به گزارش خبرگزاری بازتاب آنلاین، عباس عبدی، فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی با عنوان «عصر آشتی و درگیری» در روزنامه اعتماد نوشت:

شاید نمی شد تصور کرد که رای همه آقایان پزشکیان در مجلس که منجر به نتیجه گیری منفی برخی از منتقدان وضعیت موجود شد. در واقع می توان گفت ماجرای سوار شدن مولان نصرالدین و پسرش بر الاغی که به هر حال سوار بر آن بودند، مورد اعتراض و تمسخر عده ای قرار گرفت. اگر کابینه پیشنهادی رای نمی آورد از یک جهت اشتباه می کرد و اگر حمایت نمی شد از جهت دیگر اشتباه می کرد. به نظر من فرهنگ و ادبیات وفاق هنوز در میان برخی از نخبگان ما در حاشیه یا مفقود است. در واقع یکی یکی از دلایلی که ما هنوز وارد روند آشتی نشده ایم، نبود بستر فرهنگی است. البته اکنون پایه های عینی موازنه قوا به خوبی تثبیت شده است، اما از آنجایی که تاکنون و یا در گذشته نه چندان دور تجربه اجماع و سازش را نداشته ایم، با الزامات رفتاری و فکری و آن ناآشنا هستیم. ادبیات ما مقاومت می کنیم و همچنان بر طبل مقاومت می کوبیم. این حزب چند روزی است که در ستاد تبلیغات فعالیت می کند و از رئیس جمهور انتظار دارد در زمان تعیین کابینه ملاحظات آن را در نظر بگیرد. آیا نباید با عناصر اصلی ساختار قدرت هماهنگ باشد؟ بیایید فرض کنیم که او نباید این کار را انجام دهد. پس اگر مجلس وزرای خود را انتخاب نکند چه اتفاقی می افتد؟ آیا او را به خاطر عدم هماهنگی زودتر برای جلوگیری از این مشکل محکوم نمی کنیم؟ اگر ساختار حزبی بود، بهترین راه برای تفاهم و سازش گفتگو با رهبران حزب بود.

البته نه ده ها مهمانی، بلکه دو سه تای محدود. حالا که حزب وجود ندارد چگونه می توان نظر مثبت مجلس را گرفت؟ در ساختار موجود، البته بهتر است با رهبری هماهنگ شود. آیا این به معنای ناتوانی رئیس جمهور است؟ مطلقا نه؟ و این تصور نابخردانه است. چطور ممکن است رئیس جمهور ناتوان باشد و ظفر قندی، میدری و افراد مشابه را معرفی کند؟ این تصورات ساده لوحانه است. اگر همه اینها را به میل و اراده رهبر فرض کنیم، بهتر است و تحصیل نتیجه است و باید شادتر باشیم.

آنها می گویند این رفتار خلاف قانون و تفکیک قوا است. یکی از آن کلمات عجیب است. در همه جوامع دموکراتیک گفتگوی واقعی در خارج از مراکز و نهادهای رسمی صورت می گیرد، سپس در این نهادها رسمیت می یابد. بنابراین رئیس جمهور باید با همه قدرتمندان و نهادها و نیز ذینفعان مردم مشورت و ارتباط برقرار کند. همانطور که از همه در کمیته های کارشناسی خواست تا وزرا و اعضای کابینه را تعیین کنند و اتفاقا اکثریت اعضای کابینه از پیشنهادات این کمیته های کارشناسی انتخاب شدند. ناگفته نماند که در سطوح بالاتر مشورت و هماهنگی کند. این کابینه محصول قدرت وحدت است. متأسفانه حتی در گذشته که اصلاحات صورت گرفت، همچنان ادبیات ضد انقلاب فرهنگ انقلابی بر ادبیات اصلاحی و این ادبیات در میان فعالان سیاسی و نخبگان حاکم بود. یکی ناشی از مشکلات اصلی او بود. رسوبات این ادبیات امروز هم در میان اصلاح طلبان گسترده است که به طور جداگانه به آن می پردازم، ادبیاتی که بیشتر در بین اصلاح طلبان و براندازان از یک سو و در میان تندروهای محافظه کار از سوی دیگر یافت می شود.

