افشین علا
نویسندگان و شاعران
چادر مقدس است.
خیمه ما را به یاد حضرت فاطمه زهرا (س) می اندازد.
چادر بوی بدن مادرانمان می دهد. مادرانی که با نجابت و پاکی و مهربانی زندگی کردند.
زن چادری به یاد ما ایرانیان زنی است که دارای حریم خصوصی، باوقار و به دور از بیهودگی و بی ادبی و خشونت است.
خانم چادر خوبه به دیگران با شرم و فروتنی آمیخته با شفقت می نگرد. صورت گرد او در تاریکی خیمه مانند ماه در شبی تاریک می درخشد. دستان نامحسوسش که تا مچ در آستین عفت پنهان شده بود، گویی فرصتی برای نوازش دختران بی پناه و پسران گمشده ایجاد کرده بودند. او مادر تمام پسران و دختران این کشور است. حتی اگر هنوز خیلی جوان باشد. حتی اگر هجده سالش باشد… این صفت حجاب است که به زن شأن مادری می دهد. این طبیعت چادر است که نشان دهنده زنی بزرگتر از سال های خود و فراتر از مرزهای کوچک است. چادر میراث شریف نیاکان ماست. نه تنها حافظ حریم زن است که آن را می پوشد، بلکه حافظ فرزندان این آب و خاک نیز هست.
خواه عادل باشند یا ناعادلانه. زن چادری مادر است. یک مادر همه بچه هایش را با یک چشم می بیند. او همه آنها را دوست دارد. حتی اگر اشتباه کنند. شاید او عصبانی شود، اما خشونت؟ هرگز. حالا عصبانیتش بوی آشتی می دهد.
خشونتی که با آن قلب کودک برای پایانش تلاش می کند.
اجباری که آغاز یک دوستی جدید و پیوندی ناگسستنی است.
نیرویی که از همان ابتدا بوی آشتی می دهد. می خواهم هزاران صفحه از قداست چادر و عظمت زنان چادری بنویسم. اما فرصتی نیست. من هم صبر کمی دارم. روی زمین تسلیم شدم. چرا که با تکرار صحنه های تلخ و گزنده ای مواجه هستم که انگار قداست این موهبت آسمانی را نشانه گرفته است.
دوست داشتم این نسل هم مثل دوران کودکی ام با دیدن همه خانم های چادری، همان مفاهیم را در ذهنشان ببینند. دوست نداشتم تصویر خشن یک زن چادری در ذهن این نسل نقش بسته باشد. اما اگر عده ای از اولیای امر خواسته یا ناخواسته متعهد به هتک حرمت خیمه شوند چه کنم؟
این درد را به کی بگویم؟ نمیدانم! من نمی گویم زنان و دختران وقتی در جاده اشتباه می کنند نباید هشدار داده شود. مصداق جرم و خطا را نمی دانم. اما وقتی زنانی که در پلیس کار می کنند با دختران چهارده ساله برخورد می کنند، نمی توانم ببینم که آنها کتک می خورند. دیدن زنان محجبه ای که به دختری ضربه می زنند یا او را به زور سوار ون می کنند، من را نابود می کند.
نمی دانم دلیل ضرب و شتم بی حجابی بوده یا این دختران مرتکب جرم شده اند. با این حال، آنچه دوربین به جهان منتقل می کند خشونت است. اینها هم زنانی هستند که لباس مقدس چادری بر تن دارند. لطفا این صحنه ها را تکرار نکنید. حداقل این کار را به خانم های چادری نسپارید.
اجازه ندهید کارهای خشن باعث خدشه دار شدن حرمت چادر شود.
از پلیس محترم می خواهم که پوششی متفاوت برای این زنان شاغل انتخاب کنند. ای کاش اصلا این شغل وجود نداشت اما ظاهرا تماس امثال من برای برچیدن گشت ارشاد راه به جایی نمی برد. ظاهراً بار دیگر شاهد دستگیری و برخورد با زنان و دختران هستیم. اما چرا با چادر؟ چرا این زیباترین و شرافتمندانه ترین پوشش زنان ایرانی را در صحنه های خشونت آمیز پلیس نشان می دهد؟ پس می خواهید نسل امروز را با حجاب آشتی دهید؟ آیا نمی دانستید که یک دقیقه نمایش زور توسط زنان محجبه بیشتر از سال ها هجمه تبلیغاتی دشمنان به این حجاب مقدس و اصل حجاب لطمه می زند؟