مدیر گروه تغذیه، ورزش و مکمل های انرژی اداره کل فرآورده های طبیعی، متعارف و مکمل سازمان غذا و دارو از افزایش مصرف مکمل های غذایی در بین مردم خبر داد. به گفته ریحانه اکبریان افزایش مصرف مکمل ها در کشور در چند سال اخیر برای پر کردن خلاء تغذیه ای ناشی از افزایش استفاده از محصولات آماده و فرآوری شده و همچنین کاهش مواد مغذی در منابع غذایی است.
به گزارش بهداشت نیوز، این بدان معناست که اگرچه یک رژیم غذایی سالم و متعادل می تواند تمام نیازهای بدن را با ریزمغذی ها از جمله پروتئین و ویتامین ها تامین کند، اما به طور معمول نیازی به مصرف ویتامین ها یا مواد معدنی با رژیم غذایی متعادل نیست. از طرفی اگر درست غذا نخوریم و گروه های غذایی مختلف و متناسب مصرف نکنیم، با کمبود ریزمغذی ها مواجه می شویم و مجبور به مصرف مکمل های مختلف می شویم.
از سوی دیگر مدیرکل دفتر بهبود تغذیه عمومی وزارت بهداشت از اعلام سبد غذایی مورد نظر ایرانیان خبر داد. در این سبد به مقادیری از مواد غذایی که می تواند کالری و مواد مغذی مورد نیاز جامعه را تامین کند، اشاره شده است، اما آیا استفاده از مکمل ها می تواند جایگزین یک رژیم غذایی متعادل شود؟ با توجه به شرایط اقتصادی و قیمت مواد غذایی، آیا هزینه یک سبد غذایی خوب سنگین است؟ دکتر. اینها سوالاتی است که به سراغ سید ضیاءالدین مظهری رفتیم و با او به گفتگو نشستیم.
دکتر آیا مصرف مکمل ها می تواند جایگزین دریافت ریزمغذی ها از تغذیه مناسب شود؟
تا زمانی که بتوانید نیازهای بدن خود را از منابع طبیعی بر اساس آن هماهنگی های فوق العاده بدن تامین کنید، طبیعتا بسیار موثر خواهد بود. اگر به جای مکمل ها از منابع طبیعی استفاده کنیم و اصل تنوع غذایی را رعایت کنیم، به ندرت دچار کمبود ریز مغذی ها می شویم. در نتیجه محصولاتی که در این اقلیم رشد می کنند فاقد عنصر هستند. در چنین شرایطی استفاده کوتاه مدت از مکمل ها با توجه به داده های آزمایشگاهی توصیه و الزامی است. در واقع، گاهی اوقات مصرف مکمل ها نه تنها باعث هدر رفتن هزاران پول می شود، بلکه باعث بیماری های خطرناک نیز می شود.
به عنوان مثال، بتاکاروتن موجود در هویج سرشار از آنتی اکسیدان برای بینایی است، اما اگر به طور نامناسب مصرف شود، می تواند منجر به ایجاد تومورهای ریه شود. صدها بار در رادیو، تلویزیون، رسانه ها و سخنرانی ها توضیح داده ایم که اینقدر برای مکمل ها هزینه نکنید، یک دهم این پول را برای بهبود کیفیت تغذیه بپردازید و آگاهی را افزایش دهید. برای این.
به طور کلی می توانیم از هر چیزی که از داروخانه طبیعت به دست می آید استفاده کنیم که علاوه بر تامین ریزمغذی ها، مواد دیگری را نیز در اختیار بدنمان قرار دهد. میوه‌ها، دانه‌ها و آجیل‌های موجود در بدن ما مانند یک کشور صنعتی هستند که در آن هزاران فعل و انفعال به طور همزمان اتفاق می‌افتد، اما هیچ کدام مزاحم یکدیگر نمی‌شوند. با دور شدن از دامان طبیعت و روی آوردن به تولیدات صنعتی مواد غذایی و دارویی، کوبیدن آب در هاون هدر دادن این سرمایه است.
