به گزارش خبرگزاری بازتاب آنلاین، ابوالفضل فاتح در یادداشتی در روزنامه اعتماد به تحلیل نتایج انتخابات ریاست جمهوری و کاهش مشارکت مردمی پرداخت و نوشت:
بیگانگی اکثریت مردم از حاکمیت به حجاب چهارم خود رسید. انتخابات رایج ترین فرآیند سیاسی در دنیای مدرن است و کالایی وارداتی یا پیچیده نیست. برای سال‌ها، با نظارت سیاسی و ستون فقرات چین، به جای حق تعیین سرنوشت، به عنصری از تقسیم ملی و حکومت اقلیت تبدیل شد.
یکی از بزرگترین موانع مشارکت، اهمیت دادن به صدای مردم است. رأی آزاد است و معنای آن آزاد و کثرت گرایانه است. دلیلی وجود ندارد که صداهای متنوع مردم را تحت یک مفهوم واحد گروه بندی کنیم. در جریان انتخابات اخیر، بمباران و مصادره پیامک و پیامک بسیاری از مردم را دلسرد کرد.
ندانستن مسئله رای، کم اهمیت جلوه دادن کیفیت و توازن انتخابات و رئیس جمهور و اشاره به بی عدالتی مدعیان عدالت با چند درصد نامزدها و ناامیدی از هرگونه تغییر و دگرگونی و نیز تحریف اخلال در رای مردم همانطور که در مقابل صاحبان قدرت پیش رفت، عوامل دیگر عقب نشینی مردم بود.
در چنین شرایطی روند رای آقای مسعود علیرغم کاهش 10 درصدی مشارکت از 51 درصد به 40 درصد (خطای پیش بینی همه نظرسنجی ها که اساس تحلیل را تشکیل می دهد) است. پزشکیان کاهش نبود و از 32 درصد در پیش‌بینی‌ها به حدود 42 درصد افزایش یافت و مشخص شد که در دو روز اخیر «موج پنهان» به‌ویژه از سوی رای‌دهندگان قومی، بدنه سنتی، طبقات محروم به سوی او هجوم آورده است. و غیره حتی جناح رقیب.
اما در مبارزات انتخاباتی دیگر مجبور شدیم کاهش عمومی آرا و از بین رفتن اعتماد مردم را بپذیریم، به طوری که با وجود مصونیت و دوپینگ، تنها حدود دوازده و نیم میلیون رای دریافت کردند. این گروه در انتخابات قبلی حدود 22.5 میلیون رای به نامزدهای خود اعلام کرده بود. این فروپاشی تاریخی بنیان بنیادگرایی جامعه پیامدهای مهمی در پی خواهد داشت. اما در یک رقابت درون حزبی، آقای جلیلی با رای سازماندهی شده و تصمیم شبانه و همچنین با انتقال بخشی از آرای آقای قالیباف به خود به سطح بهتری ارتقا یافت و آینده سیاسی قالیباف را با چالش بزرگی مواجه کرد.
باید دید در روز جمعه چند نفر شرکت خواهند کرد. جنبش کارگری باید اصلاح شود و جریان اصلاح طلب باید نظر بلاتکلیفان و موج بزرگتری از افراد مستقل یا ناراضی از اردوگاه رقیب را جلب کند.
یادداشت قبلی از تولد جامعه مثلثی صحبت می کرد. این باور وجود دارد که کشور نیازمند تکثرگرایی متناسب در طرف‌های قدرت سیاسی و اجتماعی است و اعتلای یک طرف با ویژگی انحصارطلبی با تسلط بر منابع قدرت سیاسی و اقتصادی، منافع بلندمدت کشور را تامین نمی‌کند. .
در تشنگی انتخابات، ایران با خطر یک حکومت اقلیت مواجه است. چنین دولتی علاوه بر چالش‌های ساختاری، با چالش بزرگ‌تر افکار عمومی، امنیت ملی و مقبولیت جهانی روبرو خواهد بود. مردم در گفت و گوی «بین رأی دهندگان» و «بین رأی دهندگان و غیر رأی دهندگان» در دور دوم چه رفتار سیاسی از خود نشان خواهند داد؟
و صلح
9 جولای 1403
27211