چرا این سنگ اسکاتلندی برای دانشمندان مهم است؟

صدها میلیون سال پیش، زمین در یک یخ عمیق گرفتار شد که آن را به یک توپ یخی غول پیکر تبدیل کرد. اکنون دانشمندان سنگ هایی را کشف کرده اند که این دوره را به مجمع الجزایری دورافتاده نشان می دهد هبریدهای داخلی اسکاتلند (مجمع الجزایر نزدیک ساحل غربی سرزمین اصلی اسکاتلند) خودپایدار است.

قدمت این صخره ها بین 720 تا 662 میلیون سال پیش است و رکورد نادری از لحظه “انتقال” از یک محیط گرمسیری به یک کره برفی است که در آن یخچال های طبیعی کره زمین را پوشانده اند.

در صورت تایید، سنگ های گارولاکس را می توان “قله طلایی” اعلام کرد. نشانگری که انتقال به عصر جدید زمین شناسی را اثبات می کند. به طور خاص، این سنگ ها نقطه گذار زمین از تونین (1 میلیارد تا 720 میلیون سال پیش) به کرایوژنین (720 تا 635 میلیون سال پیش) را نشان می دهند.

الیاس روگن، نویسنده اصلی این مطالعه و زمین شناس در دانشگاه کالج لندن، گفت: “بیشتر مناطق جهان این انتقال قابل توجه را از دست دادند، زیرا یخچال های باستانی سنگ های زیرین را خراشیده و فرسایش دادند، اما در اسکاتلند این انتقال به طور معجزه آسایی حفظ شده است.”

دانشمندان بر این باورند که دو رویداد گلوله برفی در دوران برودتی رخ داده است، عصر یخبندان استورتین و عصر یخبندان مارینو. رویداد اول زودتر و شدیدتر بود و حدود 57 میلیون سال طول کشید، در حالی که رویداد دوم بین 15 تا 20 میلیون سال به طول انجامید.

در مطالعه جدیدی که روز پنجشنبه (15 اوت) در مجله انجمن زمین شناسی لندن منتشر شد، محققان لایه های سنگی به ضخامت 1.1 کیلومتر و همچنین لایه دیگری به ضخامت 70 متر در زیر آن را تجزیه و تحلیل کردند.

تصویر “زمین گلوله برفی”

محققان نمونه‌های سنگی را از دو سازند در Garvelax جمع‌آوری کردند و کریستال‌های کوچکی به نام زیرکن را تجزیه و تحلیل کردند. زیرکون حاوی اورانیوم است، یک عنصر رادیواکتیو که به آرامی و به طور یکنواخت به سرب تجزیه می‌شود و به تیم اجازه می‌دهد دقیقاً زمان تشکیل سنگ را تعیین کند. محققان دریافتند که قسمت پایینی سنگ در آب‌های گرمسیری زمانی که زمین بسیار گرم‌تر بود تشکیل شده است.

روگن توضیح می‌دهد: «این لایه‌ها یک محیط دریایی گرمسیری با حیات سیانوباکتری‌های پررونق را ثبت می‌کنند که به تدریج سرد شد و پایان حدود یک میلیارد سال آب و هوای معتدل روی زمین را نشان می‌دهد.»

تاریخ گذاری زیرکون نشان داد که سنگ ها بین 720 تا 662 میلیون سال پیش رسوب کرده اند، دوره ای که شامل گذار بین دوره های زمین شناسی می شود. از دوره معتدل تونیک تا عصر یخبندان استورتیک و دوره سرمازایی.

در ماه ژوئیه، نمایندگان کمیسیون بین المللی چینه شناسی، بخشی از اتحادیه بین المللی علوم زمین شناسی، به گارولوکس سفر کردند تا بررسی کنند که آیا این سایت یک نشانگر زمین شناسی است یا خیر. در صورت تایید، مکان با “نوک طلایی” مشخص می شود. روگن گفت که لایه های سنگی در Garolax در جهان منحصر به فرد هستند.