چگونه زمین خوردن منجر به آلزایمر یا زوال عقل می شود؟

بر اساس مطالعه جدیدی که توسط مجله معتبر JAMA Network Open منتشر شده است، افراد مسنی که در اثر سقوط دچار آسیب تروماتیک می شوند، بیش از 20 درصد بیشتر در معرض ابتلا به بیماری آلزایمر یا زوال عقل هستند.

به گزارش عصر ایران، این مطالعه که توسط محققان بیمارستان بریگهام و زنان (دومین بیمارستان بزرگ آموزشی دانشکده پزشکی هاروارد) انجام شد، داده های بیش از 2 میلیون سالمند را که دچار آسیب های تروماتیک شده بودند، مورد بررسی قرار داد. بیش از 10 درصد از این افراد در طی یک سال از پاییز به زوال عقل مبتلا شدند.

میانگین سنی بیماران در گروه مورد مطالعه که تجربه سقوط را گزارش کردند 78 سال برآورد شد. لازم به ذکر است که چنین تجربه ناخوشایندی در زنان بیشتر از مردان است. به طور کلی، بزرگسالان بالای 65 سال که به دنبال زمین خوردن دچار آسیب های تروماتیک می شوند، بیشتر احتمال دارد دچار زوال شناختی شوند.

برخی از انواع زوال عقل، مانند بیماری آلزایمر، در اثر مرگ تدریجی سلول های مغز و سلول های عصبی ایجاد می شوند. این وضعیت با گذشت زمان ایجاد می شود و بدتر می شود. در مقابل، ضربه به سر می تواند با آسیب مستقیم به سلول ها منجر به زوال عقل شود. برخی از انواع آسیب های مغزی تروماتیک، به ویژه اگر مکررا اتفاق بیفتند، مانند مواردی که در ورزش های خاص رخ می دهند، ممکن است خطر ابتلا به انواع خاصی از زوال عقل را در آینده افزایش دهند.

چگونه زمین خوردن منجر به آلزایمر یا زوال عقل می شود؟

به طور کلی، از دست دادن مهارت های حرکتی بخشی از پیشرفت بیماری آلزایمر است. افراد ممکن است در تعادل دچار مشکل شوند، اجسام را رها کنند، زمین بخورند و زمین بخورند و حتی هنگام پوشیدن لباس در جهت گیری بدن خود دچار مشکل شوند. در نتیجه این شرایط باعث می شود که زندگی بیماران آلزایمر با مشکلات زیادی مواجه شود.

مولی ژرمن، نویسنده ارشد، استادیار دپارتمان جراحی بریگام و دانشیار جراحی و بهداشت عمومی در بیانیه‌ای گفت: ارتباط بین زمین خوردن و ایجاد هر گونه اختلال شناختی ممکن است یک «خیابان دوطرفه» باشد.

او می افزاید که مگر اینکه زمین خوردن باعث کبودی به شکل هماتوم ساب دورال یا دیگر نوع خون مرده در مغز یک فرد مسن شود، تعیین اینکه چگونه زمین خوردن ممکن است زوال عقل را بدتر کند، فرآیند پیچیده بیماری بسیار دشوار است. اما همچنین انواع خاصی از زوال عقل، مانند زوال عقل با اجسام لوی یا زوال عقل پارکینسون، ممکن است خطر سقوط را افزایش دهد.

نتایج مطالعه نشان می دهد که همه افراد مسن که به دلیل زمین خوردن در بیمارستان بستری شده اند باید تحت غربالگری شناختی قرار گیرند تا به تشخیص زودهنگام زوال عقل کمک کند.

آیا سایر شرایط پزشکی خطر زوال عقل را پس از زمین خوردن افزایش می دهد؟

هر گونه کاهش در عملکردهای شناختی می تواند بر مهارت های حرکتی تأثیر بگذارد. به این ترتیب، حتی یک کاهش جزئی، پیش نیاز اشکال جدی تر زوال عقل را فراهم می کند.

پیاده روی به ظرفیت شناختی قابل توجهی برای هماهنگ کردن اعمال حرکتی، حفظ تعادل و حرکت ایمن در محیط نیاز دارد. در نتیجه، اختلال در حوزه های حرکتی، از جمله راه رفتن، اغلب مقدم بر تشخیص رسمی زوال عقل است و بیماران را در معرض خطر سقوط قرار می دهد.

بسیاری از بیمارانی که زمین خوردن را تجربه می‌کنند و متعاقباً در سال بعد از سقوط تشخیص داده می‌شود که دچار زوال عقل می‌شوند، ممکن است در زمان سقوط، اختلال شناختی خفیفی داشته باشند که پیش‌آهنگی برای زوال عقل است. این امر بیماران را در معرض خطر افتادن و ابتلا به زوال عقل قرار می دهد.

تعدادی از شرایط مرتبط با سن نیز می تواند منجر به زمین خوردن شود. این ممکن است دوباره با ایجاد زوال عقل مرتبط باشد، اما ممکن است یکی از علائم آن نیز باشد.

بیماران مسن اغلب دارای بیماری های همراه هستند که خطر زمین خوردن را افزایش می دهد. این بیماری ها بسیار متنوع و رایج هستند. به عنوان مثال، بیماری قلبی می تواند باعث غش یا سنکوپ در برخی افراد شود. دیابت همچنین می تواند منجر به نوروپاتی، بی ثباتی و زمین خوردن شود. بیماری پارکینسون اغلب علت لرزش یا بی ثباتی ناشی از سفتی عضلات است.

البته، تنها برخی از این موارد ممکن است منجر به افزایش خطر زوال عقل شود. بیماران مبتلا به اختلالات حرکتی و زمین خوردن ممکن است در معرض خطر زوال عقل لووی بدن باشند. بیماران سکته مغزی که زمین می خورند نیز در معرض خطر زوال عقل عروقی هستند.

به طور کلی، توصیه می‌شود بیمارانی که زمین خوردن را تجربه می‌کنند، چیزی شبیه غربالگری شناختی سرپایی ساده یا معاینه وضعیت ذهنی کوچک انجام دهند، زیرا داده‌های این مطالعات کاملاً قانع‌کننده است. در واقع چنین بیمارانی در مرحله ای از زندگی خود هستند که این اسکن ها بسیار ارزشمند خواهد بود.