آرش شیرانی; این مدیران بیشتر به گزارش‌های سطحی، سلفی‌ها و ظواهر عمومی علاقه‌مند هستند تا تغییرات واقعی و معنادار. برای اینکه فراموش نشوند ترجیح می دهند در کانون توجه قرار بگیرند و از چالش های واقعی و تجهیزات مدیریتی دور بمانند. آنها با این ذهنیت به دنبال خدمت به شهروندان نیستند، بلکه به دنبال حفظ ثبات هستند.
مدیریت عملکرد محور به جای مدیریت عملکرد محور. مدیران دوربینی که بیش از حد روی ظاهر اجرایی و یک نمایش‌من تمرکز می‌کنند، انرژی و زمان خود را صرف ساختن نمایشی برای خود و خدمه‌شان می‌کنند تا اینکه روی محصولات واقعی تمرکز کنند. این مدیران به جای پروژه ها و اقداماتی که به نتایج معین و کارایی واقعی می رسند، به دنبال شات های تبلیغاتی، گزارش های سطحی و بازدیدهای تبلیغاتی از پروژه هایی هستند که برای جامعه و نهاد هیچ ارزشی جز ایجاد تصویری مصنوعی ندارند.
اتلاف منابع و فرصت ها؛ این رویکرد نه تنها بهره وری و کیفیت خدمات را به شدت کاهش می دهد، بلکه باعث هدر رفتن منابع مالی و انسانی نیز می شود. از آنجایی که مدیران به گونه‌ای تمرکز می‌کنند که انگار در حال کار هستند و تصویر مثبتی از خود ایجاد می‌کنند، پروژه‌هایی که باید سریع و دقیق پیش بروند، با تاخیر و نقص همراه هستند یا پروژه‌های نامناسب شروع می‌شوند. در نهایت این وضعیت منجر به نارضایتی عمومی و سلب اعتماد مردم به مدیریت می شود.
ناتوانی در حل مشکلات واقعی؛ یکی یکی از مشکلات اصلی این نوع مدیریت ناتوانی در حل مشکلات واقعی است. مدیران دوربین موبایل به دلیل نبود برنامه های عملیاتی دقیق و تخصص کافی، مهارت لازم برای مقابله با مشکلات زیرساختی و چالش های عمیق را ندارند. اغلب ما روی موضوعات سطحی تمرکز می کنیم که فقط در رسانه ها قابل ارائه و نمایش است، در حالی که مسائل اساسی نادیده گرفته می شوند.
ایجاد بی اعتمادی اجتماعی؛ وقتی مردم و کارمندان می بینند که مدیران بیشتر به جلب توجه و تظاهر به کار علاقه دارند تا حل مشکلات واقعی، اعتماد خود را به مدیران و نهادهای اداری از دست می دهند. ناامنی اجتماعی یکی این یکی از بزرگترین پیامدهای مدیریت متمرکز بر دوربین است. این وضعیت می تواند باعث کاهش انگیزه کارکنان، نادیده گرفته شدن بازخورد عمومی و حتی افزایش نارضایتی عمومی شود.
مدیریت باید بر نتایج واقعی و بهره وری تمرکز کند تا ظاهر. در حالی که مدیران دوربین موبایل تنها به ایجاد یک تصویر خارجی و موقت بسنده می کنند، جامعه و نهادها به مدیران مصمم، خلاق و نتیجه گرا نیاز دارند.
مدیریت واقعی به معنای حل مشکلات، ارائه خدمات موثر و ارتقای کیفیت زندگی مردم است، نه فقط گزارش بی مورد و شات های تبلیغاتی. بنابراین تغییر در این رویکرد مدیریتی ضروری است و نیازمند حضور مدیرانی است که با تکیه بر تخصص و عملکرد واقعی گام های موثری در جهت بهبود وضعیت جامعه بردارند. چند مدیر دوربین موبایل در اطراف ما وجود دارد؟ آیا زمان معرفی این مدیران به مردم نرسیده است؟