مغز ورزشکاران نخبه با مغز ما فرق دارد

غزال زیاری: سال هاست که این سوال مطرح می شود که مغز یک ورزشکار نخبه و مغز یک فرد معمولی چه تفاوت هایی دارد. همانطور که اکثر ورزشکاران در اوج آمادگی جسمانی و قدرت فوق العاده ای هستند، ویژگی های زیادی در سیستم عصبی وجود دارد که المپیکی ها را از سایر افراد معمولی متمایز می کند.

واقعیت این است که بدن ورزشکاران آموزش دیده در مواجهه با تغییرات محیطی بسیار بهتر از افراد عادی است.

تفاوت کجاست؟

در طول مسابقات، ورزشکاران در محیط های پر سر و صدا قرار می گیرند و در معرض انبوهی از محرک های صوتی، از صدای هواداران گرفته تا صدای هواپیماها و پهپادهای بالای استادیوم، تا صدای بلندگوی گوینده ورزشگاه قرار می گیرند. در این صورت، مغز ورزشکار باید به سرعت متوجه شود که کدام صداها برای موفقیت او حیاتی هستند و کدام صداها حواس او را پرت می کنند.

یک مطالعه در سال 2019 توسط دانشمندان دانشگاه نورث وسترن نشان داد که دانش‌آموزان ورزشکار در تیم‌های مختلف ورزشی دسته‌های برتر نسبت به گروه‌های کنترل هم سن و جنس، بیشتر به صدا پاسخ می‌دهند. این تجزیه و تحلیل بر خواندن امواج مغزی متمرکز شد و نشان داد که ورزشکاران در مدیریت نویز اضافی و تمرکز بر صداهای مهم که کمتر حواس‌پرتی را ایجاد می‌کنند، بهتر عمل می‌کنند.

به گفته محققان، تمرین منظم و تمرکز می تواند نقش مهمی در شکل دادن به توانایی مغز برای مقابله با حواس پرتی ایفا کند.

البته فقط صدا نیست که حواس را پرت می کند. بر اساس تحقیقات منتشر شده در سال 2018، تنیس بازان ماهر این توانایی را دارند که تمرکز بصری شدید خود را گسترش دهند (که به آن “چشم خاموش” گفته می شود). این مطالعه که توسط محققان دانشگاه ایالتی فلوریدا انجام شد، نشان می‌دهد که ورزشکاران ماهرتر، علاوه بر داشتن دوره‌های طولانی‌تر «چشم آرام»، در این دوره‌های تمرکز نیز بهتر پرتاب می‌کنند.

مطالعات تکمیلی که توسط همین محققان در مورد سایر ورزش ها انجام شد نشان داد که این رابطه بین مهارت و دوره “چشم خاموش” تنها به تنیس مربوط نمی شود. یک ورزشکار در سطح جهانی با داشتن شناخت دقیق از وضعیت بازی می تواند آن را به موقعیت و عملکرد برنده تبدیل کند.

تغییرات مغزی در ورزشکاران

فعالیت های حرکتی معمولاً توسط لایه بیرونی یا قشر هماهنگ می شوند. در غواصان نخبه، افزایش ضخامت این قسمت از مغز در مناطق مربوط به آگاهی فضایی و درک حرکت بدن مشاهده شده است.

به نظر می رسد مسیرهای بین نواحی قشر مغز و خوشه ای از نورون ها در جلوی مغز به نام جسم مخطط که برای توالی حرکات حیاتی است، در ورزشکاران نخبه افزایش یافته است.

دانشمندان مؤسسه ماکس پلانک که در زمینه علوم شناختی و مغز انسان کار می کنند نشان دادند که مدارهای قشر مخطط سه ورزشکار ماهر در پرتاب نیزه و پرش طول در مقایسه با همان گروه کنترل کاملاً متفاوت است.

مطالعه سال 2015 توسط این محققان تا حدودی نشان می دهد که مسیرهای اتصال مناطق مختلف مغز که در هماهنگی حرکات مختلف برای رسیدن به یک هدف درگیر هستند، در ورزشکاران حرفه ای چقدر متفاوت است. البته، مغز برخی افراد ذاتاً به زمان کمتری برای توسعه مدارهای لازم برای گوش دادن منظم، “چشم آرام” و پاسخ های سریع نیاز دارد. درست مانند افرادی که با کار ساده‌تری مانند رشد عضلات قوی متولد می‌شوند.

اما بسیاری از المپیکی ها ممکن است مزایای ذاتی داشته باشند. در یک مطالعه در سال 2015، محققان ژنتیک از دانشگاه پارما در ایتالیا، چهار ژن مرتبط با رشد و رفتار عضلانی، به ویژه پرخاشگری و اضطراب را ارزیابی کردند. قابل توجه ترین آنها ژن فعال انتقال دهنده دوپامین (DAT) بود که در مصرف انرژی و اضطراب نقش دارد. جنبش.

تحقیقات دیگر نشان می دهد که جستجوی احساسات در بین ورزشکاران، به ویژه در ورزش های پرخطر مانند اسکی و اسنوبورد، رایج تر است. به نظر می رسد ورزشکارانی که خود را برای کسب طلای المپیک تحت فشار قرار می دهند، مجبورند مغز خود را به موتورهای عملکردی تبدیل کنند که توانایی های بدن آنها را به حداکثر می رساند.

منبع: هشدار علمی

58322