در جامعه، انتقام معمولاً به عنوان یک عمل نامناسب تلقی می شود. برخی انتقال من را نوعی عدالت وحشیانه می دانند، اما اکثریت مردم موافقند که انتقام از نظر اخلاقی اشتباه است. از سوی دیگر، بیشتر مردم داستان هایی را دوست دارند که در آن قربانی از ظالم انتقام می گیرد. یک تیم تحقیقاتی به بهانه این تضاد ظاهری، انتقام و انتقام را بررسی کردند: آیا انتقام انتقامی است که مردم اخلاقاً آن را محکوم می کنند یا لذتی است که انتقام گیرنده تجربه می کند؟
پس از انجام چهار نظرسنجی، از جمله سه نظرسنجی با گروه‌هایی از دانش‌آموزان لهستانی که با دقت انتخاب شده بودند و یک نظرسنجی با نمونه مشابهی از بزرگسالان آمریکایی، محققان تفاوت‌های قابل توجهی را گزارش کردند. این تفاوت‌ها بین موقعیت‌هایی که عاملان به انتقام گرفتن افتخار می‌کردند و موقعیت‌هایی که انتقام‌گیرنده از این احساس لذت می‌برد، مشاهده شد. افراد حاضر در نظرسنجی یا Avengers یا Watchers of Revenge بودند.
افرادی که انتقام گرفتند، در مقایسه با افرادی که تصمیم به انتقام گرفتن نداشتند، از نظر اخلاقی مذموم بودند، حتی اگر موافقت عمومی برای انجام این کار دریافت کنند. جالب توجه است که شرکت کنندگان افرادی را که از انتقام خود راضی بودند نسبت به افرادی که احساس بدی نسبت به انتقام داشتند یا از انتقام متنفر بودند، تواناتر و شایسته تر می دانستند. جالب‌تر اینکه وقتی انتقام‌جو احساس لذت از انتقام را توصیف می‌کرد، شرکت‌کنندگان او را به‌ویژه غیراخلاقی توصیف کردند.
به نظر می رسد که انتقام و رضایت بعد از آن بیشتر به عنوان نشانه ای از توانایی فرد برای رسیدن به هدف تلقی می شود. دانشمندان می گویند: «میل به انتقام ممکن است نشان دهد که انگیزه اصلی آموزش دادن یک درس اخلاقی به مجرم نیست، بلکه احساس خوب و دنبال کردن یک انگیزه خودمحورانه است که از نظر اخلاقی مشکوک است».
جالب اینجاست که بین سناریوهایی که شرکت کنندگان در نظرسنجی خود را در نقش انتقام‌گیر می‌دیدند و سناریوهایی که در آن نقش یک ناظر صرف را بازی می‌کردند، تفاوت‌های قابل توجهی وجود داشت. وقتی تصور می کردند که انتقام می گیرند، اعمال خود را غیر اخلاقی می دانستند، اما وقتی تصور می کردند که شخص دیگری این کار را انجام می دهد، آن شخص را قوی تر می دیدند. البته این نتایج در تضاد با یافته های علمی قبلی است که نشان می دهد افراد از نظر اخلاقی اعمال دیگران را ارزیابی می کنند، اما نوعاً اعمال خود را از نظر شایستگی ارزیابی می کنند.
یکی دیگر از یافته های جالب دانشمندان این بود که ایده داشتن احساس خوب در مورد انتقام گرفتن هیچ تاثیری بر احتمال انتقام گرفتن افراد نداشت. علاوه بر این، به گفته شرکت کنندگان، مشخص شد که ترس از قضاوت شدن تاثیری بر احتمال انتقام یا عدم آن ندارد.
اکثر یافته های محققین با یافته ها و نتیجه گیری های قبلی کاملاً متناقض است. با این حال، چندین فرضیه وجود دارد که این تفاوت ها را توضیح می دهد: اول، یافته های تحقیق می تواند مختص فرهنگ باشد. در جوامع و کشورهایی که ارزش‌های خاصی حاکم است، انتقام‌جویان به این سختی مورد قضاوت قرار نمی‌گیرند. دوم، نظرسنجی ها از موقعیت های فرضی استفاده کردند که در آن شرکت کنندگان فقط باید انتقام و احساسات خوب یا بد را تصور کنند.