با وجود بازنشستگی رسمی F-117 Nighthawk در سال 2007، نیروی هوایی ایالات متحده همچنان به پرواز منظم ناوگانی متشکل از 45 F-117 ادامه می دهد. نیروی هوایی ایالات متحده قصد خود را برای تمدید سرویس F-117 تا سال 2034 تأیید کرده است، به این معنی که این جت تا 26 سال دیگر پس از بازنشستگی رسمی در خدمت باقی خواهد ماند.
F-117 Nighthawk یک هواپیمای رادارگریز تک سرنشین و دو موتوره است که توسط لاکهید برای نیروی هوایی ایالات متحده توسعه یافته است و اولین هواپیمای مبتنی بر فناوری رادارگریز است. در سال 1974، ایده ساخت این هواپیما از آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته وزارت دفاع ایالات متحده به بخش پروژه های تولید لاکهید موسوم به Skunk Works منتقل شد.
به این ترتیب یک هواپیما به گونه ای طراحی شده است که با انعکاس کمترین نور، امواج راداری و امواج مادون قرمز، از دید سیستم های هشدار الکترونیکی دشمن پنهان شود. پروژه این هواپیما پس از یک سری آزمایشات پروازی با موفقیت انجام شد و اولین نمونه اولیه قابل پرواز در سال 1982 تحویل شد. وجود این هواپیما در سال 1988 رسما تایید شد و تولید آن در سال 1990 متوقف شد.
نمای این هواپیما مثلثی است و دم ها با زاویه حاد به عقب برگشته اند. سطح این هواپیما با صفحات صافی پوشیده شده است که امواج رادار را از فرستنده منحرف می کند و همچنین با مواد جذب کننده امواج رادار پوشیده شده است.
F-117 از دو موتور توربوفن جنرال الکتریک بهره می برد که فاقد پس سوز برای کاهش امواج مادون قرمز است و به همین دلیل به هواپیما اجازه نمی دهد به سرعت مافوق صوت برسد. مهمات هواپیما از جمله بمب های لیزری و موشک های ضد رادار و مادون قرمز در داخل هواپیما حمل می شود. با استفاده از تجهیزات دیجیتال و ماهواره ای، این هواپیما برای ناوبری نیازی به رادار اختصاصی خود ندارد.
این هواپیما بزرگترین نقش خود را در جنگ اول خلیج فارس ایفا کرد که در آن عملیات های مهم بسیاری را با موفقیت انجام داد.
F-117 هنوز برای آموزش ارزشمند است. به عنوان یک هواپیمای تهاجمی، F-117 می تواند به خلبانان نحوه حمله به هواپیماهای با دید کم را آموزش دهد. با وجود قدمت، F-117 هنوز مزایای قابل توجهی دارد.