غزل زیاریماده‌ای که در برخی غذاها مانند انار، توت‌فرنگی و گردو یافت می‌شود در توانایی آن در تشخیص و از بین بردن سلول‌های آسیب‌دیده در مغز موش‌های مدل‌سازی بیماری آلزایمر مؤثر و مفید است.
محققان قبلاً نوعی ویتامین B3 به نام ریبوزید نیکوتین آمید (NR) را شناسایی کرده اند که در از بین بردن میتوکندری های آسیب دیده مغز موثر است.
بیماری های عصبی چگونه کار می کنند؟
هنگامی که سیستم های پاکسازی عصبی مختل می شوند، در واقع مواد زائد را انباشته می کنند و راه را برای بیماری های تخریب کننده عصبی مانند آلزایمر و پارکینسون هموار می کنند.
بیوشیمیدان ویلهلم بور از دانشگاه کپنهاگ گفت: “بسیاری از بیماران مبتلا به بیماری های عصبی در واقع اختلال عملکرد میتوکندری را تجربه می کنند که به عنوان اختلال عملکرد میتوکندری نیز شناخته می شود، این بدان معناست که مغز برای خلاص شدن از شر میتوکندری های ضعیف دچار مشکل می شود.” این میتوکندری‌های ضعیف و تأثیر آن‌ها بر عملکرد مغز».
او ادامه داد: «نکته اصلی این است که اگر بتوانید فرآیند میتوفوناژی را تحریک کنید و میتوکندری های ضعیف را از بین ببرید، نتایج بسیار مثبتی خواهید گرفت.
بنابراین، استفاده از کامیون‌های زباله‌های مغزی به این معنی است که با پاک کردن مقداری از ضایعات مغزی مرتبط با آلزایمر، کل سیستم کمی راحت‌تر و طولانی‌تر کار می‌کند.
در مطالعه قبلی خود، این محققان ترکیب NR را به عنوان مکمل به موش های مبتلا به بیماری آلزایمر (AD) دادند. افزایش تولید یک کوآنزیم متابولیک مهم به نام نیکوتین آمید آدنین دی نوکلئوتید (NAD) که در نهایت باعث کاهش گره خوردن پروتئین و آسیب DNA در مغز می شود.
اکنون بور و همکارانش دریافته‌اند که ماده‌ای به نام urolithin A که در انار یافت می‌شود، تأثیر مشابهی بر مغز تحت استرس دارد.
محققان دریافتند که موش‌های مدل AD که برای مدت طولانی با urolithin A درمان شده‌اند، در یادگیری، حافظه و حس بویایی بهبود یافته‌اند. این پروتئین بر پروتئینی به نام کاتپسین Z تأثیر می‌گذارد که به نظر می‌رسد بیش از حد فعال در مغز AD است و در التهاب نقش دارد. از سوی دیگر، استفاده از درمان Urolithin A تولید پروتئین را به سطحی قابل مقایسه با مغز غیرآلزایمر محدود کرد و در این مورد، برخی از فرآیندهای سلولی که به تجزیه ضایعات بیولوژیکی کمک می‌کنند، ترمیم شدند.
علاوه بر این، درمان Urolithin A پاسخ های ایمنی و سایر مسیرهای فیزیولوژیکی خاص AD را تعدیل می کند. اگرچه چنین مکمل هایی لزوماً از بیماری هایی مانند آلزایمر پیشگیری یا درمان نمی کنند. اما تحقیقات نشان می‌دهد که ممکن است به بدن کمک کند تا توده‌های افزایش‌یافته مواد مولکولی را پاک کند و در نتیجه پیشرفت بیماری را کند کند.
ترکیباتی با کمترین عوارض جانبی
بور در این خصوص گفت: “مزیت کار با مواد طبیعی کاهش خطر عوارض جانبی است. مطالعات انجام شده تا به امروز نشان می دهد که مکمل های NAD عوارض جانبی جدی ندارند. البته دانش ما در مورد urolithin A محدودتر است. اما مطالعات بالینی با urolithin A در بیماری های عضلانی موثر بوده است.” “و اکنون باید روی بیماری آلزایمر تمرکز کنیم.”
نتایج به‌دست‌آمده تا کنون نتایج آزمایش‌هایی است که روی موش‌ها انجام شده است و تا زمانی که مطالعات بالینی ادامه پیدا نکند، نمی‌توان مطمئن بود که اثر اورولیتین A بر روی مغز انسان مشابه است. در نتیجه نمی توان با قطعیت گفت که مصرف انار و توت فرنگی بر سلامت شناختی تأثیر بسزایی دارد. اما محققان به یافته های خود بسیار اطمینان دارند.
بور در آخرین بخش سخنان خود گفت: اگرچه این مطالعه بر روی مدل های موش انجام شده است، اما تصویر مثبتی از آن وجود دارد؛ هنوز نمی توان در مورد دوز مناسب صحبت کرد، اما به نظر من این امر ضروری خواهد بود. برای مصرف بیش از یک انار در روز “این ماده در حال حاضر به شکل قرص در دسترس است و مهم است که به یاد داشته باشید که ما در حال تلاش برای یافتن دوز مناسب هستیم.”
منبع: هشدار علمی
۵۴۳۲۱