به گزارش بازتاب آنلاین، یکی یکی از چالش هایی که کشور ما از سال 2016 با آن روبرو بوده است، افزایش مهاجرت است. البته با همه گیری کرونا این روند به شدت کاهش یافت و دلیل آن وجود قوانین سختگیرانه در بسیاری از کشورها در زمینه پذیرش اتباع خارجی و رعایت پروتکل های بهداشتی و درمانی بود.

تجارت نیوز در گزارشی نوشت: اگر نگاهی به آمار ترجمه اسناد در مراکز ترجمه رسمی کشور بیندازیم و به صحبت‌های افراد شاغل در این صنعت گوش کنیم، متوجه می‌شویم که دقیقاً از ابتدای شیوع کرونا. تعداد درخواست ها برای ترجمه سند به شدت کاهش یافت. در حالی که پیش از آن از ابتدای سال 2016 تا پایان سال 2019 که کشورها هنوز مرزهای خود را نبسته بودند، این افزایش نسبت به سال های قبل از 2016 به بیش از دو برابر آمار رسیده بود. اما این روند معکوس شد و طبق آمار رسمی، مهاجرت ایرانیان اکنون بیش از دو برابر شده است.

اولین چالش ایران در حوزه مهاجرت همواره مربوط به نخبگان و فارغ التحصیلان دانشگاهی بوده است. افرادی که از دانشگاه هایی مانند شریف و امیرکبیر و غیره فارغ التحصیل شده اند و ترجیح می دهند به جای ماندن در کشور به آنجا بروند. اما این ترجیح چیزی است نبود این بدون هیچ دلیل بیرونی مانند مشکلات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی اتفاق می افتد.

در گذشته اکثر دانشجویانی که پس از اتمام تحصیل و دانشگاه مهاجرت می کردند کسانی بودند که یا در رشته تحصیلی خود کار پیدا نمی کردند و یا شرایط اجتماعی و اقتصادی کشور را برای رسیدن به رویاها و اهداف خود نمی دیدند.

اما پس از همه‌گیری کرونا، موج مهاجرت از ایران به طور ناگهانی افزایش یافت و آن هم فقط برای دانشجویان و نخبگان. نبود. این بار موج مهاجرت به جامعه پزشکی و پرستاری رسید و حتی در دو سال اخیر جامعه کارگری با موج مهاجرت کارگران به کشورهای همسایه مواجه شده است.

مشکل اینجاست که این موج مهاجرت به کشور به حدی افزایش یافته است که حتی بسیاری از کارشناسان حوزه سلامت به شدت هشدار داده اند که خروج این تعداد پزشک و پرستار از کشور می تواند نظام سلامت را با مشکل مواجه کند.

چندی پیش ویدئویی در اینترنت دست به دست شد که یک تیم جراحی شش نفره را نشان می داد یکی تمام بیمارستان های عمان پزشکان و متخصصان ایرانی بودند. این بدان معناست که ما به همین راحتی سرمایه اجتماعی خود را از دست می دهیم. اگر روند صعودی مهاجرت از کشور کنترل نشود، به زودی با مشکلات بزرگتری مواجه خواهیم شد.

مهاجرت بیش از 10000 پزشک در سالهای 1401 و 1402

بر اساس آمار رسمی منتشر شده در رسانه های کشور در سال 1401 بیش از 6500 پزشک و متخصص از کشور مهاجرت کرده اند. بر اساس همین آمار بیش از 2300 نفر از این افراد متخصص پزشکی بوده اند. علاوه بر این، بیش از 4500 پزشک در سال 1402 کشور را ترک کردند. این در حالی است که تعداد مهاجران 30 درصد بیشتر از تعداد پذیرش در دانشگاه های علوم پزشکی است.

