ماده هزار و دویست و هفت قانون مدنی در مورد ماهجوران است. مهجور شخصی است که از تصرف در اموال و حقوق مالی خود منع می شود.
در این مقاله آمده است که سه دسته وجود دارد.
کم اهمیت
2. اشخاصی غیر از سن قانونی
پرواز.
حجر به معنای جلوگیری، جلوگیری و در اصطلاح حقوقی، سلب صلاحیت استعفا است.
Hacer را می توان به کلی و خاص تقسیم کرد.
حجرالعام به این معناست که به طور کلی شخص از استیفای حقوق و اقدامات قانونی مانند دیوانه منع می شود.
گرفتن سنگ خصوصی شخص از بعضی اقلام حرام است مثل آدم احمق.
حجر صوفیه فقط به مسائل مالی می پردازد.
ورشکستگی هاجر محدود به دارایی های مالی بدهکار است.
احمق کسی است که توانایی درک ارزش اقتصادی اشیاء را ندارد.
در نوجوانی، سنگ کوچک در مسائل غیر مادی برداشته می شود.
ماده 1211 قانون مدنی می گوید هر درجه ای از جنون موجب حجر می شود.
دیوانه کسی است که قدرت عقل و ادراک ندارد.
بیماران روانی را نمی توان منزوی دانست.
دو نوع مینور وجود دارد، مینور بدون علامت و مینور مشخص شده.
آدم کوچکی که قضاوت نمی کند، آدم نابالغی است که قدرت درک و تشخیص ندارد و اراده نوشتن ندارد.
مجنون مطلقه دائم و مجنون ادواری در حالت جنون نمی تواند تصرفی در مال کند و نیاز به اذن ولی یا نگهبان خود دارد.
معاملات و تصرفات صغیر در اموال او صحیح نیست مگر با اذن ولی یا قیم.
کسانی که رشید نیستند می توانند بدون اجازه خریدهای رایگان انجام دهند.
اعمال احمقانه غیر مالی مانند ازدواج صحیح است.
اصولاً اعمال مالی احمقانه قابل انجام نیست و با اذن ولی یا ولی اجرا می شود.