کشف معماری 4500 ساله در شرق ایران

به گزارش ایسنا، تپه پیرزال در 60 کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال 1386 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

این تپه در سال 1402 توسط دانشگاه زابل کاوش شد تا در فصل دوم دوره های عملی باستان شناسی را برای دانشجویان دانشکده هنر و معماری ارائه کند. مهم‌ترین یافته‌ها، سازه‌ای معماری مربوط به دوره چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود که بقایای خانه‌ای در لایه اول این محوطه را نیز شامل می‌شود.

حسین سرحدی – عضو هیئت علمی دانشگاه زابل – که مسئول فصل دوم کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپه پیرزال سیستان بود. بر اساس یافته های سطحی، گاهشماری منطقه پیرزال دوره چهارم شهر سوخته تا 2300 سال قبل از میلاد مشخص شده است. اختصاص داده. توضیح داد: این معماری شامل بقایای یک خانه در لایه اول این محوطه است. این خانه از چند اتاق در لبه جنوبی یک حیاط مرکزی تشکیل شده است.

وی افزود: کاوش های اخیر حاکی از وجود کوچه ای است که احتمالاً این بنا را به بناها یا خانه های دیگر متصل می کرده است. بقایای این کوچه در ضلع شمالی کارگاه 3 نشان از توسعه ساخت و ساز در اواخر عصر مفرغ سیستان دارد.

در این فصل در حین کاوش در کارگاه شماره 3 به ابعاد 10×10 متر سفال هایی با قدمت حدود 4300 سال پیش و همچنین اشیاء سفالی از جمله مجسمه ها و اشیای شمارشی کشف شد.

باستان شناسان همچنین اشیایی مرتبط با مدیریت کالا و سیستم تجارت محلی را کشف کرده اند به موجب آن شهرک در این محل با سایر مناطق اطراف تأسیس شد. به گفته باستان شناسان، این اقلام مبادله ای شامل ظروف سنگی، حیواناتی مانند گاو، گوسفند و گندم و دیگر لوازم ضروری آن زمان بود. به گفته آنها تبادل اشیای سنگی مانند مجسمه و ظروف مرمری در این تپه از رونق خوبی برخوردار بوده است.

سرحدی درباره اهمیت این تپه باستانی گفت: با توجه به یافته های سطحی شبیه «پیرزال» است. یکی این تپه یکی از بزرگ‌ترین تپه‌های مرحله پایانی عصر مفرغ سیستان است که تاریخ و کیفیت آن همچنان یکی از بحث‌انگیزترین موضوعات باستان‌شناسی جنوب شرق ایران به‌شمار می‌رود.