سبک جدید لاکچری‌بازی با این سه خوراکی گران‌قیمت

بهترین: اخیرا کاربری به نام «مریم» در توییتر توصیه های جالبی به والدین دانش آموزان کرده است. توصیه ای که باعث ایجاد اختلاف بین کاربرانی شده است که نظرات آنها به شدت با یکدیگر متفاوت است. البته این تفاوت در نقطه نظرات است که منجر به روشن شدن مسیرهای جدیدی در ذهن خواننده می شود.

مریم نماینده مدرسه نوشت: “لطفاً در مدرسه به فرزندان خود میوه ها و غذاهای فانتزی و گران قیمت ندهید و در خانه بنوشید. امروز دانش آموزانی را دیدم که توت فرنگی و گوجه سبز و موز می خورند و دیگران با حسرت به آنها نگاه می کنند. خدا را اطاعت کنید. ضعیف است.”

بله، همان توییتی که در 48 ساعت گذشته می گفتیم یکی این به یکی از موضوعات داغ در توییتر برای تبادل نظر تبدیل شده است. خب همه ما می دانیم که شرایط اقتصادی جامعه خوب نیست و قطعاً کودکان و دانش آموزان بیشترین آسیب را به خصوص از نظر عاطفی از کاستی های احتمالی در زندگی خود می بینند.

«توبه» مفهومی است که برای هیچ کودکی در جامعه مرفه معنا ندارد و حالا که می دانیم احتمالاً فرزندان ایران به خاطر آن زجر کشیده اند، برای ما دردناک است. راستی نبود اینطور باشد اما ما هم مثل شما می خوانیم و روایت می کنیم تا شاید مسیر رشد جدیدی را برای جامعه نشان دهیم.

واکنش کاربران به توییت خبری

خانم گردو از مریم پیروی کرد: یادم می آید که مادرم هرگز اجازه نمی داد ساندویچ سوسیس، شکلات خارجی، موز، توت فرنگی و … ببریم مدرسه. او گفت ممکن است فردی نتواند این اقلام را برای فرزندش خریداری کند. اون بچه رو میخواد حتی در کلاس خواهرم، دختر سرایدار هم درس می خواند و همیشه غذایش را می گذاشت.

اما بدخات به تقلید از خود مریم جواب عکس داد: لطفا لباس ها و ماشین های فانتزی و گران قیمت خود را در شهر بیرون نیاورید و سفر کنید. از آن در داخل خانه و پاسیو لذت ببرید. امروز افرادی را دیدم که لندکروزرها را می‌رانند، لویی ویتون می‌پوشیدند، و دیگران را با حسرت نگاه می‌کردند. معیشت عموم مردم ضعیف است.

نرگس مثل دست خط بد است: به عشق خدا عکس عمل بینی خود را در پروفایل خود قرار ندهید. اقدامات تجملی و گران قیمت را در معرض دید عموم قرار ندهید. امروز دیدم افراد زیادی با بینی های نامتقارن با حسرت به بینی عمل شده یک خانم نگاه می کنند. به خدا احترام بگذار

اما دانیل یک خاطره تکان دهنده را تعریف می کند: ما از پرورشگاه به مدرسه می رفتیم و آن هم بالای شهر بود. هر چی بگی تو کیفش بود میوه ها، تنقلات و نوشابه. اصلا به ما ندادند و بوش داشت ما را دیوانه می کرد. در نهایت مجبور شدیم آنها را دزدی کنیم یا دعوا کنیم. خیلی سخت است که گرسنه باشی و چیزی نداشته باشی.

ورونیکا: نظرات این توییت واقعا ترسناک است. ملت از هیچ کودک مدرسه‌ای دریغ نمی‌کند. آنجا هم می خواهند ارتباط چشمی برقرار کنند. اگر همدلی و ملاحظه را به کودک بیاموزید قطعا وضعیت اقتصادی تغییر نمی کند اما شما یک انسان خوب تربیت کرده اید نه خود محور و خودخواه که بعداً به جایی رسیده که به من نمی گوید چه کار کنم و فقط فکر می کند. درباره خودش

و در آخر عباس که سخنان مریم را به تفصیل خواند: توییتی جنجالی که تعابیر متفاوتی دارد. اول، مسئله اخلاق. معنی توییت میوه ای است که در دسترس عموم است و هرگز برای نخریدن، نخوردن و دادن به دیگران نوشته نشده است. برخی از افراد توانایی خرید چندین نوع میوه را دارند، بنابراین علاوه بر میوه های ارزان قیمت، میوه هایی مانند موز و میوه های دیگر را نیز می خرند که می توان از آنها در خانه استفاده کرد و میوه های معمولی را برای مدرسه بچه ها می گذارد. همان میوه های ارزان تری که بر اساس توان مالی خود برای خرید حداقل دو نوع میوه به آن راضی هستیم. همه مسائل عاطفی و اخلاقی عقلانی نیستند. کودکان در محیط مدرسه به وسایل خود توجه زیادی می کنند.

موضوع بعدی تنظیم خانواده و اطلاع رسانی به فقرا است که از آرزوی شیرین پدر و مادر شدن دوری کنند و فرد دیگری را به خانواده فقیر خود اضافه نکنند. در این موضوع نه مدیر مدرسه مقصر هستند و نه بچه هایی که به دنیا آمده اند.

بحث بعدی اقتصادی است که بحثی جدا از اخلاق و عواطف است. موضوعی منطقی است که همت و مدیریت مسئولان را می طلبد که این هم به خواسته ما بستگی دارد. با توییت من و معاونت نمیشه. البته افرادی هم هستند که این تصور را دارند: «آنچه ما داریم، دیگران با ما چه می کنند».

موضوع بعدی علل فقر است که از عهده معاونت رسیدگی به یک موضوع عاطفی و روانی نیز خارج است. ریشه های اصلی که به سوء مدیریت، عامل تورم و مسائل دیگر بستگی دارد. نوشتن این مقاله دردی از جامعه دانش آموزی مدرسه دوا نمی کند، بنابراین بهترین عمل توصیه اخلاقی است.

همچنین اگر کودکانی هستند که خانواده‌شان تمکن مالی حتی برای خرید میوه ارزان‌تر ندارند، از نظر اخلاقی نمی‌توان توصیه کرد که بچه‌ها تا چند ساعت در مدرسه چیزی نخورند و در عین حال خسته هستند. چه معرفی و چه تشویق و اجبار کودکان به نخوردن چیزی و یا توصیه به تحمل گرسنگی و عادت به خوردن حبوبات و میوه های ارزان قیمت، موضوع کثیفی برای آماده سازی کودکان برای تحمیل و تحمل فقر است!