نام: برنیس بژو
متولد: 7 ژوئیه 1976 در بوئنوس آیرس، آرژانتین
ملیت: فرانسوی
سال فعالیت: 1372 تا کنون
همسر: میشل آزاناویسوس
تعداد فرزندان: 2
زندگینامه
برنیس بژو بازیگر آرژانتینی متولد 7 ژوئیه 1976 در بوینس آیرس است که کار خود را از سال 1993 آغاز کرد.
پدرش میگل کارگردان و مادرش سیلویا وکیل است.
Beaujolais در سال 2007
او به همراه خانواده به فرانسه مهاجرت کرد. برنیس بژو هنگام حضور در یک فیلم جاسوسی با کارگردان میشل هازانکوویکا آشنا شد و بعداً با هم ازدواج کردند که حاصل آن دو فرزند به نام‌های لوسین و گلوریا بود. برنیس بژو در سال 2001 برای اولین بار در فیلم آمریکایی A Knight’s Tale جلوی دوربین رفت و وارد عرصه هنری شد…
Beaujolais در سال 2013
زندگی هنری
این بازیگر با بازی در فیلم داستان یک شوالیه و فیلم صامت هنرمند به شهرت رسید.
او برای فیلم The Artist نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد و برای این فیلم جایزه سزار بهترین بازیگر زن را دریافت کرد.
بوجو در جدیدترین فیلم اصغر فرهادی محصول سال 2013 ایفای نقش کرده است و برای این نقش برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم کن 2013 شد.
در زیر مصاحبه ای که می خوانید در ویژه نامه فیلم «گذشته» در جشنواره کن منتشر شده است.
برنیس در مورد این فیلمنامه می گوید:
فیلمنامه را دریافت کردم، آن را مانند یک جواهر نگه داشتم.
اولین ملاقات شما چگونه بود؟
دو ساعت قبل از پرواز همدیگر را ملاقات می کنیم. تا به حال برای بازی در فیلمی چنین تستی نداده بودم. فرهادی به دنبال چیز خاصی در صورت من بود. من نمی دانستم آن چیز چیست. بعد یک تکه پنبه در دهانم گذاشتند. کمی پیشانی ام را تیره کردند و گوشه های چانه ام را کار کردند تا جایی که به گریمور گفتم اگر قرار است اینقدر چهره من را عوض کنند، شاید باید با بازیگر دیگری بروند. آن روز خیلی کم در مورد ممیزی صحبت کردیم، خیلی کمتر در مورد شخصیت فیلم، و وقتی من رفتم تقریباً هیچ چیز در مورد نقش یا داستان فیلم نمی دانستم.
او در مورد شخصیت به شما چه گفت؟
او گفت داستان زنی با دو فرزند است که عاشق مردی می شود که فرزندی دارد و مجبور می شود مرد دیگری را طلاق دهد. از من پرسید که آیا مادر هستی و من گفتم بله. من دو فرزند دارم و همسرم دو فرزند از ازدواج قبلی خود دارد. من الان مادر چهار فرزند هستم! به او گفتم که می توانم زندگی ام را با داستان فیلم شما مرتبط کنم یا حداقل به دنبال شباهت هایی بین این دو باشم.
آیا این برخوردها به قول شما باعث وسواس در مقابل دوربین می شود؟
بیشتر از خسته شدن از متن و داستان می ترسیدم. وقتی فیلمبرداری شروع شد، انگار فیلم را قبلا دیده بودم و برایم تمام شده بود! در فیلم ها اولین ویرایشی که انجام می شود اولین کات است. من هم احساس برش سختی داشتم. وقتی بازیگر هستید، همیشه نگران این هستید که حس همزمانی خود را از دست بدهید، اما من متوجه شدم که در طول این کار بسیار از این همزمانی را تجربه کردم. فقط به این دلیل بود که نقش را کاملاً درک کردید و ذهنتان از چیزهای دیگر دور بود.
اصغر فرهادی فرانسه بلد نیست. این چه تغییری در صحنه ایجاد می کند؟
در این دو ماهی که تمرین می کردیم، واقعاً به مترجم آرش خود عادت کردیم. او واقعاً کار استثنایی انجام داد و همه چیز را به معنای مطلق ترجمه کرد. مثلاً وقتی فرهادی می گفت: «به چپ بپیچ… اوه ببخشید منظورم راست بود» دقیقاً همین را کلمه به کلمه ترجمه می کرد. واقعا صدای فرهادی شده بود. در ابتدا کمی گیج کننده بود، اما به مرور زمان کاملاً فراموش کرده بودیم که فرهادی فرانسوی صحبت نمی کند. از طرفی فرهادی از زبان بدنش کمک زیادی می کند و ژست های متعددی دارد. او حتی نیازی به ترجمه آرش نداشت. کاملا فهمیدم فرهادی چه کار می کند.