به گزارش بازتاب آنلاین؛ این پژوهش توسط حسین محمودیان و نصیبه اسماعیلی، دو تن از اعضای هیات علمی گروه جامعه شناسی دانشگاه تهران در دو فصلنامه جامعه شناسی اقتصادی و توسعه منتشر شد و پژوهشگران یافته های خود را ” زنگ بیداری برای برنامه ریزان و سیاست گذاران” نامیدند. ” در سطح کلان، سیاست گذاران باید بتوانند با برنامه ریزی هدفمند در حوزه اشتغال و سرمایه گذاری، از فرصت قرار گرفتن در پنجره جمعیتی کشور نهایت استفاده را ببرند.
اعتماد در پیامی نوشت: در این پژوهش، داده های اشتغال و مشارکت نیروی کار طی 27 سال متوالی از سال 1369 تا 1396 ابتدا در نرم افزار موسوم به متلب که بر اساس داده های سازمان بین المللی کار تهیه شده بود، بارگذاری شد. برای شبیه سازی آینده کارگران در ایران.
بر اساس نتایج شبیه سازی، نرخ مشارکت نیروی کار مردان 15 تا 64 ساله از 74.5 درصد در سال 2017 به 73.5 درصد در سال 2017 افزایش می یابد، به این معنی که نرخ مشارکت نیروی کار این گروه از مردان نیز به میزان یک درصد کاهش می یابد. دهه
مطالعه حاضر نشان می دهد که نرخ اشتغال زنان نیز در این مدت از 16 درصد به 14 درصد کاهش یافته است. بنابراین در این 10 سال مشارکت نیروی کار در کل جمعیت ایران از 5/46 درصد در سال 1396 به 5/44 درصد در سال 1396 کاهش می یابد.
پنجره جمعیتی چیست و چرا اهمیت دارد؟
بارها گفته شده است که ایران در یک «پنجره جمعیتی» قرار دارد و باید با افزایش جمعیت از این موقعیت استفاده کند. اما این اصطلاح به چه معناست و چرا اهمیت دارد؟
به طور کلی، تعداد کارگران و جمعیت فعال یک جامعه تحت تأثیر ترکیب و ساختار سنی تک تک گروه‌های جمعیتی است. ترکیب سنی نیز به باروری، مرگ و میر و مهاجرت بستگی دارد. در مرحله اول “انتقال جمعیتی”، باروری در یک نقطه ثابت است و مرگ و میر در حال کاهش است. در این شرایط نسبت جمعیت زیر 15 سال نسبت به سایر گروه های سنی افزایش می یابد.
در ادامه دوره انتقال جمعیت، دوره ای وجود دارد که نرخ باروری به سرعت کاهش می یابد و نرخ مرگ و میر به کندی تغییر می کند. نسبت جمعیت زیر 15 سال در کل جمعیت رو به کاهش است و جمعیت مسن نیز نسبت کمی دارد، اما نسبت جمعیت بالقوه فعال 15 تا 64 سال نسبت به کل جمعیت رو به افزایش است.
در این حالت، شرایط جمعیتی بسیار مطلوبی برای رشد اقتصادی بالقوه ایجاد می شود، زیرا در این دوره از انتقال جمعیت نسبت جمعیت خارج از سن کار و کار به جمعیت بالقوه فعال به حداقل می رسد. جمعیت شناسان این را “پنجره جمعیتی” می نامند که تنها یک بار در تاریخ جمعیت یک کشور رخ می دهد و برای چندین دهه ادامه دارد.
در طول دوره پنجره جمعیتی، بیش از دو سوم جمعیت در سن کار و کمتر از یک سوم جمعیت در سن کار غیر فعال هستند. در واقع در این منطقه اکثریت جمعیت وارد بازار کار می شوند و عرضه کارگر در حال افزایش است.
ایران از سال 2005 در این مرحله قرار دارد. یعنی حدود 70 درصد جمعیت در سن کار هستند که نشان دهنده فرصت بسیار خوبی برای رشد و توسعه اقتصادی است. در طول سه دهه گذشته، یعنی از سال 1365 تا 1395، نسبت جمعیت زیر 15 سال کشور از 45.5 درصد به 24 درصد کاهش یافته است، در حالی که نسبت جمعیت فعال از 51.5 درصد به 70 درصد افزایش یافته است.
