عصر ایران؛ مهرداد خدیر– طولانی شدن روند انتخابات فرمانداری به دلایل متعددی از جمله فشار نمایندگان شورای اسلامی نسبت داده شد. یکی به عنوان یکی از مهمترین عوامل ذکر شده است.
نمایندگان دو توجیه دارند: اول شعار رئیس جمهور پزشکیان این یک “توافق ملی” است و آنها در یک چارچوب قرار می گیرند. ثانیاً رئیس جمهور و وزارت کشور بر هماهنگی با نمایندگان تاکید دارند و فشار نمی آورند بلکه از استاندار می خواهند که هماهنگ باشد نه بیشتر.
شکی نیست که دست وزیر کشور زیر نظر نمایندگان است، اما می توان از رئیس جمهور خواست که به دلایل زیر خود را تحت فشار و اجبار قرار ندهد، هرچند اصل هماهنگی به خودی خود منفی نیست. :
1. دخالت نمایندگان و بویژه استانداران در انتصاب، ناقض اصل تفکیک قوا است. دولت با نام مجریه و مجلس با نام قانونگذاری عمل می کند. در صورت داشتن هرگونه سوال می توانید با وزیر کشور تماس بگیرید. هیچ دلیلی وجود ندارد که نمایندگان هر استان یک استاندار همسو با خود انتخاب یا نصب کنند. زیرا در این صورت ممکن است استاندار با آنها موافق باشد، اما با یکدیگر و با دولت هماهنگ نیستند و نمی توانند برنامه های دولت را پیش ببرند.
2. مدیریت از مدت ها قبل به صراحت به نمایندگان نسبت به دخالت در انتصابات هشدار داده و آن را جدا از قوانین نظارتی دانسته است و این محدودیت ها یا تحمیل ها یا تداخل ها با این ممنوعیت سازگاری ندارد.
3. وزارت کشور انتخابات را انجام می دهد و اصرار بر انتخاب استاندار نیز احتمال مغرضانه بودن آن در فصل انتخابات را افزایش می دهد.
4. استانداری که به نمایندگان بدهکار است ناچار به تسلیم خواسته های آنها می شود و از سوی دیگر استانداری که از سوی آن نمایندگان انتخاب، نصب یا پیشنهاد می شود از لنز نظارتی هر چه بیشتر دور می شود یا حداقل سایه می اندازد. در مورد روابط آنها
5. استاندار نماینده عالی رئیس جمهور است. ما آن رهبر سیاسی مسعود را می شناسیم پزشکیان تفاوت اکثر نمایندگان اصولگرا در این است که اگر ایشان نداشتند در دوره نمایندگی مجلس خود گروه مجلس را تشکیل نمی داد. این باعث ایجاد درگیری می شود. زیرا نماینده رئیس جمهور و دولت باید در طرز فکر و برنامه شبیه به آنها باشد نه نمایندگان استان که بخشی از آن نتیجه انتخابات غیر مشارکتی و حاصل آرای اقلیت است.
6. پزشکیان او نماینده اکثریت کسانی است که رای داده اند و کسانی که رای ندادند اگر می خواستند رای بدهند به او رای می دادند. او 30 درصد از بالقوه واقعی و 80 درصد از پتانسیل را نشان می دهد، در حالی که نمایندگان در بهترین حالت بیش از 20 درصد از کسانی را که مستحق دریافت مزایا هستند، نمایندگی نمی کنند.
7. نمایندگان پیشنهادی استانداران مورد نظر بیشتر به فکر حفظ وضع موجود هستند تا تحول، در حالی که رئیس جمهور آمده است تا تحول ایجاد کند. اگر طیف حاکم بر مجلس اصولگرایان به دنبال تغییر بودند، در سال های 1378 تا 1403 این کار را انجام می دادند، در حالی که کارنامه مجلس قبل به وضوح قابل مشاهده است.
8. مشکلات استان ها خارج از منافع سیاسی است و بحران هایی مانند فرونشست زمین یا آب و در مورد اصفهان، زاینده رود و مهاجرت، نیاز به کارشناسان و نخبگانی دارد که لزوماً استان ها، نمایندگان استانی را نمی شناسند.
9. حساسیت نسبت به برخی استان‌ها مانند اصفهان از جمله به این دلیل است که استان اصفهان به استان تهران معروف است و در مواقع بحران، اصفهان باید به کمک تهران بیاید. نمایندگان تحمیل کننده به این موضوع توجهی ندارند.
10. در نهایت، نمایندگان متکی به آرای اقلیت ها ممکن است بعداً با انتخاب استاندار منتخب وزیر تحت فشار قرار نگیرند، اما جلب نظر آنها لزوماً به معنای حفظ پایگاه اجتماعی نیست، همانطور که اساساً نیمی از موارد آنها است. در انتخابات شرکت نکردند و اکثر شرکت کنندگان به این نمایندگان رای ندادند.
خلاصه اینکه اگر کل مجلس با اکثریت مردم رابطه داشت، نفوذ در آن موجه بود، اما اگر اینطور نباشد، روش اول مسعود این است. پزشکیان نباید تحت فشار آنها قرار گیرد، اگرچه با توجه به سابقه 16 ساله نمایندگی، مطمئناً ارزش دارد که از ظرفیت داخل مجلس استفاده شود یا کسانی که در کنار آمدن با یکدیگر خوب هستند.