به گزارش مگتو، این مطالعه منتشر شده در شبکه جاما، داده های بیش از 2.4 میلیون کودک متولد شده در سوئد را بین سال های 1995 تا 2019 و با پیگیری تا دسامبر 2021 مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است.
ایسنا در پیامی نوشت: بر اساس گزارش مجله تگرگ، کارشناسان در نهایت به این نتیجه رسیدند که مصرف پاراستامول در دوران بارداری و اختلالات عصبی رشدی ارتباطی ندارد و ممکن است این اختلالات به عوامل دیگری مرتبط باشد.
به گفته کارشناسان، مقایسه شاخص خطر مطلق (تکرار وقوع یک بیماری خاص در یک جمعیت معین در یک دوره زمانی معین) در کودکان 10 ساله در معرض پاراستامول با کودکانی که در معرض آن قرار نداشتند نشان داد. که این خطر برای اوتیسم 1.33% در مقابل 1.53% بود. این میزان در انعقاد قرارداد ادیحدی 2.46 درصد در مقابل 2.87 درصد بوده و در مورد ناتوانی ذهنی این آمار به 0.70 درصد در مقابل 0.82 درصد رسیده است.
کارشناسان در دومین مطالعه روی خواهر و برادر انجام دادند، همانطور که تجزیه و تحلیل اولیه نشان داد که خطر ابتلا به اوتیسم، EdiHdi و عقب ماندگی ذهنی در کودکانی که مادرانشان در دوران بارداری پاراستامول مصرف کرده‌اند، اندکی افزایش می‌یابد.
بر اساس تجزیه و تحلیل گروه کنترل خواهر و برادر، مصرف پاراستامول توسط مادران در دوران بارداری یکی از آنها و عدم مصرف آن در دوران بارداری دیگر – هیچ ارتباطی بین اختلالات رشد عصبی و مصرف پاراستامول گزارش نشده است.
به گزارش ایندیپندنت، این تحقیق نشان داد که بین مصرف پاراستامول و اختلالات رشد عصبی رابطه علت و معلولی وجود ندارد.
با توجه به نتایج این تحقیق، یک عامل یا علت خاص و منحصر به فرد به تنهایی نمی تواند این ارتباط را توضیح دهد، اما عوامل متعددی مانند سلامت والدین و ویژگی های جمعیت شناختی مانند سن، جنسیت، تحصیلات، شغل، درآمد، محل سکونت و وضعیت اجتماعی-اقتصادی می تواند. ، به صورت جداگانه یا همراه با یکدیگر بر ارتباط مصرف پاراستامول و بروز این اختلالات تأثیر دارند.
۲۳۳۲۱۷