این واقعیت که بیش از 70 درصد جمعیت ایران در سن کار هستند، ایران را در زمره کشورهای دارای دوره پنجره جمعیتی قرار داده است که محرک بالقوه رشد و توسعه اقتصادی یک کشور است. یکی یکی از عوامل رشد اقتصادی در دوره پنجره جمعیتی، تغییر هزینه‌های جاری در بخش عمومی کشور به‌ویژه مخارج در حوزه‌های اجتماعی مانند آموزش و بهداشت به سمت سرمایه‌گذاری در بخش تولید و زیرساخت کشور است. در سطح خرد، خانواده ها می توانند از هزینه های جاری خود برای پس انداز و بهبود استانداردهای زندگی خود استفاده کنند.
سیل مهاجرت نیروی کار ایرانیان
طی یک سال گذشته گزارش‌های متعددی مبنی بر مهاجرت نیروی کار به کشورهای همسایه به دلیل پایین بودن دستمزدها و کاهش ارزش پول ملی ایران منتشر شده است.
بر اساس نظرسنجی موسسه Q (مربوط به تیر ماه 1401) از هر سه ایرانی یک نفر خواهان مهاجرت است. تمایل به مهاجرت در ایران تقریبا دو برابر میانگین جهانی و بالاتر از میانگین منطقه ای است. البته امروزه مهاجرت دیگر محدود به افراد نخبه و تحصیل کرده نیست. از مرمتگر و قالیباف گرفته تا جوشکار، نجار و فعال اقتصادی به دنبال کشوری دیگر هستند تا زندگی خود را بسازند. در این میان سرمایه گذاران و فعالان اقتصادی وجود دارند که به دنبال کشوری بهتر برای سرمایه گذاری هستند. کشوری که خبری از نوسانات نرخ ارز، شرایط نامساعد کسب و کار و بروکراسی های پیچیده اداری نیست.
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد تمایل به مهاجرت در میان کارگران، به ویژه کارگران ماهر، در ماه های اخیر به طور قابل توجهی افزایش یافته است. در حالی که بسیاری از کشورها مزیت های زیادی را برای جذب کارگر در نظر گرفته اند، کارگران ایرانی برای خروج از کشور با مشکل مواجه هستند. کشوری که زمانی اولین مقصد نیروی کار برخی از کشورهای همسایه بود، اکنون در حال از دست دادن نیروی کار خود است.
گزارش ها و بررسی های منظم شاماخ در مورد مشکلات اقتصادی شرکت ها شاهد دیگری بر کمبود نیروی ماهر است. گزارش ها نشان می دهد که هشدارهایی در مورد بحران کمبود نیروی کار در شرکت های تولیدی به صدا درآمده است. خالی شدن خطوط تولید توسط نیروهای متخصص، مشکل جدید شرکت ها و پیامدهای فضای ناپایدار و نامطمئن است که بخش تولید در ایران به ویژه در سال های اخیر با آن مواجه بوده است.
ارزیابی مشکلات بنگاه های تجاری از منظر شاخص مدیران خرید نشان می دهد که مهاجرت کارگران ماهر و تکنسین ها به کشورهای همسایه اسفند ماه 1401 یکی به یکی از مشکلات عمده بنگاه های اقتصادی تبدیل شده و واحدهای تولیدی را با کمبود نیروی کار مواجه کرده است.
بر اساس این گزارش، شرکت های تولیدی اعلام کرده اند که به دلیل مهاجرت نیروهای ماهر و تکنسین ها از جمله به کشورهای همسایه، با کمبود نیروی ماهر در بازار مواجه هستند. از سوی دیگر، بخش بزرگی از نیروی کار فعال در بازار کار از مهارت و انگیزه کافی برخوردار نیستند که این امر باعث کاهش بهره وری می شود.
این موضوع به مرحله ای رسیده است که فعالان اقتصادی خواهان تغییر قوانین استخدام نیروی خارجی و استخدام نیروهای خارجی با بهره وری بالاتر هستند. به گفته فعالان اقتصادی، افزایش بهای تمام شده نهاده ها و خدمات از جمله دستمزد، قیمت انرژی و تجهیزات، شرکت های برخی بنگاه های اقتصادی را مجبور به کاهش هزینه ها کرده است.