برای درمان تب دنگی یا به اصطلاح درد استخوان خردکن، علاوه بر استراحت کافی و نوشیدن مایعات فراوان، فقط باید از استامینوفن برای تسکین درد استفاده کرد.
به گزارش فارس، با افزایش موارد گزارش شده تب دنگی، لازم است دستورالعمل هایی برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری به ویژه مسافرانی که به مناطق آلوده و پرخطر سفر می کنند، رعایت شود. PAEDS در کشورهای عربی خلیج فارس و بسیاری از مناطق گرمسیری جهان موجود است. مسافران در طول فعالیت پشه ها و فصول بارانی در معرض خطر بیشتری هستند. زیرا پشه ها بیشتر در حال تکثیر هستند. شایان ذکر است افرادی که قبلاً به تب دنگی مبتلا شده اند نیز احتمال دارد در دفعات بعدی به شکل شدید این بیماری مبتلا شوند.
مسافرانی که به مناطق آلوده به این بیماری سفر می کنند، باید حداقل یک بار قبل از سفر، مواد دافع حشرات را روی پوست خود امتحان کنند تا مطمئن شوند که حساسیت ندارند. علاوه بر این، در صورت استفاده از کرم های ضد آفتاب یا سایر کرم ها، ابتدا باید از سایر کرم ها و پس از 20 دقیقه از کرم های دافع حشرات استفاده شود. از طرفی دیگر نیازی به استفاده از مواد دافع حشرات در قسمت هایی از پوست که با لباس پوشانده شده است وجود ندارد.
مواد دافع حشرات حاوی DEET نباید در کودکان زیر دو ماه استفاده شود. پشه Aedes شبیه یک پشه معمولی با لکه های سفید روی پاها و بدنش است که می تواند ناقل ویروس دنگی باشد.
اگر به مناطق عربی سفر می کنید مراقب علائم دنگی باشید
این پشه بیشتر در طول روز افراد را نیش می زند. همچنین ممکن است در هر ظرفی که مقداری آب جمع آوری می کند، مانند لاستیک ها و قوطی های مستعمل تخم بگذارد. هنگامی که علائم تب یا سایر علائم تب دنگی رخ می دهد، باید بلافاصله به مراکز بهداشتی مراجعه کرده و سابقه سفر خود را با پزشک خود در میان بگذارید. شایان ذکر است که بیماری تب دنگی از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود و در بیشتر موارد این بیماری بدون علامت و یا با علائم خفیف است که 4 تا 10 روز پس از نیش پشه ظاهر می شود و در عرض یک هفته برطرف می شود.
از علائم این بیماری می توان به تب، سردرد شدید، درد شدید در مفاصل، استخوان ها و عضلات، درد پشت چشم، بی اشتهایی، تهوع و استفراغ و بثورات پوستی اشاره کرد. با این حال، در موارد شدید بیماری، خونریزی نیز ممکن است رخ دهد. از لثه و بینی
افرادی که از تب دنگی رنج می برند باید از مصرف مسکن های این دسته خودداری کنند
در درمان این بیماری علاوه بر استراحت کافی و مصرف مایعات فراوان، فقط باید از استامینوفن به عنوان مسکن استفاده کرد و از مصرف داروهایی مانند ایبوپروفن، آسپرین، ژلوفن، نوافن، دیکلوفناک، ناپروکسن و مفنامیک اسید خودداری شود. زیرا این بیماری ممکن است باعث خونریزی شود. همیشه گفته می شود که در حوزه سلامت، پیشگیری مهمتر از درمان است.
برای پیشگیری از تب دنگی چه باید کرد؟
پیشگیری در این بیماری اولویت دارد. برای جلوگیری از تب دنگی، باید از بیرون رفتن در شلوغ ترین زمان های روز، از جمله صبح زود و غروب آفتاب خودداری کنید.
جوراب های آستین بلند، رنگ روشن، گشاد، شلوار و جوراب بلند بپوشید. از محصولات دافع حشرات تایید شده و استاندارد در مناطقی از پوست که با لباس پوشانده نشده است استفاده کنید. یکی مواد موثری مانند DEET (دی اتیل تولامید) 20 تا 30 درصد، پیکاریدین 20 درصد و IR 3535 را در فواصل منظم طبق دستورالعمل اعمال کنید. از دیگر اقدامات پیشگیرانه این بیماری نخوابیدن در فضای باز در طول روز یا روز، استفاده از توری بر روی پنجره ها، استفاده از پشه بند در صورت خوابیدن در فضای باز، استفاده از حشره کش در هنگام مشاهده پشه در منزل یا محل سکونت، استفاده از توری برای محافظت از کودکان در کالسکه و پوشیدن لباس های بلند و پوشیده.
در زمینه دفع حشرات نیز باید به نکاتی توجه کرد. دافع حشرات نباید در چشم، اطراف دهان یا روی زخم ها استفاده شود. این مواد با آب و تعریق شسته می شوند، بنابراین پس از تعریق، شنا یا دوش گرفتن باید دوباره از دافع حشرات استفاده کرد.