روده کوچک رشد یافته در آزمایشگاه می تواند به ارائه درمان شخصی برای بیماری کرون کمک کند.
به گزارش ایسنا، دانشمندان راهی برای آشکارسازی شدت بیماری های روده ای از طریق تغییرات اپی ژنتیکی یافته اند که می تواند به تدوین برنامه درمانی جدید برای بیماران کمک کند.
برای دهه ها، محققان زیست پزشکی به دنبال راه هایی برای ایجاد یک درمان استاندارد برای بیماران مبتلا به بیماری کرون و سندرم روده تحریک پذیر (IBD) بوده اند.
اکنون دانشمندان دانشگاه کمبریج راهی برای رشد روده کوچک در آزمایشگاه از سلول‌های بیمار کشف کرده‌اند که امکان درمان دقیق‌تر و شخصی‌سازی‌شده‌تر را فراهم می‌کند.
پروفسور ماتیاس زیلبوئر، پروفسور گوارش کودکان در دانشگاه کمبریج و بیمارستان های دانشگاه کمبریج، توضیح داد: “مدل واقعی این روده کوچک بیش از یک دهه پیش توسط دانشمندی به نام هانس کلاورز به همراه گروهی از دانشمندان ساخته شد.” او واحدهای ساختاری به نام سلول های بنیادی اپیتلیال روده را کشف کرد.
وی افزود که دانشمندان این را با آنچه برای ادامه رشد و تقسیم سلول ها پس از خروج از روده لازم است، ترکیب کردند.
تمرکز بر روی کودکان مبتلا به بیماری کرون است
محققان در این مطالعه جدید با الهام از این مدل ارگانوئیدهای در حال رشد از انسان، یافته های اپی ژنتیکی خاصی را در بیماران، به ویژه کودکان و نوجوانان مبتلا به بیماری کرون پیدا کردند.
بیماری کرون یک بیماری مزمن التهابی روده است که موارد آن در سراسر جهان به ویژه در کودکان رو به افزایش است. این بیماری به طور قابل توجهی کیفیت زندگی بیماران را تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند منجر به عوارض جدی شود.
یک مسیر سیگنالینگ جدید به نام مجتمع بافت سازگاری اصلی کلاس I (MHC کلاس I) مشاهده شده است که به نظر می رسد با تغییرات در برنامه ریزی اپی ژنتیک تنظیم می شود.
دانشمندان راهی برای آشکار کردن شدت بیماری ها از طریق تغییرات اپی ژنتیک پیدا کرده اند که می تواند به توسعه یک برنامه درمانی جدید برای بیماران کمک کند.
زلبوئر می گوید: «ما دریافتیم که بیمارانی که تغییرات اپی ژنتیکی قابل توجهی داشتند، دوره شدیدتری از بیماری داشتند.
درمان دارویی روده کوچک در شرایط آزمایشگاهی قبل از تجویز به بیمار
دانشمندان امیدوارند داروهای جدیدی تولید کنند که بتوان آن را روی این روده کوچک آزمایشگاهی قبل از تجویز به بیمار آزمایش کرد.
درمان های مرسوم فقط در 60 درصد موارد موثر هستند، بنابراین اکثریت قریب به اتفاق بیماران ممکن است به آنها پاسخ ندهند و حتی ممکن است با عوارض جانبی جدی مواجه شوند.
در آینده، دانشمندان امیدوارند که این ارگانوئیدها را از بیماران برای آزمایش دارو رشد دهند و زمانی که دارو در روده کوچک کار می کند، آنها را به بیمار تزریق کنند.
این مطالعه نشان داد که سلول‌هایی که پوشش داخلی روده را در بیماران مبتلا به بیماری کرون تشکیل می‌دهند، فعالیت کمپلکس سازگاری بافتی کلاس I را افزایش داده‌اند. اینها پروتئین هایی هستند که روی سطح تقریباً تمام سلول های هسته دار بدن وجود دارند و برای پاسخ ایمنی فلور روده بسیار مهم هستند. .
این فعالیت زیاد می‌تواند با فعال کردن سلول‌های ایمنی برای تشخیص آسان‌تر آنتی‌ژن‌هایی مانند سموم یا سایر مواد خارجی منجر به التهاب شود. آنتی ژن ها ممکن است شامل مولکول هایی از غذا یا میکروبیوت روده باشند که پاسخ ایمنی را تحریک کرده و به التهاب مشخصه بیماری کرون کمک می کنند. این اولین بار است که تغییرات اپی ژنتیکی پایدار برای توضیح ناهنجاری های اپیتلیال روده در بیماران کرون نشان داده شده است.
تیم تحقیقاتی در حال حاضر روی یافتن داروهایی کار می کند که می تواند این مسیر سیگنالینگ را تغییر دهد.