تلویزیون در حال شکست دادن رقابت با اینستاگرام است

مهسا بهادری: نمی توان از بودجه 24 میلیارد تومانی تلویزیون و رادیو به سادگی گذشت و از بیننده 10 تا 20 درصدی و اعلام رسانه ای مدیران سازمان مبنی بر پایان دوران بیننده 80 تا 90 درصدی تلویزیون صرف نظر کرد. وقتی تلویزیون 24 میلیارد تومان بودجه می گیرد و مردم همچنان برای تماشای سریال به سینما می روند و برای تفریح ​​و خندیدن به اینستاگرام فیلتر شده؟ رادیو و تلویزیون چه نقشی در این میان دارند؟

برای بررسی خلاء جدی کیفیت تولید برنامه های طنز در تلویزیون گفت وگویی با عباس رافعی کارگردان و نویسنده انجام داده ایم که در ادامه می خوانید.

همه جوامع به تفریح ​​و خنده و شادی نیاز دارند. حال مشکل اینجاست که صدا و سیما، شبکه نمایش خانگی و در کنار آن سینما و تئاتر این موضوع را ارائه نمی دهند و در عوض اینفلوئنسرهای اینستاگرام به ساده ترین شکل و بدون قاب و شما خنده دار می کنید که مخاطبان ما این مطالب را دنبال می کنند و به این شکل یک درآمد چند صد میلیونی در حالی است که صدا و سیمای ما 24 میلیارد تومان بودجه دارد. به همین دلیل می خواهیم این شکاف و ضعف موجود و همچنین آسیب هایی که در طول زمان شاهد آن هستیم را بررسی کنیم.

فکر نمی‌کنم برای این افراد خلاء وجود داشته باشد که این کارها را انجام دهند، زیرا فکر می‌کنم آنها به احتمال زیاد مسخره بازی می‌کنند. من معتقدم تولید برنامه های سرگرم کننده، سرگرمی یا کمدی مانند ساعت خوش و خنده بازار در تلویزیون کاهش یافته است. این طنزهایی که در اینستاگرام می بینیم، همان آیتم های طنزی هستند که در تلویزیون گم شده اند و حالا که اینستاگرام خیلی وقت مخاطب را می گیرد، می تواند برایشان جذاب باشد. یکی یکی از دلایل این ماجرا این است که این مطالب اینستاگرامی مشمول مقررات و محدودیت های فضای رسانه ای جمهوری اسلامی نبوده و تا حدی آزاد هستند که هر چه می خواهند منتشر کنند.

اگر تلویزیون طنزهایی مانند «ساعت خوش» و غیره تولید کند، ممکن است در تلویزیون دیده نشوند و در فضای مجازی دیده شوند و در طول مسیر جایگزین محتوای بی ارزش اینستاگرام شوند. من فکر می‌کنم این ماجرا دو دلیل دارد: اولاً بحث اقتدار رسانه‌ای است که در حال حاضر مخاطبان را نسبت به فضای مجازی کمتر به تلویزیون علاقه‌مند کرده است و دوم اینکه مردم تفاوت طنز و طنز را می‌دانند.

ما در حوزه فرهنگ رسانه و مدیریت فضای مجازی خیلی کم کار کرده‌ایم و اتفاقاً در بخش‌های مختلف مدیرانی داریم که برای نظارت بر فضای مجازی هزینه‌های زیادی می‌گیرند – منظورم این نیست که شغل‌ها را می‌گیرند و افراد را نزدیک می‌کنند. منظورم این است که سایت ها را ارزیابی و تلاش کنند – اما چون اهل رسانه نیستند نتوانستند فضای رسانه ای جمهوری اسلامی را برای ثبت یا ارتقای سطح فرهنگی مخاطب وادار کنند.

آیا این بدان معناست که اگر تلویزیون بازگردد و برنامه ای با رویکردهای جدید بسازد، می تواند بخشی از مخاطبان از دست رفته خود را بازگرداند؟

نه نمی شود چون مخاطب صدا و سیما با مخاطب اینستاگرام فرق دارد. قطعا مخاطب اینستاگرام به سمت مخاطب تلویزیون حرکت نمی کند اما حرف من این است که اگر تلویزیون فضا بدهد این برنامه های سرگرم کننده در آنجا ساخته می شود و کاملا ناخواسته این محتوا از اینستاگرام می آید و چون این آثار به صورت حرفه ای ساخته می شوند. برای تماشای تلویزیون، بینندگان برنامه های تلویزیونی در این منطقه به اینستاگرام ترجیح داده می شوند.

در حال حاضر اینستاگرام پلتفرمی است که از دست ما خارج شده و برای اینستاگرام محتوا تولید نمی کنیم. اگر رهنمودهای فرهنگی درستی داشته باشیم و تولید محتوا را درست انجام دهیم، می توانیم بگوییم که به یک معنا در تلویزیون چنین بستری ایجاد کرده ایم و به یک معنا باید بگوییم تلویزیون در حال بازنده شدن است با اینستاگرام

آقای رافعی گفتید مخاطب تلویزیون مخاطب فضای مجازی نیست.

بله، این اتفاق کاملا طبیعی است، تلویزیون مخاطبان خود را از دست داده است و دیگر با انواع تولید محتوا جذب تلویزیون نمی شوند. حتی خود تلویزیون نیز به این موضوع واقف است و برای گسترش سیاست رسانه ای خود در سطح جامعه، بستری به نام Telebion ایجاد کرده است تا با جامعه جهانی همگام شود. اما آیا واقعاً می تواند این کار را انجام دهد؟

چندی پیش محسن شکری نژاد رئیس مرکز پژوهش های صدا و سیما اعلام کرد که دوران بیننده 80 تا 90 درصدی تلویزیون به پایان رسیده است. اولاً چرا تمام شد و ثانیاً اگر تمام شده پس چرا بودجه 24 میلیارد تومانی به این سازمان تعلق می گیرد؟

ببینید، این یک تناقض بزرگ است، و اکنون برای من این سوال پیش می‌آید: اگر روزگار آن تعداد بیننده به پایان رسیده است، پس چرا بودجه کلانی را صرف سازمانی می‌کنند که مخاطب ندارد؟ فکر می کنم باید برای مدیریت این رسانه بازنگری انجام دهند. اگر قرار است صدا و سیما مانند یک دانشگاه عمل کند و کار فرهنگی انجام دهد اما هیچکس در سالن های سخنرانی این دانشگاه ننشیند پس چرا باید هزینه این دانشگاه را بدهیم؟

این سوال برای مطالعه بسیار مهم است کسانی که اکنون باید در دوره های این دانشگاه شرکت کنند و چه می بینند؟

245245