نگاهی به موسیقی متن مسابقه گل یا پوچ / این هیجان صدای تکراری ندارد

طبق اخبار شما: هدف یا شعار پوچ این است که ما کاملا ایرانی هستیم. ما آن را از جایی کپی نکردیم و این بازی باستانی ایرانیان ایده اصلی برنامه تلویزیونی بود که در این مسابقه به شکلی جدید احیا شد. طبق چنین تعریفی، طبیعی است که موسیقی مورد استفاده، موسیقی ایرانی باشد.

بهنام راد که آهنگسازی این مسابقه را بر عهده داشته، او را تنها به عنوان خواننده چند آهنگ پاپ و همچنین آهنگساز مجموعه نوت بوک می شناسد. او ظاهرا سابقه همکاری با اسدزاده به عنوان تهیه کننده گل یا پوچ را دارد و این دومین تجربه او در زمینه موسیقی سریال است.

راد هنگام آهنگسازی گل یا پوچ، دو هدف مهم در موسیقی خود در نظر گرفت. ابتدا موسیقی باید با کل فضای ایرانی مسابقه از دکور گرفته تا تیتراژ و المان های بصری و کامپیوتری سازگار باشد، صدای موسیقی قدیمی ایرانی در آن شنیده شود و از طرفی باید این هیجان را به همراه دارد که موسیقی باید به فضای مسابقه بیافزاید.

او سعی نکرد همه جا بیهوده باشد و موسیقی خود را از تیتراژ ابتدایی شروع کرد. به عنوان مثال، زمانی که راوی در حال توضیح مسابقه است، هیچ موسیقی در تصاویر وجود ندارد، در عوض جلوه های صوتی کار را پیش می برد. اما در قسمت های بعدی از موسیقی و تنظیم ایرانی استفاده کرد و به سراغ سازهای دیگری مانند سازهای زهی و بادی رفت تا فضای نوستالژیک اثر را بازنمایی کند و در لحظات احساسی حساسیت مخاطب را فعال کند. راد همچنین نمایش موسیقی خود را برای هیجان دارد. مثلاً به تک سازهایی مانند ضرب زورخانه روی آورد و جایگاه ویژه ای برای آن اندیشید.

نکته جالب در مورد استفاده او از زنگ زورخانه این است که آهنگساز از آن هم به عنوان صدای باستانی ایرانی و هم به عنوان زنگ واقعی استفاده می کند! بنابراین، شرایطی است که یک مدیر به عنوان مدیر یا میزبان مسابقه، به وسیله ای نیاز دارد تا بازیکنان بازی را متوقف کنند و دست خود را بالا ببرند. این هوشمندی در انتخاب سازی که هم فضاسازی کند و هم کاربرد خاصی در بازی داشته باشد قابل تحسین است.

از سوی دیگر، اگر در مسابقات دیگر که معمولاً مضمون حرکت یا ورزش است، موسیقی به سرعت و با سازهای الکترونیکی پخش شود تا هیجان بیشتری به مخاطب بدهد، آهنگساز گل یا پوچ به درستی حال و هوای آن را تشخیص داده، کم، و به آن وفادار مانده است. تالار و دکور قدیمی، به صدای ضربان قلب انسان به طور مشابه، از سازهای تکی استفاده می کرد که فقط تک نت ها را با سرعت و فواصل مشخص می نواختند. با استفاده از یک ساز به حال و هوای ایجاد شده توسط موسیقی رمز و راز اضافه کنید. گاهی اوقات موسیقی شرقی در گل یا پوچ شنیده می شود، از جمله موسیقی چین و ژاپن و فضاهای خاصی که در کارتون های میازاکی شنیده می شود، اما حقیقت این است که این هیجان صدای تکراری ندارد، همانطور که خودش با صدای بلند بیان می کند من یک هستم. من کپی نیستم شاید دومین کار جدی یک آهنگساز جوان، گل یا پوچ، نوید ورود آهنگساز جدیدی را به دنیای سینما و تلویزیون ایران می دهد. امیدواریم و منتظریم، شما چطور؟