ماداگاسکار جزیره ای در جنوب شرقی قاره آفریقا است و ارتباط خاصی با ایران ندارد. اما ظاهراً گروهی از زرتشتیان در آنجا زندگی می کردند. بررسی های دانشمندان نشان می دهد که آثار باستانی عجیب ماداگاسکار تنها به معماری و سبک زندگی جامعه زرتشتی مربوط می شود.
به گزارش گجت نیوز، جزیره ماداگاسکار آثار باستانی زیادی دارد. هر چند یکی کاملا با آنها متفاوت است. در این اثر باستانی می توانید تلاش افراد باستانی برای ایجاد حفره های بزرگ در دل صخره را مشاهده کنید. این سوراخ ها کاملاً متقارن هستند و مشخص است که برای هدف خاصی ایجاد شده اند. با این حال، سبک معماری این اثر باستانی با آنچه در ماداگاسکار یا حتی سواحل شرقی آفریقا دیده می شود متفاوت است.
این موضوع همچنین باعث شد تا باستان شناسان نتوانند راز این اثر باستانی را برای دو دهه کشف کنند. با این حال، اکنون مشخص شده است که اثر مرموز ماداگاسکار متعلق به یک جامعه زرتشتی است. این افراد حدود 1000 سال پیش در ماداگاسکار زندگی می کردند.
اثر باستانی مذکور در منطقه ای به نام تنیکا قرار دارد. مردم بومی صد سال پیش متوجه حضور آن شدند. اما تحقیقات باستان شناسی زیادی در این منطقه انجام نشده بود. مشکل بیشتر به دلیل سختی رسیدن به این اثر باستانی بود. زیرا باستان شناسان باید حدود 20 کیلومتر را در دره های شیب دار طی می کردند.
در اوایل قرن بیستم، یک دانشمند فرانسوی به نام آلفرد گراندیه اعلام کرد که این اثر خاص توسط ملوانان پرتغالی در قرن شانزدهم ساخته شده است. با این حال، در سال 1963، گروهی از باستان شناسان این ایده را رد کردند. آنها اعلام کردند که حفر چنین چاله هایی به زحمت زیادی نیاز دارد و نمی تواند کار چند ملوان سرگردان باشد.
در سال 2019، یک بررسی ماهواره ای توانست جزئیات بیشتری از کارهای باستانی زرتشتیان در ماداگاسکار را نشان دهد. تصاویر نشان می داد که این اثر باستانی بسیار گسترده تر است و بسیاری از مناطق از دید دانشمندان پنهان مانده است. در نتیجه، باستان شناسان موفق شدند تعداد زیادی سوراخ گرد و مستطیل شکل در Tenika پیدا کنند. برخی از این سوراخ ها با سنگ یا چوب بسته می شدند. حتی قطعات سرامیک نیز در این منطقه یافت شد.
مهاجرت گروهی از ایران
بررسی یافته های باستان شناسی نشان داد که در قرن 10 تا 12 میلادی مردمی در این منطقه زندگی می کردند. قطعات سرامیکی باقی مانده نشان می دهد که مردم ساکن در این منطقه بومی ماداگاسکار نیستند، اما از شبکه تجاری اقیانوس هند آگاه هستند. برخی از قطعات سرامیکی متعلق به جنوب شرقی آسیا و برخی از چین بوده است.
کشف جدید این فرضیه را که پرتغالی ها آثار باستانی خاص ماداگاسکار را ساخته اند کاملا رد کرد. از آنجایی که اولین کشتی پرتغالی در سال 1498 به اقیانوس هند رسید. از آنجایی که برخی از مردم ماداگاسکار ژنتیک مشترکی با ایرانیان دارند، دانشمندان امکان ساخت این مصنوع مرموز توسط زرتشتیان را بررسی کردند.
کمی بعد متوجه شدند که آثار باستانی مشابهی در ابعاد و اشکال مختلف در ایران به ویژه استان فارس وجود دارد. در ایران این سوراخ ها را با سنگ یا چوب می بستند. سرانجام دانشمندان به این باور رسیدند که مصنوع اسرارآمیز ماداگاسکار یک استودان زرتشتی است.
استودان محل نگهداری استخوان مردگان است. به این ترتیب سوراخ هایی در داخل سنگ کوه ایجاد می شد تا استخوان پس از مرگ به آنجا منتقل شود. داده های تاریخی نیز این فرضیه را تایید می کند. زیرا در زمان ساسانیان کشتی های بندر سیراف برای تجارت به چین و شرق آفریقا می رفتند. روابط تجاری این مناطق تا قرن هفتم میلادی ادامه داشت.
بعید نیست پس از حمله اعراب به ایران و تنگ شدن منطقه، جامعه زرتشتی تصمیم به مهاجرت به منطقه دیگری گرفته باشد. ظاهرا گروهی از این افراد به هند مهاجرت کرده اند. گروهی دیگر با توجه به شناختی که از مناطق مختلف دارند تصمیم گرفته اند در نهایت ماداگاسکار را انتخاب کنند.
مشکل نبود استخوان های مردگان
با این حال، ارتباط اثر مرموز ماداگاسکار با جامعه زرتشتی با مشکل مواجه است. زرتشتیان معتقد بودند که بدن انسان خاک را آلوده می کند. لذا مستقیماً مرده را دفن نمی کردند. در عوض فرد را در دخمه می گذارند تا گوشت و پوست آن به دلیل عوامل طبیعی و وجود حیوانات کاملا از بین برود. سپس استخوان ها را به سوراخ هایی در کوهی به نام استودان منتقل کردند.
اگرچه تا به امروز هیچ نشانه ای از استخوان در تنیکا یافت نشده است. اگر حفره‌های کوه‌های ماداگاسکار استودان بود، حداقل باید دندان‌های انسان‌های گذشته در آنها نمایان بود. با وجود این، این نظریه که آثار باستانی خاص ماداگاسکار توسط جامعه زرتشتی ساخته شده است هنوز بسیار قوی است. زیرا دلایل مختلفی برای آن وجود دارد نبود استخوان وجود دارد.
به عنوان مثال، ممکن است خود افراد قبل از رفتن به منطقه دیگر، اجساد مرده خود را منتقل کرده باشند. همچنین این احتمال وجود دارد که جامعه دیگری تصمیم به نابودی استخوان ها و بقایای زرتشتیان گرفته باشد. به هر حال شباهت‌های ساختاری استودان‌های ایران با آثار خاص باستانی ماداگاسکار به‌قدری زیاد است که حضور زرتشتیان را نمی‌توان به این راحتی رد کرد.
با این حال، سوال مهم در اینجا این است که چرا این افراد منطقه Tenika در ماداگاسکار را ترک کردند؟ باستان شناسان اعلام کردند که قصد دارند در سال 2025 به ماداگاسکار بازگردند و منطقه را بررسی کنند. این بار آنها می خواهند از فناوری لیدار برای آشکارسازی ساختارهای پنهان بیشتر استفاده کنند. شاید تحقیقات جدید بتواند ابعاد جدیدی از حضور زرتشتیان در ماداگاسکار را آشکار کند.
