شک در ارثی که از والدین به فرزندان می رسد

به گزارش بازتاب آنلاین، جامعه ما به شدت معتقد است که خانواده ها ویژگی های شخصیتی را منتقل می کنند و اغلب جملاتی مانند «او مثل پدرش است» یا «مثل مادرش است» می شنویم. این اظهارات این باور را تقویت می کند که فرزندان باید شخصیت والدین خود را منعکس کنند.

ایسنا در پیامی نوشت: تحقیقات اخیر این فرض دیرینه را به چالش می کشد و نشان می دهد که ارث مستقیم ویژگی های شخصیتی از والدین به فرزندان ممکن است به طرز شگفت آوری محدود باشد. محققان دانشگاه ادینبورگ (اسکاتلند) و دانشگاه تارتو (استونی) تحقیقات گسترده ای را در مورد نحوه انتقال شخصیت از والدین آغاز کردند.

دکتر می‌گوید: «بنابراین، ژن‌هایی که والدین به فرزندانشان منتقل می‌کنند برای بازتولید بیشتر ویژگی‌های شخصیتی آن‌ها کافی نیست. رنه موتوس، نویسنده اصلی این مطالعه.

آیا واقعا شخصیت از والدین به ارث می رسد؟

محققان به این نتیجه رسیدند که پیش بینی دقیق ویژگی های شخصیتی کودک بر اساس ویژگی های مادر یا پدرش غیرممکن است. این یافته فراتر از توجه به تفاوت‌های ظریف بین والدین و فرزندان است و نشان می‌دهد که اساساً ما از نظر شخصیتی بیشتر از یک غریبه در خیابان شبیه والدین خود نیستیم.

این ایده که وراثت شخصیتی محدود است، ما را وادار می کند تا در نحوه نگرش خود و اعضای خانواده خود تجدید نظر کنیم. این به ما یادآوری می کند که شخصیت ما فقط شخصیت والدین ما نیست، بلکه ما افراد پیچیده ای هستیم که توسط عوامل متعددی فراتر از ژنتیک شکل گرفته ایم.

این مطالعه وراثت پذیری شخصیت را حدود 40% تخمین می زند. وقتی دانشمندان تخمین می زنند که شخصیت حدود 40 درصد ارثی است، این نشان دهنده تأثیر ژنتیکی قابل توجهی در شکل گیری شخصیت ما است. این مورد نشان می دهد که بخش قابل توجهی از تنوع شخصیت ما، یعنی الگوهای تفکر، احساس و رفتار ما را می توان به الگوهایی که از والدین بیولوژیکی خود به ارث برده ایم، ردیابی کرد.

تحقیقات نشان می دهد که علیرغم تأثیر ژنتیکی قابل توجه، تربیت ما تأثیر مستقیم نسبتاً کمی بر ویژگی های اصلی شخصیت ما دارد. با این حال، نتایج نشان می دهد که والدین مشترک می تواند عامل مهمی در مورد عناصر اساسی شخصیت باشد، همانطور که اغلب تصور می شود.

آیا تعامل ما با محیط بر شخصیت تأثیر می گذارد؟

این تحقیق تعامل مداوم و پیچیده بین طبیعت و پرورش را روشن می کند. ما محصول ژن های خود هستیم و با تجربیات، روابط و تأثیرات محیطی در تعامل هستیم.

این ایده که پویایی خانواده ما می تواند تأثیر زیادی بر شخصیت ما داشته باشد، توسط تحقیقات فعلی به چالش کشیده شده است، که نشان می دهد فراتر از تأثیرات ژنتیکی، رشد شخصیت منحصر به فرد ما در تعامل پویای استعدادهای ذاتی و دنیای اطراف ما نهفته است.

این تحقیق خواستار ارزیابی مجدد مشاهدات روزمره است و تأکید می کند که شخصیت ما فقط کپی برداری از والدین نیست. توجه به این نکته حائز اهمیت است که شخصیت یک ویژگی چند عاملی در نظر گرفته می شود، به این معنی که بسیاری از عوامل، اعم از ژنتیکی و محیطی، می توانند نقش داشته باشند.

تربیت فرزند چه تأثیری بر شخصیت آنها دارد؟

نحوه تربیت کودک نیز می تواند بر شخصیت او تأثیر بگذارد. تجربیات همچنین می توانند بر شخصیت نهایی ما تأثیر بگذارند.

دکتر می گوید: این نتایج نشان نمی دهد که ویژگی های شخصیتی قابل وراثت نیستند، اما وراثت پذیری قابل توجه نیست. موتورها در عوض، ویژگی های شخصیتی به جای تربیت، از طریق ژن ها به ارث می رسند. بر اساس دقیق ترین تخمین ها، حدود دو سوم دلایلی که افراد دارای ویژگی های شخصیتی متفاوت هستند، به دلیل ژن های آنهاست.

این یافته ها نباید از تأثیر عمیق تأثیر والدین بر سایر جنبه های زندگی ما بکاهد. با این حال، محققان تاکید می‌کنند که وقتی نوبت به جنبه‌های اصلی شخصیت می‌رسد، ممکن است آزادی بیشتری نسبت به آنچه قبلا تصور می‌شد برای شکل دادن به مسیرهای خود داشته باشیم.

۲۳۳۲۱۷