چه چیزی سوپرا را دوست داشتنی کرد

نام های بسیار کمی در صنعت خودروسازی وجود دارند که به اندازه نام سوپرا میراث داشته باشند. تویوتا سوپرا MK4 به طور گسترده به عنوان نقطه عطفی در تاریخ تویوتا در نظر گرفته می شود. یکی این یکی از بهترین خودروهای اسپورت ژاپنی در تمام دوران است. اما سوپرا خیلی قبل از سال 1993 شروع به ساختن شهرت افسانه ای خود کرد. نسل اول سلیکا سوپرا در جایی نبود افسانه از آنجا شروع شد. اگرچه A40 Celica Supra پیشگام تزریق سوخت الکترونیکی بود و موتور شش سیلندر خطی را به عنوان موتور اصلی سوپرا معرفی کرد، A40 Celica Supra تقریباً به اندازه پیشینیان خود چشمگیر است. نبود. تویوتا هنوز نمی‌دانست سوپرا چیست، اما کاملا مطمئن بودند که می‌خواهند این خودرو یک خودروی GT با حس اسپرت و لوکس باشد.

نسل دوم با کد A60 در سال 1982 وارد بازار شد و این مدل را به قاتل فراری نزدیک کرد که با نسل Mk4 در “سریع و خشن” می شناسیم. در واقع، سوپرای 1982 نیز یک قاتل فراری بود و در تست خودرو و راننده در سال 1984 برای بهترین هندلینگ خودروی وارداتی، از فراری 308 برتری داشت. نسل دوم سلیکا سوپرا با تیونینگ شاسی توسط مهندسان لوتوس، سیستم تعلیق مستقل عقب و موتور مدرن شش خطی DOHC در زیر کاپوت، عملکرد و خودروهای GT آن دوران را کاملاً به تصویر می‌کشد و در عین حال قابلیت اطمینان و قابلیت استفاده را حفظ می‌کند. و کاربردی که تویوتا به آن مشهور است. سلیکا سوپرای 1982 این کار را به قدری خوب انجام داد که این فرمول بر تمام مدل های بعدی سوپرا تأثیر گذاشت.

در حالی که نسل اول سلیکا سوپرا یک خودروی لوکس با بحران هویت بود، تویوتا شخصیت نسل دوم سوپرا را به دو بسته تجهیزات مختلف تقسیم کرد. سوپرا 1982 در تریم لوکس L یا تریم P متمرکز بر عملکرد ارائه شد. در حالی که Type L به خوبی از لوکس استفاده می کرد، این نوع P بود که پایه و اساس سوپرای آینده را پایه گذاری کرد.

در مقایسه با نسل قبلی، سوپرای 1982 از سخت افزار بسیار بهتری بهره می برد. برای کمک به بخش هندلینگ، A60 Supra یک سیستم تعلیق نیمه مستقل در عقب با پایه های مک فرسون در جلو دریافت کرد. سیستم تعلیق مدرن A60 سوپرا را در هنگام پیچیدن پویاتر و متعادل تر از مدل قبلی خود در محور عقب می کند. تویوتا به عنوان مالک بخشی از لوتوس در آن زمان، از تمام منابعی که در اختیار داشت استفاده کرد تا سوپرا را به بهترین خودروی راننده تبدیل کند. به همین دلیل، مسئولیت دینامیک شاسی سوپرا بر عهده راجر بکر، مهندس شاسی اسپریت و الیز بود.

موتور 2.8 لیتری DOHC شش خطی 5M-GE سوپرا مزیت دیگری برای رضایت راننده بود. در حالی که در ابتدا تنها 145 اسب بخار قدرت داشت و در سال 1986 به 161 اسب بخار رسید، این نگرش موتور بود که آن را خاص می کرد. موتور در بالای 4000 دور در دقیقه زنده شد و راننده را مجبور کرد که آن را فشار دهد تا حداکثر استفاده را از آن ببرد. در حالی که A40 سوپرا سلیکا اصلی دارای یک موتور SOHC شش مستقیم در زیر کاپوت بود، 5M-GE سوپرای 1982 یک جد مدرن واقعی از موتورهای معروف سوپرا بود که بعداً در خط تولید شدند، از جمله 7M-GTE و 7M-. GTE. 2JZ-GTE.

“سوپرا ماشینی برای زندگی بود”

با کنار گذاشتن میراث و شهرت سوپرا اسپورت برای یک دقیقه، سوپرای 1982 در مقایسه با رقبای خود در آن زمان خودرویی فوق العاده برای زندگی بود. با وجود اتخاذ یک جهت اسپرت تر، A60 سوپرا همچنان یک خودروی GT محسوب می شد. در نتیجه، معاصران آن نه تنها شامل خودروهای با عملکرد بالا مانند Z28 کامارو، پونتیاک فایربرد، و مزدا RX-7، بلکه رزمناوهای لوکس GT مانند پورشه 928 و نیسان 280ZX بودند. سوپرای 1982 می‌توانست با همه آنها از نظر عملکرد خالص رقابت کند و در عین حال تجربه‌ای لوکس را ارائه دهد.

فضای داخلی سوپرا 1982 مکانی فوق العاده بود که با تجهیزات داخلی با کیفیت احاطه شده بود. بسیاری از تجهیزاتی که در آن زمان مدرن بودند، از جمله کروز کنترل، شیشه های برقی، قفل برقی، سیستم استریو و تهویه مطبوع با کیفیت، آن را به خودرویی قابل استفاده برای استفاده روزمره تبدیل کردند.

روکش داخلی و شکل منطقی، ساده و قابل استفاده بدنه، سوپرای 1982 را به یک خودروی اسپرت خوب برای زندگی در مفهوم عملی تبدیل کرده است. با این حال، همراه با این عوامل، سوپرا با تمام مزایایی که به همراه داشت، همچنان یک تویوتا بود. در مدل معمولی تویوتا سوپرا، موتور 5M-GE سوپرای 1982 عملکرد دوام فوق‌العاده‌ای داشت و تنها با چند مشکل جزئی معمول، حتی در نمونه‌های مسافت پیموده شده نیز به خوبی کار می‌کند. حتی برای قطعات روزمره موتور، 5M-GE در بسیاری از خودروهای تویوتا استفاده شده است، که پیدا کردن قطعات را آسان و جایگزینی ارزان می کند، حتی بیش از 40 سال پس از معرفی موتور.