چند روز پیش رئیس اداره مکمل های وزارت بهداشت از افزایش مصرف مکمل های غذایی در بین مردم خبر داد و دلیل این افزایش را رفع شکاف تغذیه ای ناشی از مصرف مواد غذایی دانست. مکمل. آیا می توان استفاده از محصولات آماده و فرآوری شده و همچنین مواد مغذی به دست آمده از منابع غذایی را افزایش داد؟ یکی آیا یکی از دلایل گرایش روزافزون به سوی مکمل ها، سبد غذایی نادرست مردم، بخشی به شکاف طبقاتی و بخشی به دلیل فرهنگ نامناسب مصرف مواد غذایی است؟
مشکل اینجاست که ما افرادی هستیم که از درس خواندن گریزانیم! خواندن آمار در ایران ممکن است به طور متوسط بیش از چند دقیقه طول نکشد. ما در واقع از افراد ناآگاه اطلاعات می گیریم! اگر دارویی با تجویز کادر بهداشتی به انسان جان بدهد، ممکن است برای من نجات بخش باشد، اما با این تبلیغ مردم اطلاعات خود را از 80 درصد اشتباه می گیرند و پشت این توصیه ها می ایستند . من تحقیقاتی در مورد داروهای کاهش وزن و بدنسازی انجام دادم و متوجه شدم که داروهای چاقی و کاهش وزن به تنهایی 2 تریلیون دلار در جهان ارزش دارند! حساب کنید چه منافع بزرگی پشت این تبلیغات نهفته است و مردم را از مسیری که به آب حیات منتهی می شود به سمت سراب ها هدایت کنید.
من، شما و کسانی که در حوزه رسانه کار می کنیم باید از اینجا مطلع شویم. در مدتی که در دانشگاه کار و تحقیق می کردیم، دیدیم که 50 درصد سوءتغذیه در کشورهای توسعه نیافته یا در حال توسعه با افزایش آگاهی عمومی قابل حل است. بدون افزودن یک دینار به بودجه خانواده، بدون اتلاف هزینه های ریالی و ارزی برای کادر درمانی لازم برای حفظ سلامت سرمایه های جامعه. در این مرحله باید دست به دست هم دهیم و عزم ملی داشته باشیم که جلوی این همه تبلیغات و این همه هجمه به فرهنگ را بگیریم.
در واقع شما معتقدید که بحث هزینه نمی تواند در تغذیه مناسب خیلی موثر باشد. پس آیا می توان با تغییر فرهنگ مصرف، سبد غذایی متنوع و سالم با هزینه کم داشت؟
به نکته جالبی اشاره کردی ما نیاز داریم که اقتصادمان خوب باشد یا منابع مالی برای زندگیمان داشته باشیم. اگرچه این امر ضروری است، اما کافی نیست. اگر به آمار بیماری های صعب العلاج و صعب العلاج در قشر ثروتمند جامعه دقت کنید، متوجه می شوید که بالاترین ظرفیت اقتصادی را دارند اما به جای ارتقای کیفیت تغذیه، کمیت آنها در حال افزایش است. به همین دلیل، بیماری‌های قلبی عروقی، سرطان‌ها، نقرس و بیماری‌های مشابه از نظر آماری در اقشار ثروتمند نه تنها در ایران بلکه در سراسر جهان شایع‌تر است.
از جایی که؟
سیستم بدن آنقدر شگفت انگیز است که خود را با توجه به امکانات تنظیم می کند. اگر فرصت های لازم را برای او فراهم کنیم و او را از توانایی هایش محروم نکنیم، او با کمترین داده بهترین توصیه را به تمرین کننده می دهد. به عنوان مثال، تخم مرغ حاوی هفت گرم پروتئین را در نظر بگیرید، تمام پروتئین توسط بدن ما مصرف می شود. اگر این تخم مرغ را با سیب زمینی مخلوط کرده و با روغن زیتون کاکائو درست کنیم تیر ما تعدادی از آنها را مشخص کرده ایم. البته سیب زمینی از طبیعت به دست می آید نه با کودهای شیمیایی و سموم اشتباه. این ماده غذایی می تواند 17 گرم پروتئین عالی را در اختیار بدن قرار دهد که می تواند حداقل پروتئین مورد نیاز بدن را تامین کند.
بدن ما می تواند برخی از مواد مغذی مورد نیاز خود را به تنهایی تولید کند. از 21 اسید آمینه مورد نیاز بدن، 12 آمینو اسید را می توان به تنهایی تولید کرد، اما 9 اسید آمینه را باید از طریق تغذیه به دست آورد. در این مرحله اگر از دانش خود استفاده کنیم، غلات را با حبوبات ترکیب کنیم، از پروتئین حیوانی و گیاهی با هم به نسبت فیزیولوژیکی استفاده کنیم، با کمترین هزینه بهترین سلامتی حاصل می شود.
