تقریباً یک میلیارد نفر در سراسر جهان دارای سطوح ناکافی ویتامین D در خون خود هستند. تخمین زده می شود که 40 تا 75 درصد بزرگسالان دچار کمبود ویتامین D هستند. ویتامین D از طریق مصرف برخی مواد غذایی یا قرار گرفتن در معرض نور خورشید توسط بدن جذب می شود.
به گزارش ایسنا، نیاز روزانه هر فرد بالغ به این ویتامین 10 میکروگرم یا حداکثر 2000 واحد در روز است. این در دوران کودکی و پیری بیشتر است.
منابع ویتامین D چیست؟
نور خورشید: اشعه ماوراء بنفش بر روی پوست انسان باعث می شود ماده ای به نام دهیدروکلسترول در کلیه به ویتامین D تبدیل شود. افرادی که پوست روشن دارند می توانند نیاز خود به این ویتامین را با گذراندن زمان کمتری در مقابل نور خورشید در مقایسه با افراد دارای پوست تیره برطرف کنند.
منابع گیاهی: قارچ، غلات و برخی سبزیجات و میوه ها.
منابع حیوانی: کره، روغن کبد ماهی، زرده تخم مرغ، خامه، جگر و ساردین.
برخی از شایع ترین بیماری های مرتبط با کمبود ویتامین D عبارتند از:
بیماری قلبی: افراد مبتلا به کمبود ویتامین D تقریباً 32 درصد بیشتر از دیگران در معرض خطر بیماری قلبی هستند. ویتامین D به بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن و کنترل التهاب کمک می کند و در نتیجه خطر ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش می دهد.
بیماری التهابی روده: مطالعات در اروپا و ایالات متحده ارتباط بین سطوح پایین ویتامین D و میزان بالای بیماری التهابی روده را نشان داده است. بیماری التهابی روده در جمعیت هایی که مقدار کمی نور خورشید دریافت می کنند شایع تر است.
زوال عقل و آلزایمر: بزرگسالان مبتلا به کمبود ویتامین D 53 درصد بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به زوال عقل هستند.
بیماری کلیوی: یک مطالعه نشان داد افرادی که کمبود ویتامین D دارند دو برابر بیشتر در معرض ابتلا به آلبومینوری یا آلبومین بالا در ادرار هستند. آلبومینوری یکی از علائم اولیه آسیب کلیه است.
پوکی استخوان: ویتامین D ارتباط مستقیمی با پوکی استخوان دارد زیرا منجر به جذب کلسیم و فسفات از رژیم غذایی می شود. کمبود این ویتامین باعث درد استخوان و پوکی استخوان می شود و خطر شکستگی استخوان را افزایش می دهد.
دیابت نوع 2: تحقیقات نشان می دهد که 20 دقیقه قرار گرفتن در معرض نور خورشید در روز یا استفاده از مکمل های ویتامین D ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش دهد.