“مواد شیمیایی دائمی” در خون با خواب ضعیف مرتبط هستند

به گزارش ایسنا، “مواد شیمیایی دائمی” که سمی نیز هستند یک مشکل زیست محیطی بزرگ ایجاد می کنند و تحقیقات فزاینده نشان می دهد که آنها همچنین یک مشکل بزرگ بهداشتی و ایمنی ایجاد می کنند.

اکنون یک مطالعه جدید نشان داده است که افرادی که سطوح بالاتری از مواد شیمیایی مزمن در خون خود دارند، خواب بدتری دارند.

گروهی از این مواد شیمیایی که به عنوان مواد پلی فلوروآلکیل (PFAS) شناخته می شوند، در دفع آب، روغن، گریس و گرما بسیار موثر هستند و آنها را برای لباس های ضدآب، ظروف نچسب و فوم آتش نشانی ایده آل می کند. با این حال، این ثبات همچنین تضمین می کند که آنها کم و بیش به طور نامحدود در محیط باقی می مانند و نام مستعار “مواد شیمیایی دائمی” را برای آنها به ارمغان می آورد.

متأسفانه، آنها همچنین در مقادیر زیادی در بدن انسان یافت می شوند، جایی که با بیماری هایی مانند دیابت، سرطان، اختلالات سیستم ایمنی و غیره مرتبط هستند.

اکنون یک مطالعه جدید یک مشکل بهداشتی دیگر را به لیست اضافه کرده است. محققان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی (USC) دریافتند افرادی که سطوح بالاتری از چهار نوع PFAS در خون خود دارند، خواب کوتاه‌تر و ضعیف‌تری دارند.

محققان نمونه خون 144 شرکت کننده 19 تا 24 ساله را جمع آوری کردند و سطوح هفت نوع PFAS را در خون آنها بررسی کردند. آنها سپس این اطلاعات را با اطلاعات مربوط به الگوهای خواب خود مقایسه کردند.

چهار مورد از این نوع PFAS به طور قابل توجهی با خواب ضعیف مرتبط بودند. بیمارانی که بالاترین سطوح خونی PFDA، PFHxS و PFOA را داشتند، به طور متوسط ​​80 دقیقه کمتر از بیماران با سطوح پایین‌تر می‌خوابیدند.

نوع دیگر، PFOS، به طور قابل توجهی با مشکل در به خواب رفتن، ماندن در خواب، بیدار شدن از خواب و خواب آلودگی در طول روز مرتبط بود.

برای یافتن مکانیسم احتمالی پشت این همبستگی، تیم بررسی کرد که کدام ژن بر چهار PFAS تأثیر می‌گذارد و کدام ژن با اختلالات خواب مرتبط است تا ببیند آیا همپوشانی وجود دارد یا خیر.

در نهایت، آن‌ها بررسی کردند که چه پروتئین‌هایی در نمونه‌های خون بیماران یافت شد تا مشخص شود که آیا سطوح بالایی از پروتئین‌های تولید شده توسط ژن‌های شناسایی‌شده وجود دارد یا خیر.

از این رو، محققان هفت ژن را شناسایی کردند که هر دو توسط PFAS فعال می شوند و بر خواب تأثیر می گذارند. به عنوان مثال، ژنی به نام HSD11B1 به تولید کورتیزول کمک می‌کند، هورمونی که به شما کمک می‌کند در زمان‌های مهم روز یا در دوره‌های استرس هوشیار بمانید.

Shiwen Li، نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: اگر بیان پروتئین کدگذاری شده توسط HSD11B1 مختل شود، به این معنی است که سطح کورتیزول نیز ممکن است مختل شود. این به نوبه خود بر خواب تأثیر می گذارد.

ژن دیگری که محققان شناسایی کردند “کاتپسین B” (کاتپسین B) است که سطوح بالای آنزیمی که تولید می کند با زوال شناختی مرتبط با بیماری آلزایمر مرتبط است.

محققان قصد دارند تا اختلالات خواب احتمالی این مواد شیمیایی رایج را بیشتر بررسی کنند.

این تحقیق در مجله Environmental Advances منتشر شده است.