جشنواره ونیز 2024 توسط کارگردان آن آلبرتو باربرا

به گزارش ایسنا، فهرست فیلم‌های بخش رسمی هشتاد و یکمین جشنواره فیلم ونیز در نشست خبری با آثاری از کارگردانانی چون پدرو آلمادور، لوکا گودنینو، تاد فیلیپس، پابلو لارین، جاستین کرزل و… اعلام شد که آلبرتو باربرا، کارگردان جشنواره، در مورد ابعاد مختلف انتخاب فیلم صحبت کرده است. امسال در ونیز در مصاحبه ای با مجله اسکرین

آیا موضوع خاصی در فیلم های منتخب وجود دارد که در بین آثار برجسته باشد؟

برخی از موضوعات وجود دارد که قبلاً پوشش داده شده است، مانند نمایندگی جنسیت. امسال شاهد فیلم هایی هستیم که در سال های اخیر به دلایل احتیاطی امکان نمایش آن ها وجود نداشت. تعصب و سانسور فیلمسازان در بین آثار امسال کمتر دیده می شود.

به خصوص به کدام فیلم فکر می کنید؟

من به «دختر بچه» ساخته نیکول کیدمن، «سلب مسئولیت» از آلفونسو کوارون، «دگرباش» ساخته لوکا گوادانینو و فیلم نروژی «عشق» ساخته داگ یوهان هووگرود فکر می کنم. همه آنها به موضوعات و زمینه های جاری مربوط می شوند.

بسیاری از فیلم ها همچنین به بزرگ شدن و مشکلات جوانان بعد از این همه گیری می پردازند، افرادی بدون چشم انداز آینده، بدون پدر، بدون حمایت خانواده، بدون هیچ مرجعی که بتواند به آنها کمک کند جایی در جامعه ما پیدا کنند. فیلم فرانسوی بسیار زیبا به نام «فرزندانشان پس از آنها» ساخته لودویک و زوران بوکرما درباره نوجوانان در منطقه ای دورافتاده از فرانسه است. در بخش “افق ها” فیلم “داستان فرانک و نینا” اثر پائولا رندی، “نوزده” ساخته جیووانی تورتوریچی و فیلم ژاپنی “پایان خوش” ساخته نئو سورو با این مضامین وجود دارد.

به نظر می رسد سیاست امسال نیز موضوع مهمی در آثار جشنواره باشد.

فیلم‌های زیادی در مورد بحران‌های کنونی جهان که هر روز با آن روبرو هستیم، از جنگ اوکراین، درگیری بین اسرائیل و حماس، تغییرات آب و هوایی، مهاجرت، بازگشت برتری سفیدپوستان در ایالات متحده و غیره در رسانه‌ها منتشر می‌شود. سینما همچنان مؤثرترین راه برای اندیشیدن به دنیای امروز است و مخاطبان را وادار می کند تا از منظری غیر از اخبار به موضوعات مختلف فکر کنند.

فیلم‌هایی مانند «دگرباش»، «جوکر: مجنون جمعی»، «گرگ‌ها» و «وحشی‌گر» بسیار مورد انتظار بوده‌اند. آیا فیلم هایی وجود دارد که از انتخاب آنها شگفت زده شده باشید اما در رادار مردم نبوده باشید؟

در بخش رقابتی اصلی فیلمی از سنگاپور به نام «چشم های غریبه» ساخته یئو سیو هوآ وجود دارد که تنها دومین فیلم بلند کارگردان است، اما فیلمی بسیار پخته و پیچیده که به جامعه نظارتی و وضعیت خانواده ها می پردازد. این یک فیلم بسیار غیرمنتظره و درخشان است.

فیلم فرانسوی «پسر خاموش» ساخته دلفین و موریل کولین از نظر مضامین معاصر بسیار جالب است. داستان پدری با دو پسر است. یکی یکی بسیار آرام است و دیگری مجذوب جنبش های افراطی راست و خشونت نئوفاشیست ها در فرانسه.

نتفلیکس همیشه حضور پررنگی در جشنواره داشته است، اما امسال نه نبود. آیا آنها فیلم های زیادی ارسال کردند؟

نه، مشکل این است که امسال نتوانستند فیلم های قوی را به جشنواره بفرستند چون در مرحله گذار بودند. اسکات استابر [مدیر سابق فیلم نتفلیکس] او در پایان سال گذشته استعفا داد. جانشین او، دن لین، مدیریت را در بهار برعهده گرفت تا در این دوره گذار دیگر هیچ فیلم باکیفیتی که بتوان به جشنواره ارائه کرد وجود نداشت. اما می دانم که آنها سال آینده فیلم های بسیار قوی خواهند داشت، بنابراین این یک وضعیت موقتی است.

یک دولت دست راستی در ایتالیا در قدرت است و رئیس جدید بینال، پیترانجلو بوتافوکو، نیز دست راستی است. با این حال، شما همچنان فیلم هایی را انتخاب کردید که به نگرانی های مربوط به راست افراطی می پردازند. آیا ضبط برخی از این فیلم ها برای شما چالشی بود؟

نه، یک چالش نبود. من می توانستم در آزادی کامل کار کنم و تحت فشار کسی نبودم. من رابطه بسیار خوبی با رئیس جدید بینال دارم. او بدون هیچ دخالتی آزادی مرا حفظ کرد. بنابراین من به راحتی در هماهنگی با گذشته کار می کنم و این چیز خوبی است.

سال گذشته اعتصاب بازیگران ستاره ها را از ونیز دور نگه داشت، اما امسال به نظر می رسد که ستاره های زیادی در راهند. چه کسی اینجا خواهد بود؟

همه بازیگران فیلم ها اینجا خواهند بود و من از این بابت بسیار خوشحالم و ما در ونیز بیشتر استعدادهای 15 سال گذشته یا بیشتر را خواهیم دید: مایکل کیتون، وینونا رایدر و مونیکا بلوچی برای فیلم افتتاحیه Beetlejuice Beetlejuice و سپس Keith. همچنین بلانشت، کوین کلاین، برد پیت، جورج کلونی، جولیان مور، تیلدا سوینتون، دنیل کریگ و لیدی گاگا را در جشنواره خواهیم داشت.

به نظر می رسد امسال کمتر فیلم از فیلمسازان جنجالی مانند رومن پولانسکی یا وودی آلن در جشنواره حضور داشته باشد. آیا این یک تصمیم آگاهانه بود؟

قطعا نه. من به مشکلاتی که فیلم های جنجالی ایجاد می کنند اهمیتی نمی دهم. نه قبلا و نه الان چنین نگرانی هایی ندارم. ممکن است در مورد فیلم‌های سیاسی جنجال‌هایی وجود داشته باشد، اما در مقایسه با تجربیات سال‌های اخیر چیزی نیست.

امسال فیلم های بلند زیادی در جشنواره حضور دارند و شما در حال نمایش چندین سریال بلند هستید. آیا نشان دادن همه آنها دشوار خواهد بود؟

این یک مشکل است. فیلم ها هر سال طولانی تر می شوند. این یک روند در سینمای امروز است. همانطور که استیون اسپیلبرگ چند ماه پیش در مصاحبه ای گفت، آینده سینما در سریال ها نهفته است، آنها شکل متعارف فیلم هایی نیستند که ما به آن عادت کرده ایم.