اشتباه بزرگ امیرحسین ثابتی در مخالفت با عراقچی به نقل از رسانه های اصولگرا: منظورتان از این «یک نفر» کیست؟

به گزارش خبرگزاری بازتاب آنلاین، خبرگزاری اصولگرای تسنیم در یادداشتی با انتقاد از اظهارات روز گذشته امیرحسین ثابتی حامی سعید جلیلی علیه عراقچی در مجلس نوشت:

1. ماموریت برجام مشخص است

با تحلیل این که برجام توافق خوبی نیست، در سال 2014 به تخصص و دانش بالایی از فرآیندهای مذاکرات هسته ای و روابط بین الملل و غیره نیاز داشت، اما امروز حتی به این میزان هم نیاز ندارد. کافی است به گذشته نگاهی بیندازیم و یک سری اطلاعات ساده را بررسی کنیم که می‌گوید ایران به تمام تعهدات خود در برجام عمل کرده است، اما تحریم‌ها کاهش نیافته، بلکه تشدید شده‌اند و هیچ مانعی در برابر آن وجود ندارد. سخت‌ترین تحریم‌ها برای اعمال فشار بر یک کشور است.

2. تمرکز موضوعات برجام کجاست؟

بزرگترین مشکل برجام چیست؟ ناتوانی در جلوگیری از خروج یکجانبه ایالات متحده؟ بندهای 36 و 37 برجام؟ مکانیسم ماشه؟ به بیان ساده تر: اگر حتی خود ایران از عدم اجرای تعهدات آمریکا در برجام نسبت به سازوکار تعبیه شده در برجام شکایت کند و این مسیر را تا انتها دنبال کند، تحریم ها علیه ایران خود به خود بازخواهند گشت؟! و ده ها یا حتی صدها شکل کوچک و بزرگ دیگر؟

تعداد زیادی از آنها وجود دارد، اما شکل اصلی برجام چیزی متفاوت و بالاتر است. برجام و به طور کلی مذاکراتی که آقای ظریف در دولت آقای روحانی طی سالیان متمادی انجام داد، «امکان یک توافق خوب» با طرف غربی را به منصه ظهور رساند. با توجه به محاسباتی که ایران طی چندین سال از تحولات هسته‌ای برای غربی‌ها و به‌ویژه آمریکایی‌ها انجام داده بود، آمریکا را علی‌رغم اکراه اولیه و برخی خطوط قرمز اساسی خود مجبور به مذاکره در قالب 1+5 تحت عنوان «غنی‌سازی» کرد. سیاست “صفر” به معنای چشم پوشی از هرگونه غنی سازی در ایران است. روند آن زمان، به ویژه شکست فتنه 88 و مذاکراتی که به صورت مخفیانه و با اجازه حضرت آیت الله خامنه ای در مسقط انجام شد، استعدادی را به وجود آورده بود که با کمی تفکر می توانست به «توافق حسنه» منتهی شود. آقای روحانی و ظریف و دوستانش کاری کردند کارستان! و برای طرف آمریکایی محاسباتی کردند که همزمان چند روزنامه معروف آمریکایی نوشتند که وضعیت نشان می‌دهد «اگر ما فشار بیاوریم ایران عقب‌نشینی می‌کند!»

تاکید بر این موضوع ضروری است زیرا همه می دانند که منتقد منطقی برجام دوگانگی توافق-جنگ یا توافق-عدم توافق را دنبال نکرده است. بلکه در مورد توافق خوب و توافق بد و اساساً از بین بردن احتمال توافق خوب توسط تیم آقای روحانی بود.

3. تفاوت آیت الله خامنه ای با قاسم سلیمانی و برخی دیگر

رهبر معظم انقلاب هم منتقد متن برجام بودند و هم با 28 شرط مجوز اجرای آن را صادر کردند. معمولاً آیت‌الله خامنه‌ای از نتایج کار دیپلمات‌ها ناراضی بود، اما برخی انتقادات رادیکال از شخصیت دیپلمات‌ها را با توصیف مثبت آنها در جلسات عمومی رد کرد. اینها پارادوکس نیستند، بلکه حاصل نگاهی گسترده تر به اداره و اداره جامعه هستند.

برای آیت‌الله خامنه‌ای، «جهت» حکومت‌داری و تسلط بر «متن» تنها معیار تعیین‌کننده جایگاه حکومت نیست. بلکه علاوه بر جهت‌گیری، حفظ انسجام درونی، «رضایت» و رفاقت افراد و نیز عنصر «علاقه» بسیار مهم است.

از منظر آیت‌الله خامنه‌ای، ایشان مصمم هستند که جمهوری اسلامی باید به سمت عدالت حرکت کند و در مقابل غرب غارتگر بایستد، اما این امر باید با جلب رضایت و همراهی مردم و تقویت اقتدار کشور همراه باشد. به همین دلیل بارها از شکل گیری «تجربه های» تاریخی برای دولت و ملت صحبت کرده است. یکی از آن زمان است.

