به گزارش خبرگزاری مگتو، آقای علیرضا پناهیان در ویدئوی نمایش پیامبر گرامی اسلام و ملا علی وی رعایت عدالت و توزیع بیت المال را با سخنانی توصیف کرد که حداقل در زمان ما نه تنها مثبت و پسندیده تلقی نمی شود، بلکه در شأن این بزرگواران نیز فرو رفته است.
به گزارش عصر ایران، این مطلب مربوط به این موضوع نیست و احتمالا با نقد و رد آن را حتی با توضیحات جانبی و اضافات و اضافات ذکر شده در این سایت خواهید خواند.
داستان در مورد داستانی است که آقای پناهیان در مورد سال 15 تعریف کردند خرداد کاملا غلط و نادرست است.
آنچه پناهیان گفت در 15 سالگی بود خرداد 1342 امام از شهید عراقی یا شخص دیگری به ایران می خواهند و توسط طیب حاج رضایی از لات. مرداد که بعد از 15 خرداد مدام و پس از بازگشت از شاه دوستی، می خواست سالگرد را با راه اندازی یک سری جات جشن بگیرد.
با این حال، این روایت به چند دلیل نادرست است، نه دروغ گفتن:
اولاً، زیرا در دور سال 15 خرداد 1342 امام در خارج از ایران نبود که از مهدی عراقی یا شخص دیگری بخواهد به ایران برود! امام بعد از 15 خرداد در سال 1342 مدتی در زندان و سپس در قیطریه در حصر و دار بود فروردین در سال 1343 به قم بازگشت. بر این اساس خرداد 43 خارج از ایران نبود، در سال 13 بود آبان در همان سال به ترکيه تبعيد و سپس به عراق رفت.
ثانیاً چنین مأموریتی در خاطرات حاج مهدی عراقی نیامده است یا لااقل این نویسنده آن را ندیده است یا شاید به این دلیل است که فرد مورد نظر شهید عراقی نیست و باید پرسید کیست؟
سوم: نکته مهمتر این است که طیب حاج رضایی در 11 آبان وی در سال 1342 و در پانزدهمین سال اعدام شد خرداد زنده نیست! فیلم مستندی با عنوان «سه سال و سه روز» نیز درباره طیب ساخته شد که سه سال و سه روز پس از 18 شهریور اتفاق افتاد. آبان 1339 می پردازد. چون او در روز تولد ولیعهد فعال بود اما سه سال و سه روز بعد و در واقع سه سال و دو روز بعد در یازدهم آبان او در سال 1342 اعدام شد.
مشخص است که آقای پناهیان هم این مستند را ندیده است اما معلوم نیست عمدا این ماجرا را ساخته و قصدش از آن چیست؟
اینکه حضرت امام از شخصی می خواهند که نزدیک لات/لوطی برود و بگوید اگر نزد علما رفتید اول به شما می گویند که واقعاً پیام امام است و مطمئن می شوند که کاری از پیش نمی برند. غیر از این و اعتماد بیشتر به طیب حاج رضایی هم نکته عجیبی است، چرا که آقای پناهیان کلی گرا هستند و البته نباید سعی در تحقیر و تحقیر لباس خود داشته باشند، اما ایشان با روایتی از اساس دروغ این کار را کردند.
نتیجه اینکه ماجرای پناهیان دروغ است زیرا امام هرگز به فردی که اعدام شده و زنده نمانده است، مأموریت نداده است!
ما آقای پناهیان را می شناسیم و اگر ایشان را می شناختیم با نقل قول های اخیر و حاج مهدی عراقی وقتی امام مورد خطاب قرار می گرفت بهتر می شناختیم و یک جایی می توانیم با طیب حاج رضایی آشتی کنیم که در این مطلب ارائه شد. مستندات:
طیب حاجرضایی معروف به طیب و طیب خان نزد طرفدارانش. یکی یکی از معروف ترین املاک تهران بود که در 28 افتتاح شد مرداد 1332 به عنوان یکی وی در میان عوامل شعبان جعفری در کنار اراذل و اوباش معروف در شعار دادن و چماق زنی علیه نخست وزیر کشور و نمایش مبتذل به نام «قیام مردم» علیه دولت دکتر ایفای نقش کرد. مصدق موز کرد و در سال 1339 نیز برای تولد ولیعهد سنگ تمام گذاشت، اما سه سال بعد برگشت، از چشم شاه افتاد و متهم به ایفای نقش در «قیام 15 خرداد شد» اعدام شد. به دلیل 28 مرداد او پاداش گرفت و به دلیل 15 خرداد مجازات شد
طیب از لات های مذهبی و از شاگردان آیت الله کاشانی به شمار می رفت. او به خاطر عشقی که به مصدق داشت از او متنفر بود، به همین دلیل 10 سال بعد و بعد از 15 سال خرداد وقتی در سال 1342 از او خواستند اعتراف کند: «از آیت‌الله خمینی پول گرفتم تا تصویرش را روی پرچم‌ها بگذارم»، از این بار ناراحت نشد و گفت: «28 مرداد من از شاپور غلامرضا پول گرفتم که بگویم جاوید شاه اما 15 خرداد من از این سید پولی نگرفتم» و نعمت الله نصیری که از او کینه توز بود، زمینه را برای توقیف او فراهم کرد.
عنوان اصلی مستند البته «سه سال و سه روز» است که به نقش طیب در جشن تولد رضا پهلوی در 18 دی می‌پردازد. آبان 1339 و جمعیت را به سوی خود کشید و طاق پیروزی را در تهران آماده کرد و می خواهد بگوید که فقط سه سال و سه روز بعد از چشم شاه افتاد و اعدام شد. یعنی 11 آبان 1342 و حتی تا سال 15 خرداد ما داستان پناهندگان را باور نکردیم.
مشکل اصلی جای دیگری است و آن این است که آیا بقیه صحبت های او به همین اندازه معتبر است یا ساختگی؟!
۲۷۲۷