مثلاً اگر گوشت گران است و ما نمی توانیم آن را بخوریم، اما آیا شما معتقدید که می توانیم با مواد غذایی دیگر مانند تخم مرغ، غلات و مواردی که شما گفتید، تغذیه مناسبی ارائه کنیم؟
همانطور که می دانید باید بگویم که تلاشی برای حذف گوشت قرمز در دنیا وجود دارد. افزایش دی اکسید کربن در جو ناشی از پرورش حیوانات و مصرف بیش از حد گوشت قرمز است. ما حیوانات آبزی داریم که در دریاهای غنی از مواد مغذی تغذیه می کنند. ما می توانیم نیازهای خود را از این منابع موجود در داروخانه طبیعت تامین کنیم. به جای گوشت قرمز می توانید از ماهی ساردین یا ماهی کیلکا استفاده کنید که علاوه بر پروتئین، کلسیم نیز تامین می کند.
مشکل ما بی اطلاعی و بی اطلاعی است. و همچنین تلاش افراد بدهکار مهر مردم آگاه و آگاه هستند و جستجو می کنند، چراغ های شب سوسوزن ما را با نورافکن خاموش می کنند و افکار دقیق را جایگزین اطلاعات غلط می کنند. یا حتی اگر می گوییم شیر بخوریم در دنیا به سمت حذف شیر می روند و می گویند از شیر گاو، شیر کینوا، شیر بادام، شیر برنج استفاده کنید و در عمل چیزهایی ارائه می دهند که با فناوری نانو عمر انسان را افزایش می دهد. طول عمر تا 500 سال باشد که سالها بدون بیمار شدن زیاد شوند.
از طرفی با افزایش روزافزون فست فودها و غذاهای فراوری شده مواجه هستیم که مانند قارچ پله پله بر تعداد آنها افزوده می شود و فرهنگ غذایی مردم به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد. آیا اینها می تواند اثرات منفی بر سلامت داشته باشد؟
قطعا؛ آنها مانند یک مار صاف و توخالی هستند که سم خود را به موقع به ما تزریق می کند. این غذاها اگرچه بسیار خوش طعم، معطر و معطر هستند، اما از تمام تکنیک های روانشناسی نیز استفاده می کنند تا با عطری اشتها آور و عکسی که توجه افراد بیشتری را به خود جلب کند، درست می کنند، اما در عمل شما روی بازوی خود مار پرورش داده اید! از آنجایی که این غذاها سرشار از اسیدهای چرب ترانس هستند، اسیدهای چرب ترانس 3 درصد می توانند خطر ابتلا به بیماری قلبی را تا 30 درصد افزایش دهند.
علاوه بر این، فست فودها پر از ترکیباتی هستند که برای رنگ آمیزی و نگهداری آنها استفاده می شود. علاوه بر این، فست فودهای تهیه شده از گوشت بیشتر از ضایعات تلفن تهیه می شوند. استفاده گهگاهی از آنها بد نیست، اما استفاده مداوم از آنها به شدت مضر است. نباید اجازه دهیم فست فودهای پرنور و معطر در زیباترین نقاط شهرها مردم را به سمت افزایش مسمومیت سوق دهند. باید بدانیم که 40 درصد سرطان ها ناشی از این فست فودها است.
آیا هضم این فست فودها می تواند در هضم ریزمغذی ها مشکل ایجاد کند؟
به نوعی بله؛ سیستم بدن ما واقعا شگفت انگیز است. بدن ما دارای سیستم تولید انرژی و سیستم دفاعی است که ترکیبات خارجی و سمی را شناسایی و خنثی می کند. وقتی سیستم ایمنی به خوبی کار نمی کند، به جای حمله به دشمن، به ما حمله می کند. همه این بیماری های جدید و بیماری های خود ایمنی ناشی از عدم توجه به سلامت غذاهایی است که می خوریم. ما بیشتر انرژی خود را صرف امنیت غذایی می کنیم تا مردم بتوانند به غذا دسترسی داشته باشند، اما امنیت غذایی بدون امنیت بی معنی است. اگر انواع پاتوژن ها و سموم همراه با غذا وارد بدن شوند، طبیعتا دیگر حیات بخش و پایدار نخواهد بود.