اولین
هنگامی که خورشید غروب می کند شنا کنید.
دومین
احیاء و احیا با دعا و دعا و استغفار و استغفار از خداوند [شب‌زنده‌داری] در مسجد
سوم
بعد از نماز مغرب و عشا و فجر و عید قرائت کنید: الله اکبر، الله اکبر، لا اله الا الله و الله اکبر هدانا، خدا را شکر ما را. خدا بزرگتر است، خدا بزرگتر است، معبودی جز خدا نیست، و خدا بزرگتر است، و خدا را شکر می کنیم و خدا را شکر می کنیم که ما را به کجا رسانده است و شکر او را به خاطر آنچه به ما داده است.
چهارم
هنگام خواندن نماز مغرب و نافله دستان خود را به سوی آسمان بلند کرده و بگوید: یا زالمن والتوال یا زالجود یا مستوفی محمد و ناصر صلوات الله علیه و آله محمد. گناهانم را بیامرز و او در کتاب وحی است، ای صاحب خیر، ای برگزیده محمد و ای یاور او، بر محمد و آل محمد درود فرست و هر گناهی را که برشمردی و برایم روشن است بیامرز. شما در یک کتاب جلوی چشمان شماست. پس به سجده برو و در سجده صد مرتبه بگوید. در پیشگاه خدا توبه می کنم.» سپس هر چه نیاز دارد از خدا بخواهد.
پنجمین
امام حسین (علیه السلام) را زیارت کنید که دارای فضایل فراوان است.
ششمین
ده مرتبه بگوید: یا دایم الفضل علی البریه، یا باسط یدین، بالعطیه، یا صاحب المواهب السنیه صلی الله علیه و آله و سلم. اوج امروز عصر
هفتم
در شب آخر ماه مبارک رمضان 10 رکعت نماز را دو رکعتی بخواند و در هر رکعت یک مرتبه سوره حمد و ده مرتبه سوره توحید هر بار رکوع بخواند. سجده بگوید: «سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا» الله و الله و چون فراغت داشته باشد هزار بار می بخشد و بعد از گذشتش سجده می کند و سجده می کند: ِ او یا رحیمه ارحام است. رحمان یا الله اول و آخر، گناهانم را ببخش و روزه و نماز و قیامتم را بپذیر».
هشتم
دو رکعت نماز خواند. در رکعت اول بعد از سوره حمد هزار مرتبه «توحید» و در رکعت دوم «یک بار» و بعد از سلام صد مرتبه سجده کند و «اتوب ایلایی الله» بگوید. برای خدا می خوانیم.» آنگاه بگوید: «ای خدای رحمت و نیکی، ای خدای فضل و طول، ای مستوفی محمد صلی الله علیه و آله و سلم. وسیله ای که به یک شکل عمل می کند. (به جای «هرچه» حاجتش را بخواهد) ای صاحب فضل و فراوان، ای صاحب فضل و بخشش، ای برگزیده محمد (صلی الله علیه و آله) بر محمد و آل او درود فرست و این کار را بکن. و آن با من در روایت آمده است که امیرالمومنین علیه السلام این دو رکعت نماز را به این کیفیت به جا می آورد، سپس سر از سجده برمی داشت و می فرمود: به حق این خدا، در جانم به دست اوست، هر که این دعا را بجا آورد، هر چه از خدا بخواهد. و اگر به ریگ بیابان گناه کرد، خداوند در روایتی دیگر او را ببخشد نه «هزار بار». در سوره توحید صد مرتبه درج شده است، اما قرار بود این نماز بعد از نماز مغرب خوانده شود و نافله آن را انجام داد.