تفاوت دو جریان توافق و تضاد در این است که آنها نقاط قوت را به جز نقاط ضعف در نظر می گیرند. مثلاً من از اول علناً گفتم که باید اینطور باشد پزشکیان اگر او به دلیل اشتباه محاسباتی انتخاب شود و ساختار سیاسی به اجبار اجازه دهد، من در چنین انتخاباتی شرکت نخواهم کرد، اما آن ساختار باید آگاهانه آماده باشد تا بتواند او را در خود جای دهد. علاوه بر این، من متقاعد شدم که باید همه امور را با رهبری هماهنگ کنند. ناگفته نماند که مجلس به دلیل مطالبات اکثر نمایندگانی که خود را تابع رهبری می دانند به تفاهم و هماهنگی رأی خواهد داد. این یک وضعیت سیاسی جدید است که باید خواسته های آن برآورده شود. اقدامات غیرقانونی نبود، در دولت های قبلی هماهنگی با رهبری صورت گرفت، اما به دلیل اینکه بر اساس اجماع بود، کمتر موفق شدند. حالا طبق قانون مجلس وزرا را مورد بررسی و رای قرار داد و اگر رای نمی‌دادند هیچ‌کس آن را تغییر نمی‌داد. این تصمیم خودشان بود، بنابراین بین حداقل و حداکثر آرا حدود 120 رای اختلاف وجود دارد.

متأسفانه عده ای به جای استقبال از این سیاست جدید که در آن هر دو طرف برای اولین بار یکدیگر را به رسمیت شناخته اند، به دنبال اعتراض هستند. معلوم نیست چرا آقای پزشکیان درباره خانم صادق و آقای عباس صالحی؟ به دلیل همین حمایت مستقیم، حضور این دو نفر گره مهمی را در فضای کنونی جامعه ایران باز می کند و اگر مورد حمایت و یا حتی درخواست مشارکت قرار گیرند، طبیعی است که این دو گره ارزش خود را باز کنند. حضور همین است . اگر پزشکیان با توجه به اتفاقاتی که در هماهنگی های انجام شده قبل از ارائه نهایی لیست کاندیداها، اقدام وی قابل استقبال است و البته جدا از موارد قبلی دلایل خاص خود را نیز داشت. قبلی‌ها به این هماهنگی‌ها اشاره نکردند، زیرا می‌خواستند مسئولیت عدم اجماع را به رهبری منتقل کنند، اما پزشکیان او به این دلیل از مذاکرات خبر می دهد که می خواهد موفقیت توافق را به رهبری نسبت دهد و این یک نکته و تفاوت مهم است.

این یک اتفاق جدید و خوشحال کننده است. پزشکیان رهبر قادر است و البته شرایط را برای حرکت به سمت این توافق در بالا فراهم کرده است، اما این توافق در راس دقیقاً در جهت ایجاد توافق در پایین است. سید عباس صالحی، خانم صادق، دکتر مردم. حتی نگاه من به وزرای اطلاعات و کشور هم تا حدودی مثبت است زیرا معتقدند این روند باید متعادل و مهار شود و این هم یک نکته مثبت است. لذیذترین چیز، ادعای کائنات علیه توافقات است پزشکیان علاوه بر این، از همان منطق منتقدان این طرف معامله پیروی می کند. از افتخارات سیاست وفاق است که توانست با 50 درصد مشارکت و 55 درصد رای، چنین کابینه پر رای از مجلس اصولگرا تولید کند. دیگرانی که موفق به انجام این کار با تعداد آرای بسیار بالاتری نشده اند، باید به ناتوانی رویکردهای ضد همسویی خود فکر کنند.

واقعیت این است که ما وارد دوره جدیدی از سیاست شده ایم. الگوی قدیمی کنشگری در همه جریان‌های سیاسی که مبتنی بر قاعده تضاد بود، باید سیاست خود را تغییر داده و سیاست جدید خود را با منطق توافق و اجماع تعریف کنند. فرآیند اعتمادسازی باید تکمیل شود. برای حل مشکل فیلترینگ باید مسئله زنان در اولویت قرار گیرد و با اجماع یا در مسیر حل حل شود. در چند روز آینده در این مورد خواهم نوشت.

29218

اخبار مرتبط

ارسال به دیگران :

آخرین اخبار

همکاران ما