دست دایناسور را در عکس پیدا کنید/ دایناسوری که حتی از تایرکس هم بی دستتر بود!

تینا مزدکی_ کلکان ایناکایال (کولکن ایناکایال) یکی یکی از بزرگ ترین شکارچیان آرژانتین امروزی بود، اگرچه با ارتفاع 5 متری صورت له شده و دستان کوچکی داشت، اما این ویژگی های دایناسور مانع از شکار و خوردن آن نشد. بر اساس مطالعه ای که در 21 می در مجله Cladistics منتشر شد، محققان فسیل های Colcan Inacayal را در سازند La Colonia در مرکز پاتاگونیا کشف کردند. Kulkan Inakayal متعلق به خانواده است ابلسوریدها (Abelisauridae) در دوره کرتاسه (145 تا 66 میلیون سال پیش) آنها بر خشکی بزرگ جنوبی گندوانا حکومت می کردند.

مایکل پیتمن، یکی یکی از نویسندگان این مطالعه، دیرینه شناس در دانشگاه چینی هنگ کنگ، می گوید: “این جانوران همان نقشی را که تیرهکس در بخش هایی از آمریکای شمالی باستان ایفا می کرد، ایفا می کردند.” نسبت به تی رکس با پاهای عقب قوی و بازوهای کوتاه. البته جمجمه گونه جدید بسیار صاف تر از سایر خویشاوندانش بود.

در سال 2015، پیتمن و همکارانش با فسیل‌هایی از این گونه جدید که در صحرای دورافتاده پاتاگونیا یافت شد، برخورد کردند. آنها طی چندین سال حفاری شدند و طبق بیانیه ای که توسط انجمن نشنال جئوگرافیک منتشر شد، تیم یک اسکلت جزئی از یکی او بقایای این گونه از جمله استخوان های جمجمه، استخوان های دم و تقریباً پاهای کامل را بازیابی کرد.

Colcan inacayal در کنار ablysaurid دیگری به نام کارناتوروس (Carnotaurus sastrei) در سال 1985 در همان سازند زمین شناسی زندگی می کرد و به خاطر شاخ هایش معروف است. کلکن ایناکایال شاخ نداشت، و این یکی از چندین ویژگی بود که محققان برای تشخیص اسکلت کارناتوروس و دیگر آبلسورها استفاده کردند. بر اساس گزارش موزه تاریخ طبیعی لندن، گونه تازه کشف شده Carnaturus نیز کوچکتر بوده و طول بدن آن 8 متر بوده است.

به گفته این تیم، Kulken Inakayal متعلق به یک گروه جداگانه در شجره خانواده bluesaurid است. نام عمومی آن (Koleken) از کلمه ای در زبان توشن گرفته شده است که توسط جمعیت بومی پاتاگونیا مرکزی صحبت می شود. بر اساس این تحقیق، اسم (کلکن) به معنای برآمدن از خاک و آب است. محققان این نام را به این دلیل انتخاب کردند که فسیل‌ها در صخره‌های آهکی از یک محیط رودخانه پیدا شده بودند.

نام این گونه، (inakayali) از Inakayal، یکی این نام از رهبران بومی تولچه گرفته شده است که در قرن نوزدهم علیه ارتش آرژانتین جنگیدند. نویسندگان در آن مطالعه نوشتند: «او (ایناکایال) به دلیل مخالفتش با عملیات نظامی آرژانتین برای فتح صحرا، که منجر به نابودی و اخراج جوامع بومی از پاتاگونیا شد، شناخته شده است.

پس از شناسایی Colcan Inacayal، این تیم توسعه ابلسورها و سرعت تغییر بدن آنها در طول زمان را در مقایسه با دایناسورهای دیگر مورد مطالعه قرار دادند. محققان دریافتند که جمجمه بلزور به سرعت تکامل یافته است که احتمالاً به موفقیت آنها کمک کرده است. یکی یکی از عوامل کلیدی در موفقیت آنها این بود که آنها به سرعت پیکربندی جمجمه خود را تغییر دادند که فرصت های جدیدی را به وجود آورد.

منبع: علوم زیستی

227323