10 تفاوت بین کودکان مبتلا به اوتیسم و ​​کودکان عادی. از ارتباط کلامی گرفته تا علایق و فعالیت ها

اوتیسم یک اختلال عصبی رشدی است که بر نحوه تعامل فرد با دنیای اطراف خود تأثیر می گذارد. اما تفاوت کودک اوتیستیک با کودکان عادی چیست؟

مهارتهای اجتماعی

به گفته روزیاتو، یک تفاوت بین یک کودک اوتیستیک و یک کودک عادی به مهارت های اجتماعی آنها مربوط می شود. کودکان مبتلا به اوتیسم معمولا در ایجاد روابط اجتماعی با دیگران مشکل دارند. این کودکان ممکن است از تماس چشمی اجتناب کنند یا در برقراری ارتباط با همسالان خود مشکل داشته باشند.

این مشکلات می تواند منجر به گوشه گیری و تنهایی این کودکان شود. در حالی که کودکان عادی به طور طبیعی توانایی برقراری ارتباط و دوست یابی را دارند، کودکان مبتلا به اوتیسم برای یادگیری این مهارت ها به کمک و راهنمایی بیشتری نیاز دارند.

از سوی دیگر، کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است ندانند که چگونه با دیگران به درستی ارتباط برقرار کنند یا از نشانه های اجتماعی غیرکلامی استفاده کنند. به عنوان مثال، ممکن است ندانند که چگونه به علائم غیرکلامی دیگران، مانند حرکات دست یا تغییرات صورت، پاسخ دهند. این می تواند تأثیر منفی بر زندگی اجتماعی و تحصیلی آنها بگذارد.

ارتباط کلامی

بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است در رشد مهارت های زبانی و کلامی با تاخیر مواجه شوند، که تفاوتی بین یک کودک اوتیستیک و کودکان عادی است. برخی از این کودکان ممکن است تا زمانی که بزرگتر شوند نتوانند خوب صحبت کنند یا اصلاً صحبت کنند. این مشکلات در ارتباط کلامی باعث می شود این کودکان نتوانند نیازها و احساسات خود را به درستی بیان کنند.

علاوه بر این، حتی اگر کودکان اوتیسمی بتوانند صحبت کنند، ممکن است از جملات تکراری یا غیرعادی استفاده کنند. به عنوان مثال، ممکن است یک جمله خاص را بارها و بارها تکرار کنید یا از کلمات به روش های غیرعادی استفاده کنید.

علایق و فعالیت ها

کودکان مبتلا به اوتیسم معمولاً علایق محدودی دارند و به طور فزاینده ای به موضوعات خاص علاقه مند می شوند. به عنوان مثال، ممکن است ساعت ها به بررسی جزئیات یک اسباب بازی یا کتاب خاص بپردازند. این علایق محدود ممکن است به این معنی باشد که این کودکان نمی توانند به راحتی در فعالیت های گروهی با دیگران شرکت کنند.

در مقابل، کودکان عادی اغلب طیف وسیع تری از علایق و فعالیت ها دارند و به بازی های گروهی علاقه مند هستند. این تفاوت می تواند باعث شود کودکان مبتلا به اوتیسم از نظر اجتماعی منزوی شوند و نتوانند به راحتی با همسالان خود ارتباط برقرار کنند.

رفتارهای تکراری

رفتارهای تکراری یکی یکی از ویژگی های بارز کودکان اوتیستیک و تفاوت کودکان اوتیستیک با کودکان عادی است. این رفتارها ممکن است شامل تکان دادن دست ها، چرخاندن اشیا یا انجام مکرر فعالیت های معمول باشد. این رفتارهای تکراری می تواند به کاهش استرس و ایجاد حس کنترل در این کودکان کمک کند.

در حالی که کودکان عادی ممکن است گاهی اوقات رفتارهای تکراری از خود نشان دهند، در کودکان مبتلا به اوتیسم این رفتارها به طور معمول شدیدتر و پایدارتر است.

حساسیت ها

کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است به صدا، نور، بو و لمس حساس تر باشند. این حساسیت ها باعث ایجاد ناراحتی و اضطراب در این کودکان می شود. برای مثال، ممکن است قرار گرفتن در معرض صداهای بلند یا نور شدید را غیر قابل تحمل بدانند.

