قوانین سیستم بانکی ایران برای افتتاح حساب برای افراد غیر ایرانی چیست؟

در دنیای امروز تصور عدم استفاده از خدمات بانکی دشوار است. نداشتن حسابی که بتوانیم پول خود را در آن نگهداری کنیم، نداشتن کارت بانکی به نام خود، عدم امکان انتقال پول از حسابی به حساب دیگر و … دردسر زیادی دارد و کارهای روزمره مانند خرید را غیرممکن می کند. و انتقال پول

بانک ها و خدمات آنها برای تسهیل تراکنش های مالی ایجاد شده اند و به ما امکان می دهند کارها را آسان تر و سریع تر انجام دهیم. اگر در کشوری که در آن متولد شده‌ایم زندگی می‌کنیم، احتمالاً هرگز با داشتن حساب بانکی و استفاده از خدمات بانکی مشکلی نداشته‌ایم، اما کافی است مهاجرت را تجربه کرده باشیم یا از مشکلاتی که مهاجران در بانکداری با آن مواجه هستند، آگاه باشیم. عدم دسترسی به خدمات بانکی یک مشکل جدی و ناتوان کننده است.

این مشکل به قدری مشکل ساز است که همه کشورهای دنیا به فکر یافتن راه حلی برای این مشکل افتاده اند. در شرایطی که مهاجرت مردم را از قاره ای به قاره دیگر و از کشوری به کشور دیگر می آورد، باید به مشکلات عدیده این مهمانان که قصد حضور طولانی مدت در کشور میزبان را دارند، توجه کرد. مسائل مربوط به بانک و بانکداری مهاجر یکی این یکی از مهمترین جنبه هایی است که کشورها باید به آن فکر کنند و برای آن برنامه ریزی کنند.

در اولین گام خدمات بانکی، بحث افتتاح حساب مطرح می شود که در آن اتباع سایر کشورها برای انجام این کار مشکل دارند، زیرا افرادی که شهروند یک کشور نیستند به راحتی نمی توانند حساب باز کنند. بسیاری از کشورهای جهان قوانینی را برای شهروندانی که نمی توانند حساب بانکی باز کنند تصویب کرده اند. ایران نیز از جمله کشورهایی است که در حال بررسی و اجرای چنین قانونی است.

ایمان اسلامیان، کارشناس حوزه بانکی، قوانین و شرایط افتتاح حساب برای اتباع غیرایرانی را اینگونه توضیح می دهد: «قوانین افتتاح حساب برای اتباع غیرایرانی در کشور ما مشابه قوانین اکثر کشورها است. در جهان. در اکثر کشورها، افتتاح حساب های نقدی و غیر اعتباری تا زمانی که اسناد قانونی داشته باشید، آسان است. در واقع در اکثر کشورهای دنیا در صورت داشتن مدارک اقامتی مانند ویزای موقت، ویزای کار، ویزای تحصیلی و … امکان افتتاح حساب وجود دارد. بنابراین باید در کشور ما به شرط داشتن اجازه اقامت در کشور حساب نقدی افتتاح کنند و حساب آنها متناسب با مدت اعتبار مجوز باشد. البته گشایش ابزارهای اعتباری مانند دسته چک و امثال آن چه در ایران و چه در کشورهای دیگر نباید برای خارجی ها انجام شود.

طبق قانون صادره از سوی بانک مرکزی در این زمینه، «هنگامی که افراد خارجی برای افتتاح حساب جاری اقدام می کنند، علاوه بر رعایت شرایط برای افراد ایرانی، باید شرایط زیر را نیز دارا باشند: ۱. داشتن مجوز اقامت معتبر؛ 2. ارائه گذرنامه معتبر (به جای اصل شناسنامه). 3. معرفی مشتری بانک یا شخص شناخته شده به مدیر شعبه و با معرفی یکی از سازمان های دولتی و سفارتخانه های خارجی با ذکر هویت و رضایت متقاضی برای افتتاح حساب.

علی‌رغم این قانون، تمامی بانک‌ها موظفند برای اتباع غیرایرانی کشور که دارای شرایط ذکر شده باشند، حساب باز کنند.

