افراد ناآشنا با پرواز با هواپیما اغلب می پرسند که آیا هواپیما سیستم استارت مشابهی با خودرو دارد یا از روش متفاوتی برای راه اندازی موتورها استفاده می کند. به طور کلی، فرآیند راه اندازی موتورهای هواپیما بسته به نوع، مدل و پیچیدگی تکنولوژیکی هواپیما بسیار متفاوت است.
هواپیمای تجاری: بدون نیاز به کلید
به گزارش روزیاتو، معمولاً هواپیماهای تجاری مانند بوئینگ 737 یا ایرباس A320 برای روشن کردن موتور یا باز کردن درهای هواپیما به کلید نیاز ندارند.
در ابتدا، سیستم های هواپیما با نیروی زمینی یا باتری های داخلی تغذیه می شوند. این فرآیند اکثر ابزارها، سیستم ها، چراغ ها و وسایل ارتباطی اصلی را فعال می کند، اما مستقیماً موتورها را روشن نمی کند.
یک خلبان ایر کانادا توضیح داد که موتورها از طریق سوئیچ ها و اهرم هایی در کابین راه اندازی می شوند که از هوای فشرده تامین شده توسط واحد قدرت کمکی (APU) استفاده می کنند. با این حال، او همچنین به استثنایی از این روند اشاره کرد: “در بوئینگ 787 که من پرواز می کنم، موتورها بدون هوای فشرده از APU به صورت الکتریکی روشن می شوند.”
واحد قدرت کمکی یک موتور توربین گاز کوچک است که در عقب هواپیما قرار دارد. این واحد قدرت الکتریکی و مکانیکی مستقل برای راه اندازی موتورهای اصلی و نیروی پنوماتیکی برای سیستم های تهویه مطبوع کابین را فراهم می کند.
دلیل اینکه جت های تجاری به قفل درب نیاز ندارند، همان دلیلی است که ممکن است ماشینی را که در یک گاراژ قفل است قفل نکنید. از این نظر، امنیت در فرودگاه معمولاً بسیار خوب است و هواپیماها به آشیانه ها یا پل های هوایی متصل می شوند که ایمن هستند و دائماً تحت نظارت هستند.
موتورهای هواپیما را روشن کنید
موتورهای سری، یکی آنها یکی پس از دیگری روشن می شوند. ابتدا پره های روتور موتور اول شروع به چرخش می کنند تا سرعت بگیرند. در این مرحله سوخت به موتور تزریق می شود و مشتعل می شود. هر موتور به طور معمول دارای دو واحد احتراق است که یک جرقه با ولتاژ بالا تولید می کند، شبیه به یک شمع در یک موتور پیستونی، که مخلوط سوخت و هوا را مشتعل می کند.
با افزایش فشار، موتور با شدت بیشتری شتاب می گیرد. هنگامی که موتور به سرعت قدرت ثابت می رسد، واحد کمکی خاموش می شود.
چه کسی موتور را روشن می کند؟
خلبانان همیشه مسئول راه اندازی موتور هستند. با این حال، این که کمک خلبان یا کاپیتان این کار را انجام دهد بستگی به سیاست شرکت هواپیمایی دارد.
به عنوان مثال، در ایر کانادا، راه اندازی موتور قبلاً به عهده کاپیتان بود، اما امروزه توسط کمک خلبان انجام می شود. با این حال، کاپیتان همچنان مسئول کنترل هواپیما بر روی زمین و رها کردن و تنظیم ترمز دستی است. در زمین، هواپیماها با استفاده از جوی استیک کنترل می شوند.
هواپیما با کلید استارت
به غیر از هواپیماهای تجاری، برخی از هواپیماها از استارت های دکمه ای استفاده می کنند که اغلب در هواپیماهای کوچکتر هوانوردی عمومی مانند هواپیماهای ساخت Cessna یا Piper یافت می شود. در واقع، هواپیماهای کوچکتر همیشه در مکان‌های امن در طول شب نگهداری نمی‌شوند و اغلب در فضای باز در فرودگاه‌های کنترل‌نشده پارک می‌شوند. به همین دلیل، آنها معمولا دارای سوئیچ های جرقه زنی هستند که در صورت عدم استفاده از هواپیما می توان آنها را جدا کرد.
در بسیاری از موارد از یک کلید هم برای روشن کردن موتور و هم برای باز کردن قفل هواپیما استفاده می شود. این اغلب در مورد هواپیماهای کوچک صدق می کند که معمولاً فقط یک در دارند که از بیرون قابل دسترسی است.
سوئیچ های استارت در هواپیماهای هوانوردی عمومی کاربرد بیشتری نسبت به قفل کردن کابین خلبان دارند.
این هواپیماها معمولاً دارای استارت برقی هستند، مشابه آنچه در اتومبیل ها یافت می شود. چرخاندن کلید به عنوان یک کلید مکانیکی عمل می کند که باتری را به استارت متصل می کند. هنگام روشن کردن موتور، کلید برای بررسی دو سیستم احتراق مغناطیسی موتور نیز مورد نیاز است.
علاوه بر این، برخی از جت های خصوصی بزرگتر نیز از کلید استفاده می کنند. Cessna Citation دارای کلیدهایی است که در را قفل می کند و پله ها را برای ورود به کابین باز می کند. از همین کلید می توان برای دسترسی به برخی موارد نیز استفاده کرد. اما از این کلیدها برای روشن کردن موتورها استفاده نمی شود.
آیا می توان هواپیما را دزدید؟
به بیان ساده، آدم ربایی هنوز هم اتفاق می افتد، هرچند بسیار کمتر. طبق گزارش وزارت دادگستری ایالات متحده (DOJ) در سال 1982، “سرقت هواپیما و سرقت وسایل اویونیک یا اویونیک به طور فزاینده ای به جرایم قاچاق مواد مخدر تبدیل شد.”
امروزه هواپیماربایی به دلیل پیچیدگی بسیار نادر است.