پنج قسمت از سریال «جنگل آسفالت» به کارگردانی پژمان تیمورتاش منتشر شده است و اکنون توانسته ایم تا حد زیادی با شخصیت ها آشنا شویم و از پیشینه هر یک، روابطی که با یکدیگر داشتند و بحران ها و دغدغه هایشان اطلاعاتی به دست آوریم. تم القاء کننده سریال و بازی بازیگران، با داستانی متمرکز با ریتمی خوب مواجه می شویم که در حین تماشای آن ما را گیج و خسته نمی کند.
به گزارش بازتاب آنلاین، درست است که «جنگل آسفالت» از برخی جنبه ها مورد انتقاد قرار گرفته است، اما می توان یکی یکی از سریال های موفق چند وقت اخیر در شبکه خانگی به حساب می آید. به بهانه انتشار پنج قسمت اول، نگاهی به ابعاد مختلف آن می اندازیم.
کارگردان | پژمان تیمورتاش کارگردان چندان باتجربه ای نیست. درست است که او سال ها در سینما بوده و در زمینه های مختلف کار کرده است اما به عنوان کارگردان یک سریال نمی توانستیم به او اعتماد کنیم. پس از گذشت یکی در دو قسمت مطمئن می شویم که او در کار بسیار مسلط است و می تواند انتظار بیشتری از آن داشته باشد. تیمورتاش با توجه به مفهومی که در ذهن دارد توانسته است دقیقاً فضای «جنگل آسفالت» را خلق کند. از انتخاب لوکیشن ها گرفته تا طراحی منظره و ترکیب شخصیت ها، همگی با محتوا مرتبط هستند و مفهوم کار را کامل می کنند. شخصیت ها به اندازه کافی معرفی شده اند و خرده روایت ها به طور منطقی برای پیشبرد داستان ترکیب شده اند.
اسکریپت | از قسمت اول تکلیف ما با مشکل اصلی مشخص می شود. دختری به نام هنگمه از پسر مورد علاقه اش امیر می خواهد که به او کمک کند تا پول جهیزیه برادرش را تنظیم کند. این کمک آنها را به فحشا می کشاند و با گم شدن دلارها به دست تمام اعضای خانواده امیر و شخصی به نام پاشا می افتند. کم کم مضمون ابعاد جدیدی به خود می گیرد و هر کدام از شخصیت ها با خرده روایت های خود داستان اصلی را پیش می برند. شایان ذکر است که هم داستان اصلی به اندازه کافی درگیرکننده است که مخاطب هر هفته آن را دنبال کند و هم روایت های فرعی به اندازه کافی جذاب و با داستان اصلی مرتبط هستند.
شخصیت ها و بازی ها | ما با سه شخصیت اصلی به عنوان قهرمانان ماجراها روبرو هستیم: هنگمه، ایرج و پاشا. پژمان تیمورتاش برای اطمینان از جذابیت سریال خود سه بازیگر موفق را در این سه نقش مهم انتخاب کرده است. فرشته حسینی برای نقش هنگمه، به عنوان دختری از طبقه پایین جامعه که به تنهایی سعی در نجات برادرش از مرگ دارد، بسیار مناسب است. هم چهره اش اثری از خستگی و غم را نشان می دهد و هم به عنوان فوتبالیستی که سال ها تمرین کرده و توانایی بالایی در دویدن دارد، باورپذیر به نظر می رسد. امیر جعفری در نقش ایرج یکی او تعدادی از بهترین نقش های خود را به نمایش گذاشته است. او به عنوان مردی معرفی می شود که زندگی اش در حال فروپاشی است و حتی کلاهی بر سر همسرش می گذارد. شخصیتی با همه این خصوصیات وقتی در شرایط بحرانی قرار می گیرد و جان فرزندانش را در خطر می بیند، حاضر است از موقعیت همیشگی خود پایین بیاید و با آهنگ آنها برقصد. او با تمام مقامی که به دست آورده ترس خود را با تمام وجود نشان می دهد و تصویری واقعی از حقارت به تصویر می کشد. درباره بازی نوید محمدزاده در نقش پاشا نظرات مختلفی وجود دارد. برخی معتقدند لحن گفتار او با شخصیت او در این سریال همخوانی ندارد و برخی دیگر معتقدند او با تمام خصوصیات و احساساتی که سعی در پنهان کردنش دارد، پاشا را بسیار خوب بازی کرده است. به نظر می رسد برای ارائه نظر قطعی در مورد بازی او باید بیشتر از این صبر کنیم. در کنار این سه شخصیت، ریما رامین فر نیز مثل همیشه قدرتمند به نظر می رسد. او نقش یک مادر نگران را به خوبی ایفا می کند و می تواند با گفتار و رفتار خود دیگران را آزار دهد و حتی گاهی ناراحت به نظر برسد. علیرضا جعفری، نازنین فراهانی، دیبا زاهدی و آزاده صمدی تاکنون در نقش های خود موفق بوده اند، اما منتظر دیدن قسمت های بعدی هستیم تا بتوانیم بیشتر در مورد آنها بنویسیم.
روابط | در سریال «جنگل آسفالت» روابط بین شخصیت ها اهمیت زیادی دارد. رابطه ایرج و سیمین، ایرج و امیر، امیر و هنگام، هنگام و پاشا، عاطفه و امیر و … جدا از اینکه بخش مهمی از داستان سریال هستند، همه آنها بسیار عمیق و ریشه در گذشته دارند. . . آنچه بسیار مهم است این است که داستان فقط روی صحنه نمی گذرد و پس زمینه روابط بین شخصیت ها تاثیر زیادی در پیشرفت داستان دارد. کارگردان برای روایت این گذشته ها به فلاش بک متوسل نمی شود و سعی می کند از نشانه ها و دیالوگ ها استفاده کند تا هر آنچه مربوط به گذشته اش است در این صحنه محوری پیش روی ما ظاهر شود. این چیدمان درستی است که به دلیل رفت و برگشت، مخاطب را سردرگم نمی کند و سرعت سریال را کاهش نمی دهد.
«جنگل آسفالت» به کارگردانی پژمان تیمورتاش از جمعه ها روی پلتفرم نماوا اکران می شود.