مشکل اینجاست که به گفته بسیاری از کارشناسان این حوزه، بی توجهی به معیشت پزشکان، کمبود تجهیزات پزشکی و بی توجهی به تعرفه پزشکان، همگی از دلایلی است که طی دو سال این تعداد پزشک از کشور خارج شده اند. البته مسئولان بهداشت معتقد بودند که می توانند مانند اوایل دهه 60 با آوردن پزشکان از کشورهای همسایه جای خالی این پزشکان را پر کنند، اما …

به گفته مهرداد الستی، پزشک اورژانس، اگر به وضعیت درآمد پزشکان در کشور خود و کشورهای همسایه نگاهی بیندازیم، متوجه می شویم که حتی پزشکان پاکستانی که زمانی مشتاق طبابت در ایران بودند، دیگر حاضر نیستند با چنین شرایطی به ایران بروند. حقوق کم

سالانه بیش از سه هزار پرستار کشور را ترک می کنند

مهاجرت پرسنل پرستاری به ویژه در سال گذشته به یک مشکل جدی برای مقامات بهداشتی تبدیل شده است. پس از پایان کرونا و ناکامی وزارت بهداشت در بکارگیری نیروهای پرستاری با قراردادهای 89 روزه و پرداخت نکردن به موقع حقوق و مزایای اجتماعی این افراد، به یکباره موج مهاجرت افزایش یافت. تا جایی که مسئولان بهداشت تصمیم گرفتند با تصویب قوانین جدید از مهاجرت پرسنل پرستاری به کشورهای دیگر جلوگیری کنند.

محمد شریفی مقدم می‌گوید: «اگر پرستاری در اینجا ۱۲۰ ساعت اضافه‌کاری اجباری با ۲ میلیون تومان در ماه کار کند و در نهایت حتی پس از چندین شیفت باز هم برای تأمین معیشت خود مشکل داشته باشد، چاره‌ای جز مهاجرت ندارد. »»

شریفی مقدم می گوید: عمان در حال حاضر شش برابر حقوق پرستاران ایرانی به پرستاران پرداخت می کند.

مهاجرت نیروی کار چالش بعدی جامعه ما است

در حالی که وضعیت معیشتی کارگران روز به روز نسبت به روز گذشته بدتر می شود و موضوع افزایش حقوق به دغدغه اصلی آنها تبدیل شده و دولت به تنهایی وضعیت دستمزد کارگران را در دو سال اخیر تعیین کرده است، ممکن است این چنین است به نظر می رسد مهاجرت به نیروی کار با توجه به درآمد آنها مشکلی باورنکردنی است، اما آمار خلاف این را ثابت می کند.

طبق آمار اعلام شده یکی یکی از چالش های جدیدی که می تواند تولید کشور را با مشکل مواجه کند مهاجرت نیروی کار به کشورهای همسایه است.

علی ترابی، فعال کارگری می گوید: «در حال حاضر یک کارگر عادی در امارات حدود 1500 تا 2000 دلار حقوق می گیرد، در عربستان سعودی این مبلغ بین 1000 دلار، در عمان 800 دلار و در ترکیه 600 دلار است دلار 800 دلار است. درآمد یک کارگر در ایران کمتر از 200 دلار است.

وی ادامه می دهد: با این حال بدون شک کارگران ترجیح می دهند به دلیل مشکلات مالی و ناتوانی در مهاجرت به کشورهای دوردست و تامین معاش خانواده خود دچار تنهایی شوند تا برای کار و دریافت دستمزد عادلانه به کشورهای همسایه بروند.

این فعال کارگری توضیح می دهد: متاسفانه در دو سال اخیر بی توجهی به نیروی کار توسط وزارت کار و امور اجتماعی به یک عادت تبدیل شده است و این مهم ترین عاملی است که باعث می شود کشور نیروی کار توانمند خود را از دست بدهد تا زمانی که شرایط معیشتی کارگران بهبود نیابد، تولید و اقتصاد کشور شکوفا شود.»

