به گزارش بازتاب آنلاین آنلاین، سید عبدالله هاشمی نسب نمین در 25 آذر 1310 در شهر نمین اردبیل به دنیا آمد. پدرش «سید هاشم» پزشک راه آهن ایران در تهران بود. سید عبدالله نیز در اراک به مکتب رفت و پس از پایان دبیرستان به تهران رفت. در آنجا ابتدا در روزنامه کیهان در بخش فروش مشغول به کار شد و سپس به «جنرال مود» رفت و مسئولیت تبلیغات آن را بر عهده داشت. او همچنین از نقوش مجله گنجینه عکاسی کرد.
هاشمی نسب نمین ماجرای ورودش به عکاسی را اینگونه توضیح داد: پدرم رئیس بیمارستان بود، اما صدای خیلی خوبی داشت و مثنوی می خواند در اراک یک خانه باغی به طول 5000 متر داشتیم درختان، و وقتی پدرم سر کار رفت، به ما دستور داد که این کار را انجام دهیم. یک روز به ما گفت هرکس خوب بخواند وقتی به خانه می آید برایش جایزه می خرد. آهنگ های تاج اصفهانی و قمرالملوک وزیری را دوست داشتم و زمزمه کردم. یادم می آید که اجازه نداشتیم بدون اجازه با پدرمان صحبت کنیم. برای همین وقتی از بیمارستان بیرون آمد و داشت ناهار می خورد، به او گفتم: «بابا، من را مجبور نکن بگو، پسرم». می خواهم بخوانم، و بعد از اینکه شادروان تاج اصفهانی را برایش خواندم. پدرم آن را شنید، کف زد و گفت: “فردا برایت جایزه می خرم و فردای آن روز برایم یک دوربین کداک انگلیسی خرید که 120 فیلم سیاه و سفید و دو رول 12 تایی می گیرد.” بنابراین از 16 سالگی شروع به عکاسی کردم و وقتی به تهران رفتم و کار کردم، دوربین خوبی تهیه کردم و به عکاسی ادامه دادم.»
استاد سید عبدالله هاشمی نسب نمین در سال 58 به اصفهان آمد و گفت با هر چه داشت و نداشت در راه عکاسی است. وی که شعار زندگی اش «خدا، وطن و عشق» بود، امروز سه شنبه (14 تیرماه) مصادف با عید سعید غدیر خم در منزل خود درگذشت. مراسم تشییع پیکر این هنرمند فردا در باغ رضوان اصفهان برگزار می شود.