت به ماه و مریخ باز می کند.
یکی یکی از بزرگترین چالش های ماموریت های فضایی تامین منابع است. به عنوان آب یکی آب، یکی از منابع حیاتی برای بقای انسان و فعالیت های روزانه فضانوردان، بسیار مهم است که انتقال آب به فضا نیازمند هزینه های بسیار بالایی است و این امر ماموریت های طولانی مدت را دشوار می کند.
فناوری نانومقیاس و پیوندهای مولکولی
ویدئو در این ویدئو که با استفاده از فناوری پیشرفته در مقیاس نانو ضبط شده است، اتم های هیدروژن و اکسیژن تحت شرایط خاصی با هم ترکیب می شوند و اولین حباب آب را تشکیل می دهند. با بهینه سازی واکنش های شیمیایی بین این اتم ها، محققان توانستند این فرآیند را به دقت مشاهده و ثبت کنند.
این فناوری علاوه بر کمک به تولید آب در شرایط سخت و فضایی، در سایر کاربردهای علمی و صنعتی نیز موثر خواهد بود. برای مثال در صنایع داروسازی و انرژی می توان از این فناوری برای ساخت مواد جدید و کارآمدتر استفاده کرد.
آنها پیش بینی می کنند که این فناوری می تواند در آینده برای تولید مواد ضروری دیگر مانند اکسیژن و حتی سوخت های فضایی مورد استفاده قرار گیرد. با این پیشرفت، فضاپیماها می توانند بخشی از نیازهای خود را از محیط فضایی تامین کنند و کمتر به منابع زمینی وابسته خواهند بود. این می تواند تغییرات قابل توجهی در نحوه انجام ماموریت های فضایی ایجاد کند و هزینه ها را کاهش دهد و کارایی را افزایش دهد.
این فناوری می تواند به توسعه زندگی پایدار در فضا کمک کند. اگر پایگاه های انسانی در ماه یا مریخ ایجاد شود، این موفقیت نقش اساسی در تامین منابع حیاتی خواهد داشت.
تولید آب، اکسیژن و سایر مواد از عناصر موجود در محیط فضا می تواند راه را برای شکل گیری زیستگاه های فضایی هموار کند.
این دستاورد نه تنها برای صنعت هوانوردی بلکه برای دانشمندان رشته های مختلف علمی از اهمیت بالایی برخوردار است. از شیمی و فیزیک گرفته تا زیست‌شناسی، این فناوری به تحقیقات بیشتر در مورد چگونگی شکل‌گیری ماده در محیط‌های بی‌وزنی و غیرعادی کمک می‌کند.
این کشف به انسان ها کمک می کند تا درک بهتری از چگونگی بهره برداری از منابع طبیعی در فضا داشته باشند و به سمت آینده ای حرکت کنند که در آن سفرهای طولانی به سیارات دیگر به واقعیت تبدیل شود. این اولین قدم ها در راه اکتشافات بیشتر و پیشرفت های جدید است و ممکن است در نهایت کل جهان فضانوردی را متحول کند.
نام این دستاورد علمی اکنون است یکی به عنوان یکی از مهم ترین دستاوردهای امسال شناخته می شود و به نظر می رسد این تنها آغازی برای پیشرفت های بزرگتر در آینده باشد.