ارتباط عجیب بوی ماشین جدید و سرطان

برای تعیین دقیق انواع مواد شیمیایی تزریق شده به خودروها و اینکه افراد در معرض چه سطوحی هستند، باید مطالعات بیشتری انجام شود.

یک مطالعه جدید نشان می دهد که بوی «ماشین جدید» ممکن است ناشی از مواد شیمیایی سمی و سرطان زا باشد که توسط بازدارنده های شعله آزاد می شوند.

این مطالعه هشدار داد رانندگان و مسافران آنها در هر سفری مواد شیمیایی مضر و سمی تنفس می کنند.

محققان موسسه سیاست علوم سبز گزارش دادند که 99 درصد از خودروهای تولید شده بین سال‌های 2015 تا 2022 حاوی یک ماده شیمیایی مقاوم در برابر شعله به نام تریس (1-کلروایزوپروپیل) فسفات (TCIPP) هستند که می‌تواند بر سطح IQ کودکان تأثیر بگذارد.

بر اساس این مطالعه، این ماده شیمیایی هیچ فایده واقعی ندارد و در حال حاضر به عنوان یک سرطان زا احتمالی توسط برنامه ملی سم شناسی ایالات متحده مورد بررسی قرار گرفته است.

اثرات مواد شیمیایی بازدارنده شعله

محققان 101 خودرو را در ایالات متحده تجزیه و تحلیل کردند و حدود نیمی از وسایل نقلیه را آزمایش کردند و دریافتند که دمای بالا باعث افزایش غلظت بازدارنده شعله می شود. مقدار TCPP در تابستان دو تا پنج برابر بیشتر از زمستان بود.

آنها همچنین نمونه‌های فوم صندلی‌ها را از نیمی از اتومبیل‌ها تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که آنهایی که حاوی TCPP بودند، غلظت بیشتری از این ماده شیمیایی در هوا داشتند.

ربکا هوهن، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: «به طور متوسط، هر فرد حدود یک ساعت در روز را در ماشین می گذراند. این آمار یافته‌ها را به ویژه برای رانندگانی که در سفرهای طولانی‌تر هستند و مسافران کودکی که سریع‌تر از بزرگسالان نفس می‌کشند نگران‌کننده می‌کند.»

بر اساس این مطالعه، نوزادان و کودکان نیز در هنگام انتقال به مدارس و در زمان ملاقات با پزشک آسیب پذیرتر هستند. افزایش قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی می تواند سطح IQ کودک را 3 تا 5 امتیاز کاهش دهد. زیرا مغز با غده تیروئید که هورمون های رشد ترشح می کند تداخل دارد.

قرار گرفتن در معرض سموم در سنین پایین می تواند منجر به اختلالات یادگیری، اوتیسم و ​​مشکلات رفتاری در کودکان شود.

خودروسازان به تزریق مواد شیمیایی مضر به خودروها ادامه می دهند. بسیاری از خودروها همچنین حاوی دو ماده ضد شعله سرطان زا بودند که گمان می رود با مشکلات تولید مثلی و عصبی مرتبط باشد.

محققان همچنین به یک مقاله تحقیقاتی جداگانه اشاره کردند که نشان داد افرادی که بالاترین سطح این مواد شیمیایی را در خون خود دارند، چهار برابر بیشتر از افرادی که کمترین میزان این مواد شیمیایی را دارند، در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان هستند.
مواد شیمیایی

پاتریک موریسون، که بر سلامت و ایمنی 350000 آتش نشان نظارت می کند، گفت: “آتش نشان ها نگران هستند که مواد بازدارنده شعله به نرخ بسیار بالای سرطان کمک کنند.”

چرا این مواد شیمیایی به خودروها اضافه می شود؟

پر کردن محصولات با این مواد شیمیایی مضر برای جلوگیری از آتش سوزی در بیشتر کاربردها کمک چندانی نمی کند و در عوض شعله های آتش را برای قربانیان و به ویژه اولین واکنش دهنده ها سمی تر می کند.

قانون سال 1975 که تمام تولیدکنندگان مبلمان، از جمله خودروسازان را ملزم می‌کرد تا مواد شیمیایی مقاوم در برابر شعله را به مبلمان روکش شده اضافه کنند، لغو شد.

در سال 2013، تنظیم کننده ها دریافتند که یک مبل به طور متوسط ​​بین 2 تا 3 پوند مواد شیمیایی سرطان زا تولید می کند که با مشکلات تولید مثل نیز مرتبط است.

در سال بعد، قانون جدید بازدارنده شعله اجرا شد که نیاز به تزریق مواد شیمیایی به محصولات پوشش داده شده را از بین برد. با این حال، استفاده از مواد شیمیایی را ممنوع نکرد.

تا اوایل دهه 2000، فنیل اترهای پلی برومینه (PBDE) در مبلمان، وسایل نقلیه و لوازم الکترونیکی استفاده می شد. با این حال، زمانی که دانشمندان آن را به رشد شناختی و مسائل تولید مثل مرتبط کردند، محدود شد.

اما خودروسازان راه هایی برای حل این مشکل با استفاده از بازدارنده های شعله نامحدود مانند TCPP پیدا کرده اند تا استانداردهای اشتعال پذیری را رعایت کنند، حتی اگر هنوز خطرات زیادی برای سلامتی دارند.

خطرات بوی ماشین جدید معروف

اثرات مضر استفاده از مواد شیمیایی بر روی مبلمان به طور گسترده ای مورد بررسی قرار گرفته است. با این حال، شواهدی در مورد اثرات مضر قرار گرفتن در معرض وسایل نقلیه شخصی هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است.

برای تعیین اینکه دقیقاً چه نوع مواد شیمیایی بازدارنده شعله ای به ابزارهای تولید تزریق می شود و افراد در معرض چه سطوحی قرار دارند، به مطالعات بیشتری نیاز است.

یکی یکی از نویسندگان این مقاله گفت:

“محققان می‌گویند راه‌هایی برای کاهش خطر قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی وجود دارد، مانند باز کردن شیشه‌ها یا پارک کردن خودرو در سایه. اما آنچه واقعاً مورد نیاز است، کاهش مقدار مواد ضد اشتعال اضافه شده به خودروها در وهله اول است. رفت و آمد نباید با خطر ابتلا به سرطان مرتبط است “کودکان نباید مواد شیمیایی تنفس کنند که می تواند به مغز آنها در راه مدرسه آسیب برساند.”