رازهای رابطه زمین و ماه / ماه به ما نزدیکتر است یا دورتر؟

فاصله ماه از زمین بسته به موقعیت آن در مدار بیضی شکل تغییر می کند. به طور معمول، میانگین فاصله ماه از زمین حدود 384400 کیلومتر است. با این حال، این فاصله بین 356470 کیلومتر در نزدیکترین حالت (حضیض) و 405600 کیلومتر در دورترین حالت (آپوژ) متغیر است.

فاصله ماه از زمین عدد ثابتی نیست و ما در حال حاضر در یک زمان منحصر به فرد در تاریخ ماه زندگی می کنیم، زیرا ماه در گذشته بسیار نزدیکتر به زمین بوده و در طول 4 میلیارد سال گذشته به تدریج از آن دور شده است.

به گزارش ایسنا؛ فاصله ماه از زمین بسته به موقعیت آن در مدار بیضی شکل تغییر می کند. به طور معمول، میانگین فاصله ماه از زمین حدود 384400 کیلومتر است. با این حال، این فاصله بین 356470 کیلومتر در نزدیکترین حالت (حضیض) و 405600 کیلومتر در دورترین حالت (آپوژ) متغیر است.

فضانوردان آپولو در دهه های 1960 و 1970 بازتابنده هایی را روی سطح ماه قرار دادند تا دانشمندان بتوانند از لیزرهای پرقدرت برای اندازه گیری سرعت بازتاب نور و در نتیجه فاصله دقیق ماه از زمین استفاده کنند. این تکنولوژی یکی این یکی از دقیق ترین روش ها برای اندازه گیری فاصله تا ماه است. زمانی که ماه به زمین نزدیک‌تر است، 30 درصد درخشان‌تر و 14 درصد بزرگ‌تر به نظر می‌رسد که به آن «ابر ماه» می‌گویند. برعکس، زمانی که از زمین دورتر باشد، به آن «ماه» می گویند.

اگرچه فاصله ماه و فازهای آن تقریباً با یک چرخه 27 روزه مطابقت دارد، اما ارتباط مستقیمی با یکدیگر ندارند. برای اطلاع مردم، میانگین فاصله ماه از زمین به طور کلی با یک عدد بیان می شود، اما برای ماموریت های فضایی مانند فرود روی ماه، اندازه گیری های دقیق تری لازم است.

نوح پترو، دانشمند پروژه مدارگرد شناسایی ماه ناسا، می گوید که ما در حال حاضر در یک زمان منحصر به فرد در تاریخ ماه زندگی می کنیم، زیرا ماه در گذشته بسیار نزدیکتر به زمین بوده است و طی 4 میلیارد سال گذشته به تدریج از زمین دور شده است. . امروزه ماه به اندازه کافی دور است که می توانیم پدیده هایی مانند خورشید گرفتگی کامل را تجربه کنیم.

در روزهای اولیه شکل گیری ماه، این قمر بسیار نزدیکتر به زمین بود و در طول 4 میلیارد سال به تدریج از آن دور شده است. فاصله فعلی ماه به ما اجازه می دهد تا امروز رویدادهای نادری مانند خورشید گرفتگی کامل را تجربه کنیم.

کریگ هارگرو، استاد زمین شناسی و فضانوردی در دانشگاه ایالتی آریزونا و محقق اصلی ماموریت LunaH-Map، خاطرنشان می کند که فاصله ماه بسته به موقعیت آن در مدار متفاوت است. به عنوان مثال، فاصله ماه در بزرگترین فاصله آن (آپوژ) به قدری زیاد است که اگر قطر متوسط ​​هفت سیاره منظومه شمسی (عطارد، زهره، مریخ، مشتری، زحل، اورانوس و نپتون) را اضافه کنیم. می تواند به این فاصله مناسب برسد. این واقعیت به عنوان یک آزمایش فکری در مورد اینکه فاصله اوج می تواند چقدر طولانی باشد جالب است.

در طول ماموریت های فضایی، مانند سفر به ماه یا فرود بر روی ماه، اندازه گیری دقیق فاصله ماه و زمین بسیار مهم است. اگرچه تغییر فاصله بین حضیض و اوج ممکن است فقط کمی زمان سفر را تغییر دهد، عوامل دیگری مانند مسیر پرواز، شرایط محل فرود و میزان نور خورشید برای مأموریت‌های فضایی ماه مهم‌تر هستند.

اخبار مرتبط

ارسال به دیگران :

آخرین اخبار

همکاران ما