افراد در مصرف استامینوفن زیاده روی نکنند و حداکثر مصرف روزانه استامینوفن توسط بیماران نباید از 4 گرم بیشتر شود زیرا با مشکلات و عوارض جدی کبدی مواجه خواهند شد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، پزشکان همیشه بدون نظر پزشک و خودسرانه مصرف قرص یا شربت استامینوفن را توصیه نمی کنند.
یکی یکی از قرص هایی که بدون تجویز پزشک مصرف می شود و بسیاری از افراد با کوچکترین درد از آن استفاده می کنند، استامینوفن است.
قرص استامینوفن حاوی 325 تا 500 میلی گرم ماده موثره است، بنابراین مصرف بیش از 8 تا 10 قرص در روز خطرناک است و عوارض زیادی دارد. مطالعات 6 ساله بر روی افرادی که به طور مرتب از این دارو استفاده می کنند نشان می دهد که مصرف بیش از حد مجاز این دارو باعث ایجاد خواص سمی و عوارض زیادی می شود.
پزشکان همیشه توصیه می کنند که قرص یا شربت استامینوفن خودسرانه و بدون نظر پزشک مصرف نشود و پس از مشاهده علائم سرماخوردگی یا بیماری به کودکان داده نشود.
مسمومیت با استامینوفن چیست؟
مسمومیت با استامینوفن یکی از علل شایع نارسایی حاد کبد در کودکان، نوجوانان و حتی بزرگسالان است. استامینوفن، همچنین به عنوان پاراستامول شناخته می شود، در درمان اولیه درد یا تب استفاده می شود، اما همچنین بخشی از چندین دارو مانند Percost، Alkaseltzer، سرماخوردگی، سینوس و Exedrin است.
استامینوفن یک عامل موثر در کاهش درد و تب در هنگام مصرف دوز توصیه شده روزانه است و مسمومیت یا مصرف بیش از حد استامینوفن می تواند عمدی (زمانی که فرد آگاهانه بیش از حداکثر دوز روزانه مصرف می کند) یا تصادفی (زمانی که فرد بی اطلاع و ناآگاه است) رخ دهد. . چندین قرص حاوی استامینوفن (بیشتر از حداکثر دوز توصیه شده روزانه) مصرف کنید.
حداکثر دوز توصیه شده استامینوفن برای بزرگسالان 4 گرم در روز و برای کودکان 90 میلی گرم در روز است. مصرف استامینوفن برای افراد مبتلا به بیماری کبدی خطر سمیت کبدی را افزایش می دهد (کبد در اثر مواد شیمیایی آسیب می بیند).
اولین علائم این مشکل ممکن است پس از 12 ساعت ظاهر شود و علائم و عوارض آن عبارتند از:
معده درد
تحریک پذیری
ضعف عمومی
از دست دادن اشتها
زرد رنگ پوست و چشم
اسهال
حالت تهوع
بالا آوردن
به دست آورد
انقباضات
تشخیص مسمومیت با استامینوفن
اولین قدم پزشک در تشخیص مسمومیت با استامینوفن، گرفتن شرح حال کامل از بیمار از جمله زمان مصرف دارو، میزان مصرف دارو و نوع دارویی است.
تشخیص این نوع مسمومیت معمولاً با آزمایشات تشخیصی انجام می شود که شامل تعیین سطح استامینوفن مصرفی، الکترولیت ها، آزمایش عملکرد کلیه، آمیلاز، لیپاز، آزمایش عملکرد کبد، شمارش کامل خون و فاکتورهای انعقادی است.
مطالعاتی مانند تست های تصویربرداری و سونوگرافی نیز ممکن است برای ارزیابی بزرگی کبد مورد استفاده قرار گیرد.
ممکن است بیوپسی کبد نیز درخواست شود.
درمان مسمومیت با استامینوفن
زمان بندی یک عامل حیاتی در درمان مسمومیت با استامینوفن است و بنابراین پزشکان تمام تلاش خود را می کنند تا درمان مصرف بیش از حد استامینوفن را در عرض 8 ساعت پس از مصرف شروع کنند تا بهترین نتیجه ممکن برای بیمار حاصل شود.
اکثر بیماران مسمومیت با استامینوفن با مراقبت های تخصصی مانند مایعات داخل وریدی و داروهای ضد تهوع زمانی که ظرف یک ساعت پس از واقعه تجویز شوند، به طور قابل توجهی بهبود می یابند.
برای بیمارانی که درمان های فوق را دریافت می کنند و همچنین نارسایی کبدی دارند، پیوند کبد ممکن است تنها و بهترین گزینه باشد، اما در نهایت این به پزشکان بستگی دارد که آیا پیوند لازم است یا خیر.