از سوی دیگر، این حساسیت ها می تواند باعث شود که کودکان مبتلا به اوتیسم به طور ناخواسته واکنش های شدیدی به محرک های حسی داشته باشند. این واکنش ها ممکن است شامل گریه کردن، جیغ زدن یا اجتناب از موقعیت های خاص باشد.

پردازش اطلاعات

کودکان مبتلا به اوتیسم اطلاعات را متفاوت پردازش می کنند. این کودکان ممکن است برای درک و پاسخ به مشکلات به زمان بیشتری نیاز داشته باشند. این تأخیر در پردازش اطلاعات می تواند باعث شود این کودکان با چالش های تحصیلی و اجتماعی بیشتری مواجه شوند.

علاوه بر این، کودکان مبتلا به اوتیسم گاهی در درک و تفسیر اطلاعات پیچیده مشکل دارند. برای مثال، ممکن است در درک مفاهیم انتزاعی یا ترکیب اطلاعات مختلف با مشکل مواجه شوند. بنابراین این کودکان در فضای آموزشی و آموزشی نیاز به حمایت بیشتری دارند.

انعطاف پذیری

یک تفاوت بین یک کودک اوتیستیک و یک کودک عادی به سطح انعطاف پذیری برای مقابله با تغییرات مربوط می شود. کودکان مبتلا به اوتیسم معمولا در کنار آمدن با تغییرات روزمره مشکل دارند. این امکان وجود دارد که این کودکان وابستگی زیادی به روتین ها و فعالیت های تکراری داشته باشند و هرگونه تغییر در این روال ها باعث استرس و اضطراب شدید آنها شود. به عنوان مثال، تغییر برنامه های روزانه یا رفتن به مکان های جدید می تواند باعث بی قراری و ناراحتی در کودکان مبتلا به اوتیسم شود.

در مقابل، کودکان عادی تمایل دارند بهتر بتوانند خود را با تغییرات وفق دهند و راحت تر با موقعیت های جدید و ناگهانی روبرو شوند.

بازی

کودکان اوتیستیک معمولاً در خلوت بازی می کنند و روی جزئیات اشیا تمرکز می کنند. این کودکان ممکن است ساعت ها با یک اسباب بازی خاص بازی کنند یا جزئیات یک شی را بررسی کنند.

از طرفی کودکان عادی بیشتر به بازی های تعاملی و مشارکتی علاقه دارند و تخیل و خلاقیت خود را وارد بازی می کنند. این تفاوت در سبک بازی می تواند باعث شود کودکان مبتلا به اوتیسم از نظر اجتماعی منزوی شوند و نتوانند به راحتی با همسالان خود ارتباط برقرار کنند.

توانایی های شناختی

برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم در برخی زمینه ها توانایی های استثنایی دارند. به عنوان مثال، آنها ممکن است مهارت های خاصی در ریاضی، موسیقی یا هنر داشته باشند. این مهارت های خاص می تواند برای این کودکان نقطه قوت باشد و به آنها در دستیابی به موفقیت های چشمگیر در برخی زمینه ها کمک کند.

ارتباط غیرکلامی

یک تفاوت بین کودکان عادی و اوتیستیک به توانایی برقراری ارتباط غیرکلامی مربوط می شود. افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است در استفاده از نشانه های غیرکلامی مانند اشاره، تقلید و حالات چهره مشکل داشته باشند. به عنوان مثال، ممکن است ندانند چگونه از حرکات دست یا حالات صورت دیگران برای برقراری ارتباط به درستی استفاده کنند. در مقابل، کودکان عادی معمولاً به طور طبیعی از نشانه های غیرکلامی برای برقراری ارتباط با دیگران استفاده می کنند.

دیپلم

تفاوت کودک اوتیستیک با کودکان عادی در جنبه های مختلف از جمله مهارت های اجتماعی، ارتباطات کلامی و غیرکلامی، علایق و فعالیت ها و پردازش اطلاعات مشهود است. این تفاوت ها به این معناست که کودکان اوتیستیک برای موفقیت در محیط های تحصیلی و اجتماعی و همچنین در زندگی روزمره خود به حمایت ویژه نیاز دارند.