نبود امکان افتتاح و نگهداری حساب برای خارجی ها می تواند برای این افراد مشکل ساز باشد، اما از سوی دیگر می تواند برای خود کشورها مشکل ایجاد کند و زمینه فساد مالی را ایجاد کند. اسلامیان، کارشناس حوزه بانکی درباره این مشکلات می گوید:

مشکلی که در سیستم بانکی پیش می آید این است که اکثراً اتباع غیرمجاز که نمی توانند به نام خود حساب باز کنند و خودشان از آن استفاده کنند، تبدیل به ابزاری برای جرم و جنایت، پولشویی و فساد شده است. این مشکل خارج از حوزه نظام مالی، بانکی و اقتصادی است و نیاز به ساماندهی دارد. اولاً وزارت کشور و نیروی انتظامی باید خود را سازماندهی و سازماندهی کنند تا این سازماندهی در سیستم بانکی نیز با دقت بیشتری انجام شود.

برای سازماندهی دقیق تر و مدیریت بهتر منجر به ساماندهی خدمات بانکی برای اتباع غیرایرانی، استفاده از فناوری و استفاده از فناوری بانکداری می تواند راهگشا باشد. در این زمینه کارشناس بانکی به نقش موثری که نئوبانک ها می توانند ایفا کنند اشاره می کند:

ما دوران بانک ها را به عنوان شرکت های سنتی پشت سر گذاشته ایم. اکنون دوران نئوبانک هاست. در عمل تعداد تراکنش های حضوری به صفر نزدیک می شود و اکثر تراکنش ها به صورت آفلاین انجام می شود. در بیشتر کشورهای جهان، نئوبانک هایی هستند که بیشترین سهم بازار را به خود اختصاص داده اند. در کشور ما هم همین وضعیت وجود دارد. پیشنهادی که می توان به مدیران بانک ها کرد، ارائه خدمات بانکی و مالی به غیرایرانی ها فقط از طریق نئوبانک هاست. در نئوبانک ها به محض تغییر وضعیت اقامت مشتری می توان دسترسی به خدمات بانکی را محدود کرد، اما در بانکداری سنتی این امر دشوارتر است. در نئوبانک ها ایجاد شبکه با وزارت کشور، وزارت امور خارجه و پلیس بسیار آسان است و تنها افرادی می توانند از خدمات بانکی استفاده کنند که مجوزهای لازم این موسسات را داشته باشند.

وی معتقد است استفاده از نئوبانک ها و قابلیت های فناورانه بسیار موثرتر از در نظر گرفتن قوانین محدودکننده برای این حوزه است. به ویژه در شرایطی که حساسیت های سیاسی و اجتماعی نسبت به حضور اتباع در کشور به وجود آمده است. اسلامیان توضیح می دهد که ورود تعداد بسیار زیاد اتباع افغانستان به ایران حساسیت و نگرانی خاصی را ایجاد کرده است. این اتباع از یک سو دارای سطح اجتماعی پایین و به اصطلاح در جامعه ایران نیستند و از سوی دیگر در برخی شهرها جمعیت آنها به قدری افزایش یافته که اکثریت مردم را تشکیل می دهند. جمعیت این شهر باعث شکل گیری حساسیت سیاسی – اجتماعی نسبت به این موضوع شده است.

البته در مواجهه با این مشکل باید تعادل را در نظر گرفت. این کارشناس بانکی می گوید: باید به یاد داشته باشیم که سیاست های محدودکننده منجر به افراط و تفریط نمی شود.

نکته مهمتر این است که محدودیت های شدید در این زمینه می تواند پیامدهای منفی بیشتری داشته باشد: «اگر افتتاح حساب برای اتباع غیر ایرانی قانونی محدود شود، افتتاح حساب های نیابتی افزایش می یابد و تأثیر منفی این رویداد قابل توجه خواهد بود. “بزرگتر.”

خدمات بانکی در حال حاضر به شهروندان غیرایرانی که دارای مجوز اقامت قانونی و واجد شرایط لازم برای افتتاح حساب هستند ارائه می شود. طبق قانون بانک مرکزی، هیچ بانک یا نئوبانک نمی تواند از افتتاح حساب برای اتباع غیرایرانی با این شرایط جلوگیری کند.