مهاجرت به جامعه خلبان رسید

با کاهش ارزش پول ملی، زندگی بسیاری از افرادی که طعم رفاه نسبی را در زندگی خود می چشند، تلخ شده است. با کاهش ارزش پول ملی و تورم افسارگسیخته در جامعه، طبقه متوسط ​​دیگر نیز به تدریج به جامعه زیر خط فقر پیوستند و مرز جدیدی به نام فقر مطلق پدید آمد.

مشکلات معیشتی تنها بر اقشار محروم جامعه تأثیر نمی گذارد. از پزشکان و پرستاران گرفته تا مهندسان و معلمان، همه با مشکلات معیشتی دست و پنجه نرم می کردند و در این میان، جامعه خلبانی نیز نمی توانست از این قاعده مستثنی باشد.

ارزیابی‌ها نشان می‌دهد که پیش از تشدید تحریم‌ها در سال ۲۰۱۶، میانگین حقوق خلبانان شرکت‌های هواپیمایی ایرانی بر اساس نرخ دلار در بازار آزاد ایران حدود هشت هزار دلار بود، اما این ارزش اکنون به حدود هزار دلار کاهش یافته است. در حالی که میانگین دستمزد خلبانان شرکت های هواپیمایی کشورهای منطقه حتی با احتساب سابقه پرواز به 14 هزار دلار می رسد. میانگین غرامت 14 هزار دلاری خلبانان اکنون در برابر ریال به رقمی نجومی می رسد که برای خلبانان مجرب ایرانی و کارگران ارزشمندی که به دلیل مشکلات ریز و درشت صنعت هوانوردی ایران به راحتی از دست می روند، نکته دلگرم کننده ای است.

بر اساس اطلاعات موجود، تنها 47 خلبان یک ایرلاین خصوصی و 64 خلبان ایرلاین اصلی ایران – ایران ایر – به دلیل کاهش مبلغ دریافتی و برابری آن با قدرت خرید ریال و البته موارد دیگر. مشکلات موجود در این زمینه، اکنون در کشورهای دیگر و با هواپیماهای عمدتاً کم کارکرد و جدید نیز در حال عملیات هستند.

یاس مشترک همه مهاجران

امان الله قرایی، جامعه شناس درباره دلایل مهاجرت می گوید: مهاجرت عموما به دلیل عوامل دافعه کشور مبدا و جذابیت کشور مقصد اتفاق می افتد. مشکلات اقتصادی و اجتماعی یکی از مهم ترین عوامل طرد در ایران در سال های اخیر است. ما نمی توانیم از تحصیل کرده ها و نخبگان، جامعه پزشکی و حتی کارگرانی که تولید کشور را کنترل می کنند، انتظار داشته باشیم که با این واقعیت کنار بیایند که حداقل ها را ندارند و در جایی بمانند و ادامه دهند که نمی توانند تصور کنند. چشم اندازی برای آینده خود

وی می افزاید: اولاً رونق اقتصادی باعث می شود مردم بخواهند بمانند، سپس از حقوق اجتماعی و شهروندی و البته از امنیت شغلی و شغلی بهره مند شوند و اینها از ملزومات یک زندگی عادی است و مردم حق دارند از آنها بهره مند شوند تا از حداقل مزایا بهره مند شوند. اگر این شرایط در کشوری وجود نداشته باشد، نمی توان از افرادی که می خواهند کشور را ترک کنند تا آینده ای برای خود بسازند، انتقاد کرد.

این جامعه‌شناس در پایان می‌گوید: متأسفانه سال‌هاست که مسئولان نسبت به افزایش آمار مهاجرت هشدار می‌دهند، اما مشکل اینجاست که جدای از این هشدارها، هیچ برنامه‌ای در دستور کار قرار نگرفته است که وضعیت را بهبود بخشد.

233217

اخبار مرتبط

ارسال به دیگران :

آخرین اخبار

همکاران ما