نظر آیت‌الله خامنه‌ای این نیست که ما صرفاً آن‌چه را که فکر می‌کنیم درست است، آن‌طور که دوست داریم بگوییم و به تصویری که از خود می‌سازیم یا نحوه و نحوه گفتن کلمه درست توجه نکنیم. یعنی اگر اسلام نظم سیاسی ایجاد کرده باشد یکی همراهی با مردم یکی از ارکان اصلی مشروعیت آنان است، لذا همراهی با مردم از اصول اساسی است. نه اینکه بگوییم: آنچه به ذهنمان می رسد را می گوییم، به گونه ای که ما و محافلمان راضی می کنیم، برایمان مهم نیست که در نهایت چه تصویری پدید می آید.

فرق آیت الله خامنه ای با افرادی مثل حاج قاسم سلیمانی با دیگران در همین است. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در یک جریان عقلانی و انقلابی به ایجاد تجربه‌ای عالی و مفید در بین مردم کمک می‌کنند، حاج قاسم سلیمانی سخت‌ترین بخش آرمان‌های انقلاب اسلامی را نمایندگی می‌کند و در نهایت در نظرسنجی‌ها محبوب‌ترین چهره در بین دستگاه‌های اجرایی است. مدیران سیاسی، فرهنگی و نظامی کشور در حال تغییر است. اما با نگاهی دیگر، علیرغم همه تلاش ها موفقیتی به همراه ندارد، اما گاهی فضایی را ایجاد می کند که حریف فقط با ترساندن مردم می تواند در انتخابات پیروز شود و در صدر قرار گیرد!

4. حقیقت به عنوان یک “تصویر” یا “کلمه”؟

یک ایده ذهنی قدیمی وجود دارد که مردم بر اساس تحلیل و ترکیب کلمات و استدلال های صرف راه خود را به حقیقت می یابند. این تصور کاملا اشتباه است. حقیقت به صورت تصویری به مردم منتقل می شود و حتی مردم بر اساس برخی ویژگی های این جملات درباره جملات دیگران قضاوت می کنند، مانند: ب- لحن آنها، نحوه ارائه آنها، جمله بندی آنها، پس زمینه فرد و غیره که منجر به تصویر خاصی از جمله می شود. لحن و عصبانیت بی مورد آقای ثابتی در جلسه دیروز مجلس، سابقه و به خصوص برخی توئیت های ایشان، همراهی ایشان با آقای سعید جلیلی و امثال حمید رسایی مبارز سیاست و… تصویری را ایجاد می کند که… در حالی که برخی از انتقادات وی به برجام و آقای عراقچی درست است، اما «عملکرد» او در بهترین حالت بی طرف است.

حکومت داری و سیاست چیزی است که در آن علاوه بر مولفه های فراوان، عموم مردم را نیز باید در نظر گرفت! و الفاظ و رفتار را – فقط در صورتی که خواسته را درست فرض کنیم – تنظیم کنید تا یکی یکی از انگیزه های اصلی او ایجاد انسجام بیشتر در جامعه است. البته اگر در گفت و گو با جامعه به سیاست نگاه کنیم و محافل را در سایه خود در نظر نگیریم!

5. شروع نادرست; و به این سرعت؟

سخنرانی امیرحسین طبتی. یکی این یکی از اولین حضور جدی او در اولین جلسه است که روی صندلی نشسته است. اما بدون توجه به بحث های برجام و انتقاداتی که از عباس عراقچی داشت، یک اظهار نظر صریح داشت. یکی یکی از اشتباهات بزرگ او در ابتدای کار است. ثابتی می گوید برخی در مجلس می گویند فلانی گفته به عراقچی رای بده. انتقاد می کند و خاطرنشان می کند که رهبر معظم انقلاب در مورد وزرای پیشنهادی چنین نظری ندارند. این جمله هم درست است و هم نادرست; بر کسی پوشیده نیست که از قدیم الایام انتصاب برخی وزرا مانند وزارت اطلاعات (و نه همه وزرا) با مشورت رهبر معظم انقلاب بوده است. و اگر رهبر معظم انقلاب در مورد بقیه وزرا نظری دارند، قاعدتاً به کسی اعلام نمی‌کنند و مجلس را به تحقیق و نظر دستور داده‌اند، این هم مسلمانی است.

اما جمله بندی سخنان آقای ثابتی در این بند، صرف نظر از مضمون آن، بد و عجیب است; می گویند فلانی گفته! حتی اگر بلافاصله مشخص شود که مقصود کیست، این ربطی به ادبیات مودبانه و وزین ندارد. یا چند کلمه از قبل بگوییم: «پس بیایید مجلس را ببندیم! یکی یکی از کسانی که با چنین ساختاری و البته خیلی رادیکال تر سخنرانی کرد، مرحوم آقای زواره ای بود که در مجلس سوم این جمله را به زبان آورد که 270 پوزه به مجلس بفرستند! در مقابل امام (ره) استفاده کرد.

غرور در این تصور ذهنی که “اگر دیگران انقلابی هستند، من و دوستانم انقلابی تریم” گاهی اوقات ایده ها و توهماتی ایجاد می کند که اگر با دقت به آنها رسیدگی نشود، می تواند انسان را به مسیرهای غیرقابل قبول و ادبیات نادرست سوق دهد.

27219